ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μια λέξη 1000 χάλια συναισθήματα...Έχω διαγνωσθεί με αγχώδει διαταραχή και ζω μια κόλαση από τον περασμένο Απρίλιο μέχρι τώρα!!! Πείτε εναν χρόνο.Όλα ξεκίνησαν όταν πήγα στην γυναικολόγο μου για μια μικρή ενόχληση. Με εξέτασε και μου είπε ότι έχω κονδυλώματα αλλά σε αρχικό στάδιο και της έκανε και εντύπωση που το παρατηρήσα από τόσο νωρίς!! Εγώ τρελάθηκα γιατί είμαι μια κοπέλα η οποία προσέχει πολύ και δεν θα πήγαινα με κάποιον τυχαίο που δεν θα τον εμπιστευομουν, χωρίς να έχω κάτι σοβαρό μαζί του και χωρίς να τον ξέρω προφανώς. Οπότε μόλις μου το είπε αυτό έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου γιατί νε μεν ήξερα ότι είναι σμν αλλά δεν ήξερα κάτι παραπάνω οπότε πίστευα ότι είναι κάτι Πολύ σοβαρό και ότι θα έχω κολλήσει και το αγόρι μου . Από εκεί ξεκίνησαν όλα πήγα και σε άλλους γιατρούς με διαβεβαίωναν ότι δεν έχω τίποτα ηρεμούσα για λίγο αλλά μετά ξανα μανα! Μετά μου πέρασε η ιδέα των κονδυλωμάτων και πίστευα ότι έχω aids είχα κάνει πολλές εξετάσεις 2-3 πριν περίπου γενικό τσεκ απ είχαν βγει τέλειες . Όταν ένας άνθρωπος έχει αυτή την ασθένεια στις αιματολογικές κάτι δεν βγαίνει φυσιολογικό οπότε μετά ο γιατρός σε παραπέμπει να κάνεις άλλες ειδικές εξετάσεις. Εμένα λοιπόν ήταν τέλειες οι εξετάσεις μου παρόλα προσπαθούσε η παθολόγος μου συνέχεια να με καθησυχάσει αλλά εγώ τίποτα για ένα διάστημα που έκανα τέστ παπ και βγήκε και αυτό τέλειο ηρέμησα λίγο και ήμουν και με το αγόρι μου πολύ καλά οπότε για κάποιες μέρες όλα ήταν καλύτερα. Μετά όμως με ξανά έπιασε έκλαιγα συνέχεια φοβόμουν μην ΕΕ ζω κολλήσει το αγόρι μου κάτι κακό η ψυχολογία μου ήταν χάλια...τέλος πάντων έφυγε ξανά , ήρθε όμως πάλι μετά από λίγο καιρό μέχρι που μετά από 2 μήνες περίπου με έπιασε με το αγόρι μου φόβος ότι δεν τον αγαπάω , ότι δεν νιώθω αυτά που ένιωθα για εκείνον και τέτοιες βλακωδεις σκέψεις . Ενώ όλα ήταν τέλεια ξαφνικά σε μια στιγμή άρχισα να σκέφτομαι τέτοια πράγματα για την σχέση μου και έκλαιγα αυτό με είχε ρίξει πολύ ψυχολογικά και δεν ήμουν καλά για αρκετούς μήνες αυτό με ταλαιπώρησε περισσότερο από ότι το άλλο με τις αρρώστιες πριν.Πηγα σε μια ψυχίατρο που μου σύστησε η παθολόγος μου και μου είπε ότι έχω ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή μια μορφή αγχώδεις διαταραχης όπως σας ανέφερα στην αρχή. Μου είπε να ξεκινήσω τα ζολοφτ σε συνδιασμό με ψυχολόγο για συνεδρίες θα ήταν μια καλή μέθοδος αντιμετώπισης, εγώ όμως η έξυπνη δεν ήθελα να ξεκινήσω τα χάπια γιατί είμαι μικρή ακόμα είμαι 20 χρονών και το σκεπτικό μου ήταν ότι άμα ξεκινήσω από τώρα τέτοιου είδους χάπια χέσε μέσα(συγνώμη για την έκφραση)θα σας πω γιατί όμως σας είπα ότι εγώ η έξυπνη δεν ήθελα να τα ξεκίνησω , διότι έκανα μόνο συνεδρίες με την ψυχολόγο ανά δύο εβδομάδες που κανονικά θέλει κάθε εβδομάδα γιατί αν κάνεις θεραπεία χωρίς χάπια θέλει συγκεκριμένο πρόγραμμα με την ψυχολογο και χωρίς να χάνεις συνεδρίες γιατί δεν γίνεται σωστή δουλειά έτσι.Σταμάτησα όμως να πηγαίνω όχι επειδή ήθελα να σταματήσω απλά το θέμα ήταν οικονομικό έχω να πάω ενάμιση μήνα και τώρα έφυγε αυτό με το αγόρι μου που είχα η εμμονή και ήρθε πάλι η αρρωστοφοβια . Συγκεκριμένα αυτή την φορά φοβάμαι με την καρδιά μου , φοβάμαι για ανακοπή , εμφράγμα και το χειρότερο φοβάμαι μην έχω πάθει κανένα θρόμβο από τα αντισυλληπτικά τα παίρνω σχεδόν έξι μήνες και έκανα όλες τις απαραίτητες εξετάσεις πριν τα ξεκίνησω αιματολογικές και αν πήζει το αίμα μου. Όλες ήταν μια χαρά και έτσι τα ξεκίνησα. Έκανα πάλι εξετάσεις αίματος βιοχημικές και πήγα σε καρδιολόγο επειδή είχα ταχυπαλμιες , πόνο στον θώρακα στην πλάτη , στην μέση οι εξετάσεις όλες τέλειες, ο καρδιολόγος μου έκανε καρδιογράφημα και τριπλεξ ενώ είχα ξανά κάνει πριν μια εβδομάδα κιαλο καρδιογράφημα και στα δυο μου βρήκαν μόνο ταχυπαλμια μάλιστα ο καρδιολόγος είπε ότι το καρδιογράφημα είναι τέλειο το μόνο που υπάρχει είναι μια μικρή ταχυπαλμια , το τριπλέξ επίσης τέλειο . Και μου έδωσε μόνο ένα χαπακι να παίρνω για την ταχυπαλμια καθόλου επικίνδυνο δεν είναι ηρεμιστικο η κάτι τέτοιο . Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω τώρα με άφησε ο πόνος στον θώρακα και με έπιασε στο στομάχι και φοβάμαι πολύ γιατί μια ηθοποιός που είχε πεθάνει από εμφράγμα γύρω στα 30 πριν από ένα μήνα περίπου είπαν ότι μια εβδομάδα πριν πεθάνει άρχισε να έχει πόνους στο στόμαχι της . Δεν θελω να πάθω κάτι κακό οι καλές εξετάσεις δεν με διαβεβαιώνουν ότι δεν θα πάθω κάτι γιατί σκέφτομαι συνέχεια αν έχω κάτι που δεν φαίνεται με αυτές τις εξετάσεις που έχω κάνει; Εγώ κάνει 3 αιμοτολογικες μεσα σε ούτε ένα χρόνο και πάλι είναι τέλειες! Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω. Σκέφτομαι να ξεκινήσω τα ζολοφτ που είχε πει η γιατρός και να πηγαίνω και στην ψυχολογο μήπως και επιτέλους νιώσω καλύτερα δεν την παλεύω άλλο.