Το κακό το προκαλείς η ίδια στον εαυτό σου .Αν είχες το σθένος να βοηθάς αυτό το άτομο χωρίς να γίνεσαι ράκος τότε ναι θα υπήρχε νόημα σε αυτό που κάνεις. Το να σε καταβάλλει όμως και να γίνεσαι εσύ χάλια για να νιώσει ο άλλος καλύτερα και χωρίς να σέβεται απ ότι φαίνεται την προσφορά σου σε αυτόν δεν έχει κανένα νόημα .Όσο εσυ εξασθενείς τόσο και δεν θα μπορείς να ''σώσεις ''ούτε τον ίδιο αλλά σε λίγο ούτε και τον εαυτό σου .Αυτό το άτομο καλά θα κάνει πιστεύω να λύσει τα ψυχολογικά του με έναν ειδικό και όχι μαζί σου .Εσύ επίσης θα πρέπει να μάθεις στης ζωή σου ότι για να μπορείς να βοηθάς τους γύρω σου θα πρέπει πρωτίστως να είσαι εσύ καλά .Και η αυτοθυσία έχει όρια ..
16.3.2019 | 03:03
Όταν η ψυχολογία μας επηρεάζεται από τους άλλους
Σας έχει τύχει,να είσαστε μια χαρά ψυχολογικά και σε δευτερόλεπτο να έρχεται κάποιος και να σου γαμαει την ψυχολογία, επειδή είναι χάλια; Εμένα πάλι αυτό μου συμβαίνει τα τελευταία 10 χρόνια. Υπάρχει ένα άτομο που όταν έχει νεύρα ή το απασχολεί κάτι έντονα, γίνεται θηρίο ανημερο και είναι, όποιον πάρει ο χάρος. Είμαι άνθρωπος που δεν θέλει να προκαλεί εντάσεις,για αυτό πολλές φορές επιλέγω την σιωπή. Αυτό όμως πολλοί το εκμεταλλεύονται και ύστερα βαράνε κάργα, γιατί σε θεωρούν δεδομένο, ότι ποτέ δεν θα φωνάξεις ή δεν θα αντιδράσεις. Ανέχομαι τόσα χρόνια, τις γκρίνιες,τις φωνές,τις ιδιοτροπίες και άλλα πολλά. Έχω πει πολλές φορές στον εαυτό μου ότι δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση, γιατί κάθε φορά που γίνεται κάτι, εγώ το κρατάω μέσα μου,με αποτέλεσμα να χαλιεμαι. Μπορώ να αντιμετωπίσω τα πάντα, τον συγκεκριμένο άνθρωπο όμως,δεν μπορώ ή μάλλον δεν βρίσκω τη δυναμη. Ποτέ δεν έχω ξεσπάσει σε άνθρωπο επειδή είχα νεύρα, δεν φταίνε σε τίποτα οι άνθρωποι γύρω μου. Το θεωρώ φυσιολογικό αν ξεσπάσουμε 1-2 φορές σε κάποιον, όταν όμως αυτό γίνεται σε καθημερινή βάση, και το σίδερο κάποια στιγμή λυγίζει. Όταν δεν βρίσκομαι με το συγκεκριμένο άτομο, είμαι ένας άλλος άνθρωπος, μιλάω χωρίς φόβο,έχω άλλη αυτοπεποίθηση. Έχω σταματήσει εδώ και αρκετά χρόνια να μη μιλάω για όλα τα προσωπικά μου θέματα, γιατί από κάποιο σημείο και μετά κάτι ράγισε μέσα μου. Φοβάμαι να πω το παραμικρό γιατί νομίζω ότι θα νευριάσει. Πάω με τα νερά του έτσι ώστε να υπάρχει μια ηρεμία και όχι ένταση. Γενικά κάνω πάρα πάρα πολλά, αλλά δεν μου αξίζει τέτοια συμπεριφορά. Ξέρετε πως με βλέπει αυτό το άτομο; σαν σανίδα σωτηρίας. Όποτε έχει προβλήματα τρέχει σε εμένα να σωθεί και όταν πρόκειται για κάτι καλό το μαθαίνω πάντα τελευταία. Παρ όλα αυτά είμαι άξια της μοίρας μου και ευθύνομαι εγώ, γιατί δεν μίλησα από την αρχή και δεν έβαλα τα πράγματα στη θέση τους. Έτσι λοιπόν έφτασα σε σημείο να με εκμεταλλεύεται. Μπορεί να σας φαίνεται κουλό όλο αυτό, αλλά η δική μου ψυχολογία πιάνει πάτο σχεδόν κάθε μέρα εξαιτίας ενός ατόμου. Και αφού δεν βρίσκω τη δύναμη να αντιμετωπίσω κάτι τέτοιο face to face επιλέγω τις τάσεις φυγής. Αν και είμαι άνθρωπος που μιλάει ντόμπρα, εδώ δεν ξέρω που κολλάει το πράγμα. Εσείς που λέτε να κολλάω σε όλο αυτό και δεν βρίσκω τη δύναμη και το θάρρος,να μιλήσω έξω από τα δόντια;
25