ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αρχικα να σας πω οτι τους τελευταιους μηνες εχω εναν εθισμο ο οποιος με εχει καταστρεψει.Το ηξερε αυτο το αγορι μου.Εκανε τα παντα να με βοηθησει,με την υγεια μου,με ολα.Αλλα εγω δεν εκανα τιποτα για μενα,με ειχα παραμελησει εντελως.Μου ελεγε να ξεκινησω γυμναστηριο,να πηγαινουμε για τρεξιμο μαζι κτλ και εγω του ελεγα βαριεμαι.Ενιωθα πως τον παω πισω(και κοινωνικα) αλλα δεν εκανα κατι να το αλλαξω ολο αυτο ενω τον αγαπουσα οσο τιποτα αλλο.Με ειχε πολυ ψηλα στα ματια του και επεσα πολυ χαμηλα.Πλεον με αφησε,και οταν του μιλησα μετα απο μερες μου ειπε πως περναει πολυ καλυτερα στην ζωη του πλεον και ισως καλυτερα που ξεκοψαμε.Ξερω πολυ σκληρη απαντηση,αλλα ειναι αληθεια.Φταιω εγω και μονο εγω.Καταλαβα τα λαθη μου αλλα πλεον ειναι αργα.Βρηκε αλλη.Τον ειχα δεδομενο και το πληρωσα ακριβα.Το μονο θετικο απο ολη αυτην την ιστορια ειναι πως ξυπνησα απο τον λυθαρχο.Ψαχνω να βρω δουλεια(τοσο καιρο συντηρουμουν απο τους δικους μου) και σκεφτομαι να ξεκινησω στο ιδιο γυμναστηριο που πηγαινει και αυτος.Αξιζει λετε τον κοπο να προσπαθησω; Ξερω οτι με αγαπουσε και απογοητευτηκε απο μενα.