ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Να τα'χεις κάνει όλα σκατά και να μη ξέρεις από που να αρχίσεις να τα διορθώνεις. Και αν μπορείς, φυσικά...Να έχεις πιάσει πάτο και να σου φαίνονται όλα βουνό.Να έχεις μια ζωή γεμάτη προβλήματα.Να είσαι (σχετικά) νέος -26- και να νιώθεις τη ζωή να φεύγει από πάνω σου.Να περνά ο καιρός και εσύ να μη ζεις. Και να σκέφτεσαι πώς ό,τι και αν γίνει θα χρειαστεί πολύς καιρός για να λύσεις τα προβλήματά σου, αν τα καταφέρεις ποτέ, και θα'χεις φτάσει στα 30 σου και δε θα'σαι πια τόσο νέος...Και θα κλαις για τα χρόνια που άφησες να περάσουν αναξιοποίητα.Που δεν έκανες φίλους, που δεν έκανες μια σχέση, που δεν έχεις τίποτα να σε προσδιορίζει, που αν πάθαινες κάτι και 'έφευγες' σήμερα κιόλας, μόνο οι γονείς σου θα σε έκλαιγαν, και στα μάτια όλων των άλλων θα περνούσες απαρατήρητος.Που κάθεσαι, σήμερα, μπροστά από μια οθόνη και λες τον πόνο σου, ενώ θα μπορούσες να είσαι έξω, με φίλους/σχέση, να περνάς όμορφά, να συζητάς για τη ζωή που θα είχες 'στρωμένη' (σπουδές, δουλειά, χρήματα...)... Αυτή είναι η ζωή μου, λοιπόν, και ενώ το θέλω πολύ, δεν ξέρω αν έχω τη δύναμη να την αλλάξω. Και την υπομονή, φυσικά... Αυτά...