________________
1.

Kαι τι κάνεις όταν συνειδητοποιείς οτι δεν είσαι αρκετή ούτε για να κάνεις τον άλλον χαρούμενο για μια στιγμή? ούτε να ξεχαστεί 1 λεπτό από τα προβλήματα της καθημερινότητας (πίεση δηλαδή της δουλειάς). Δεν είσαι αυτή η <<μοναδική>> που λένε? Και πόσο να το καταπιείς..?- :/

Για να ξεχαστεί κάποιος, πρέπει να το θέλει. Δε βρίσκεται σε σινεμά για να βαθμολογήσει τους ηθοποιούς. Επίσης, γιατί είναι σίγουρο ότι εσύ είσαι ανεπαρκής και όχι αυτός μίζερος; Γιατί να πρέπει να το καταπιείς και να μην βρεις κάποιον που γελάει με τα αστεία σου;

________________
2.

Γιατί λέμε: ΄είμαι να με κλαίνε οι ρέγγες' και όχι να με κλαίνε οι σαρδέλες ή οι τσιπούρες ή έστω οι κουτσομούρες;- Ζιζού

Θα πρέπει να είναι ένα ψάρι που είναι πολύ ανάξιο λόγου, αφού το να σε κλαίει σημαίνει κατάντια. Οι τσιπούρες και οι κουτσομούρες είναι μεσαία και ανώτερη τάξη, οι σαρδέλες είναι λαουτζίκος αλλά οι παστές είναι τροφαντές. Η ρέγγα όμως, λέγεται και τσίρος, και ο τσίρος είναι και χαρακτηρισμός για τον αδύνατο/αδύναμο άνθρωπο. Έτσι λέω.

3.

Πολλές κυρίες που πλέον είναι άνω των 50 ετών, εργάστηκαν κατά τη ζωή τους στο σπίτι, αυτό που λέμε "οικιακά". Πώς μπορούσε μια ολόκληρη οικογένεια να ζει με ένα μισθό μόνο (του συζύγου, ο οποίος δεν είναι και κανας κροίσος); Μου φαίνεται παράλογο. Τώρα ούτε με δύο μισθούς δε βγαίνει!

Είδες; Άλλη Ελλάδα. Ήταν τότε που ήμασταν φτωχοί αλλά τίμιοι, και υπήρχε φιλότιμο και ο ένας βοήθαγε το άλλον στα δύσκολα και τα παιδιά παίζανε στις γειτονιές και όλα ήταν ξεκλείδωτα και τα πάντα μυρίζανε γιασεμί, αφού να φανταστείς τα ψεκάζαμε όλα με αεροξόλ γιατί είχαμε βαρεθεί τόσο γιασεμί αλλά τίποτα δε γινόταν. Τώρα στα σοβαρά, η αγοραστική δύναμη ήταν μηδέν και η Ελλάδα ήταν τρίτος κόσμος. Οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων ήταν καλοί, αλλά συνέβαλαν στο ότι φτάσαμε εκεί/εδώ που φτάσαμε (πού φτάσαμε τελικά, εκεί ή εδώ;) Η απάντηση με λίγα λόγια είναι: με δανεικά.

______________
4.

"Αγαπητή Α μπα,
είδα το side effects σήμερα και τρόμαξα με την ευκολία με την οποία μεγάλο ποσοστό των Αμερικανών καταναλώνει αντικαταθλιπτικά. Ισχύει όντως σε αυτό το βαθμό; Στην ταινία έδειχνε να τα διαφημίζουν ακόμη και στην τηλεόραση και το μετρό! "-Κιτ

Είναι ένα θέμα που ερεθίζει τις μάζες κι έχει μια γοητεία που αφομοιώνεται εύκολα. Ξέρεις, διαφημίζουν και φάρμακα κατά της υπέρτασης στην τηλεόραση και στο μετρό, αλλά κανείς δεν το σχολιάζει. Βλέπεις έχουμε καταλάβει πώς λειτουργεί η καρδιά, είναι ένας μυς, μια αντλία, δεν έχει μυστήριο – ο ανθρώπινος εγκέφαλος ΩΩΩΩΩ τι μεγάλο μυστήριο! Ακόμα υπάρχει κόσμος που πιστεύει ότι χρησιμοποιούμε μόνο το 50% (ή το 15%, το 20%, ανάλογα ποιό τρομολαγνικό σάιτ διαβάζεις.)

Οι Αμερικανοί πλακώνονται πάρα πολύ γι' αυτό το θέμα επειδή κάνουν υπερκατανάλωση (ή έτσι λέγεται – αν δεν δω έρευνες που έχουν γίνει αποδεκτές από μεγάλη μερίδα επιστημόνων δεν πιστεύω τίποτα) όπως κάνουν οι Έλληνες με τα αντιβιοτικά. Το να επισκέπτεσαι ψυχίατρο σε κάποιες περιοχές της Αμερικής δεν είναι τόσο αρνητικά φορτισμένο, μάλιστα δείχνει και κάποιου είδους εκλέπτυνση, και αυτό υποθέτω ότι σε κάποιες μερίδες του πληθυσμού οδηγεί στην υπερκατανάλωση. Έχω την εντύπωση όμως ότι η μεγάλη ανησυχία δεν είναι για τα αντικαταθλιπτικά, αλλά για τα ηρεμιστικά και υπνωτικά που συνταγογραφούνται παρέα με τα αντικαταθλιπτικά, τα οποία προκαλούν εθισμό και δημιουργούν τεράστια προβλήματα σε κοινωνικές ομάδες (κυρίως γυναίκες μιας συγκεκριμένης ηλιακής ομάδας) που γίνονται κυριλέ ναρκομανείς.

Αυτό το πρόβλημα όμως είναι και στην Ελλάδα πολύ έντονο (όλοι ξέρουμε κυρίες που παίρνουν λεξοτανίλ σαν καραμέλες και ο περίγυρος το αντιμετωπίζει με χιούμορ ή το θεωρεί αυτονόητο). Όποιος ξέρει γιατρό, το έχει ακούσει το πρόβλημα. Οι Έλληνες δεν θεωρούν καν ότι αυτό είναι πρόβλημα που πρέπει να λυθεί.
Τέλος, μην ξεχνάμε ότι αυτό που είδες είναι μια ταινία και η σοβαρότητά της εκμηδενίζεται μόλις βλέπεις τον Τζουν Λο να παίζει τον ψυχίατρο.

ΥΓ Σε κάθε περίπτωση, το αν οι Αμερικανοί (ή όποιοι άλλοι) παίρνουν ψυχοφάρμακα για να φτιαχτούν ή όχι δε σημαίνει ότι τα φάρμακα δεν είναι αποτελεσματικά σε αυτούς που τα χρειάζονται. Είναι τελείως διαφορετικά πράγματα και είναι επικίνδυνο να συγχέονται.

________________
5.

"Γειά σου βρε κορίτσι-επανάσταση!
Έχω το εξής θέμα: μία συνάδελφος που την ξέρω 2,5 χρόνια και από την αρχή αναπτύξαμε και φιλικές σχέσεις, μετά τον ένα χρόνο ξεκίνησε να συμπεριφέρεται με ιδιαίτερη τσαχπινιά στην επί 2,5 χρόνια σχέση μου(π.χ. τάισμα στο στόμα, συνεχείς κινήσεις όπως πιάσιμο μπράτσου-ώμου πάνω σε αστεία, γελάκια ακατάπαυστα) και το αγόρι να δείχνει να τα απολαμβάνει όλα αυτά κ να λάμπει το πρόσωπό του από χαρά, χωρίς ωστόσο να ανταποδίδει ταίσματα-ΕΝΤΟΝΑ αγγίγματα. Έκανα το λάθος και εκδήλωσα την δυσανασχέτησή μου επ' αυτού, κατηγορώντας περισσότερο αυτόν παρά αυτήν γνωρίζοντας κάποια ψυχολογικά προβλήματα που αντιμετωπίζει καθώς και προβλήματα στο γάμο της. Μιλάμε για 40 και χρονών ανθρώπους, μ' εμένα την ανασφαλή στα 30 της. Μετάνιωσα την ώρα και τη στιγμή που το είπα στο σύντροφό μου, γιατί αν και αναγνώρισε το πόσο ενοχλητικό εώς προσβλητικό μπορεί να φαίνεται και να είναι αυτό το σκηνικό, αφήνει να επαναληφθεί σχεδόν κάθε φορά που βρισκόμαστε όλοι μαζί σε κοινή παρέα. Και έτσι, ερωτώ: μιλάς σε τέτοιες περιπτώσεις α-μπά μου ή πετάς μία κουβέντα, βολιδοσκοπείς και αν δεις ότι σε γράφουν απομακρύνεσαι? Όσο εγωιστικό κ αν ακουστεί, έχω φτάσει σχεδόν να πιστεύω πως δεν αξίζει να μιλήσεις.. Γιατί, καλή η ειλικρίνεια, αλλά μήπως το ότι εκδηλώνεις μία ανασφάλεια γίνεται όπλο κατευθείαν στα χέρια του άλλου? Παρακαλώ την άποψή σου επί του θέματος, καθόσον σε εκτιμώ απεριόριστα ! "-Μπερδεμένη

Το τάισμα στο στόμα όχι μόνο ξεπερνάει όρια, τα ανατινάζει, καταπατάει τις διεθνείς συμβάσεις και σκοτώνει αμάχους. Δεν είσαι ανασφαλής, είναι απαράδεκτο και προσβλητικό. Σίγουρα μιλάς πρώτα: προειδοποιείς, θέτεις όρια και αν δεν γίνουν σεβαστά, πετάς κι εσύ τη βόμβα σου (και μένεις ή φεύγεις, ανάλογα με τη συνθηκολόγηση).

6.

A μπα τα παιδιά χωρισμένων γονιών φοβούνται να ερωτευτούν νιώθουν ανασφάλεια, έχεις γνώμη? σε ευχαριστώ εκ των προτέρων αν απαντήσεις-capri

Η ανασφάλεια έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με την ανατροφή και την ενθάρρυνση που έχει ο καθένας στην παιδική ηλικία από τους γονείς του, αλλά αυτό είναι άσχετο με το αν οι γονείς ήταν παντρεμένοι ή όχι. Άλλοι γονείς δίνουν απλόχερα και άλλοι με το σταγονόμετρο, για να έχουν τα παιδιά τους κολλημένα επάνω τους.

________________
7.

"Ρε συ Α, μπα πώς μπορείς να βάλεις μούτζα στο chat του facebook;

Μη ρωτήσεις γιατί τη χρειάζομαι, πιστεύω καταλαβαίνεις ότι μια μούτζα είναι απάντηση σε πολλά πράγματα :Ρ"-Απελπισμένη

Με προβλημάτισες και προσπάθησα να φτιάξω μία. Το καλύτερο που μπόρεσα να βρω είναι αυτό (σκέψου το όρθιο)

Œ

________________
8.

πέρασα θεατρικών σπουδών επειδή αυτό ήθελα !αλλά οι γονείς μου με έπεισαν να ξαναδώσω εξετάσεις γιατί λένε ότι το άλλο μπορώ να το κάνω ως χομπυ και είναι καλύτερο οι σπουδές να μην σχετίζονται με τον καλλιτεχνικό τομέα..είναι πολύ δύσκολο να ανεξαρτοποιηθώ με αποτέλεσμα να ενδίδω στα δικά τους θέλω..τι θα έκανες στη θέση μου;;;;- annie

Θα προσπαθούσα να παραθέσω στοιχεία: τι κάνουν οι απόφοιτοι της σχολής, πόσα λεφτά παίρνουν, τι μεταπτυχιακά υπάρχουν και ποιοί δρόμοι ανοίγουν. Εδώ που τα λέμε, έχεις κάποιο σχέδιο;

________________
9.

Αγαπητή Αμπα γεια σου! Μπορεί να είναι χαζή η ερώτηση μου αλλά είμαι καινούργια στο kindle world. Πως μπορώ να κατεβάσω βιβλία γραμμένα στα ελληνικά? Σε ευχαριστώ!- Θεία Λένα

Καθόλου χαζή! Μην περιμένεις ατελείωτους καταλόγους όπως στα αγγλικά βιβλία αλλά ο Ηλεκτρικός Αναγνώστης έχει πολλά μαζεμένα εδώ.

________________
10.

"Αγαπητή Α, μπα
Γιατί οι επιδειξίες θέλουν να δείχνουν στον κόσμο τα αποτέτοια τους; Τα βρίσκουν γενικά όμορφα και θέλουν να τα βλέπουν και οι άλλοι;"- σάσαland

Μωρέ, δεν είναι αστείο. Ειδικά αν σου τύχει, δεν είναι καθόλου αστείο.
«Ψυχοδυναμικά, θεωρείται ότι ο επιδειξίας επιβεβαιώνει τον ανδρισμό του επιδεικνύοντας το πέος του και παρατηρώντας την αντίδραση του θύματος - φόβο, έκπληξη, αηδία. Ασυνείδητα, το άτομο νιώθει ευνουχισμένο και ανίκανο».

Ένα περιστατικό όμως στο οποίο ήμουν παρούσα και ήταν πολύ κωμικοτραγικό, ήταν το εξής: επιδειξίας έχει επιλέξει στρατηγικό στόχο τις κατάφωτες σκάλες εξόδου ενός σινεμά. Μετά την παράσταση πλήθη ανεβαίνουν τις σκάλες ενώ αυτός ανοιγοκλείνει το παλτό του με μανία. Όλοι συζητάνε μανιασμένα την ταινία και δεν τον παίρνει χαμπάρι ΚΑΝΕΙΣ (δηλαδή εγώ τον είδα, αλλά όταν βγήκαμε συνειδητοποίησα ότι κανένας άλλος δεν έδειξε να τον είδε). Δε μπορώ να φανταστώ τη στενοχώρια του.

________________
11.

λοιπον αμπα θα σου πω μια ιστορια οταν ημουν 23 (39 τωρα) σενα παρτυ ηπιαμε 5 ατομα ενα κοκτειλ οπου ειχανε ριξει lsd θυμαμαι και τονομα του micro το λεγανε,ηταν ενα εφιαλτικο ταξιδι 10 ωρων περιπου ατελειωτο..Ok απο τοτε (ηταν η μοναδικη φορα και η μοναδικη ουσια που εχω δοκιμασει)ζω εφιαλτικα με περιοδους ηρεμιας και περιοδους εξαρσεων δλδ ζω με το φοβο να μην φαω η πιω κατι που μπορει να εχει πεσει μεσα αυτη η ουσια!!ευτυχως εχω μεγαλωσει και δεν χρειαζεται να βγαινω σε μπαρ γιατι τα ποτα ηταν προβλημα κρατουσα ολο το βραδυ το ποτο στο χερι χωρις να πιω σταγονα!!!αν διψαω μεχρι θανατου και μου δωσει μια φιλη να πιω λιγο απτο μπουκαλι της καλυτερα να πεθανω παρα να πιω.. και διαφορες κωμικοτραγικες καταστασεις,ιστοριες μιας τρελης καθημερινοτητας.Θα ζω ετσι μεχρι να πεθανω;για μεγαλα διαστηματα το ξεχναω οχι τελειως α!εχω μιλησει και στον αντρα μου ο οποιος γελαει λεει οτι ειναι στο μυαλο μου και αλλαζει κουβεντα.please ξερω οτι μπορεις με μιασου φραση να με βοηθησεις εισαι μοναδικη και σιγουρα εχεις πιασει το προβλημα μου μονο μη μου πεις για ψυχολογους και τετοια υπαρχουν λεφτα μονο για τα απαραιτητα.- "κολλημενη"

Αχ καλό μου παιδί, είναι πολύ σοβαρό αυτό που έχεις και δεν αστειεύομαι καθόλου. Δεν είναι καθόλου για γέλια αλλά ο άντρας σου δεν είναι εξοπλισμένος για να σε βοηθήσει, δε μπορεί. Δε γίνεται να μη σου πω για ψυχολόγους γιατί μόνο κάποιος που είναι η δουλειά του μπορεί να σε βοηθήσει. Δεν θα περάσει από μόνο του και δεν είναι «στο μυαλό σου». Μη μου λες τη δικαιολογία για λεφτά, πρώτον οι αμοιβές έχουν γίνει αστείες και αυτό που περιγράφεις ΕΙΝΑΙ απαραίτητο, κι έπειτα υπάρχουν και επιλογές για δωρεάν επισκέψεις, είτε σε νοσοκομείο είτε σε δήμο.

________________
12.

τι να κάνω με αυτές τις συννεφιές?? πέρασαν 2 χρόνια συμβίωσης και ένα βήμα πριν τον γάμο.. 2 χρόνια με όμορφες στιγμές, τσακωμούς, αδιαφορίες, γλύκες, καλό σεξ, βαρετό σεξ... όπως δηλαδή κυλάνε οι σχέσεις.. και στις μεγάλες συννεφιές πισωγυρίζω στο καλύτερο σεξ της ζωής μου, τον πρώην μου.. και κάπου υπάρχει η αίσθηση να φύγω μακριά, σε διακοπές, σε όμορφα νησιά... μόνη μου...πρόβλημα συμβιβασμού... βαρεμάρας...ανικανοποίητου.. μας πως αντιμετωπίζονται όλα αυτά?????- τζαζ-μενη

Απαγορεύουμε το γάμο στους γκέι, αλλά αφήνουμε κάτι τέτοιους να κάνουν και το βαρύ πεπόνι.

Τι πιστεύει το κοινό;