ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βγαίνω με κάποιον κατά δέκα χρόνια μεγαλύτερο εδώ και πέντε μήνες. Μου αρέσει πάρα πολύ και έχει καταλήξει να τον σκέφτομαι συνεχώς. Το κακό είναι ότι εκείνος φαίνεται να το βλέπει πολύ χαλαρά. Περνάει δύσκολες φάσεις, προσπαθώ να τον στηρίξω, αλλά νιώθω ότι περνάει ο καιρος και δεν νοιάζεται καθόλου για την ζωή μου. Ξέρω τα πάντα για εκείνον, αλλά αυτός τα βασικά για μένα. Παρόλα αυτά μου λέει πράγματα. Κάνει σχέδια για ταξίδια, εκδρομές,μου πετάει κατά καιρούς όμορφα λόγια. Και δεν καταλαβαίνω. Είναι στον χαρακτήρα του; Με έχει απλά να περνάει καλά; Είμαι απλά μπουφος και πολύ ερωτευμένη και δεν ξέρω τι μου γίνεται; Δεκτή κάθε άποψη.