Ναι, αυτός ο λόγος που αναφέρεις στο τέλος φαίνεται να είναι μια πιθανή λογική εξήγηση. Χρειάζεται να το δεις αλλιώς, ότι τότε έκανες το καλύτερο που μπορούσες με τα τότε δεδομένα. Ίσως καταπιεσες τα συναισθήματα σου ώστε να μην τον πληγώσεις. Τότε αυτό εκρινες, δεν μπορούσες να κάνεις κάτι άλλο. Και ίσως αυτή η εμπειρία χρειαζόταν για να σου μάθει ότι καλύτερα να είσαι ειλικρινής, ειλικρινής με τον εαυτό σου με τα συναισθήματα σου, πάρα να καταπιέζεσαι για να προστατεύεις τους άλλους.
21.3.2019 | 14:53
Οι παντρεμένοι εχουν ψυχή;
Χώρισα οριστικά από τον εφηβικό/πρώτο μου έρωτα πριν 10 χρόνια.Με είχε πληγώσει πολυ. Έκανα τον κύκλο μου, τη ζωή μου, παντρέυτηκα. Είχα και την ευκαιρία να τον δω να με παρακαλάει να τα παρατήσω όλα και να φύγω μαζί του και τον απέρριψα ευγενικά. Εξιλεώθηκα κάπως. Παντρεμένος κι αυτός. Καμιά φορά σκέφτομαι το τι θα είχε γίνει αν πολλά πρ΄γαματα τα είχα κάνει αλλιώς. Είμαι πολύ ευτυχισμένη, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί σκέφτομαι τι θα είχε γίνει. Τζαμπα χρόνος και κόπος. Νομίζω ότι απλώς δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να του τα πω΄εξω από τα δοντια. Ακόμα κι όταν χρειάστηκε να τον απορρίψω, το έκανα με τακτ, για να μην τον πληγωσω.
2
