ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
24.3.2019 | 17:25

Μπερδεμα με το συγκάτοικο μου

Συγκατοικουμε 10 μηνες περιπου. Γνωριστηκαμε μεσω site αναζητησης συγκατοικων αν και ημουν επιφυλακτικη στην αρχη και ηθελα κοπελα συγκατοικο. Συμφωνησαμε τα διαδικαστικα και ξεκινησαμε να συγκατοικουμε. 38 εγω 42 εκεινος. Αψογος και κυριος σε ολα του. Ποτε δε με εφερε σε δυσκολη θεση, απολυτα διακριτικος, χαμηλων τονων και με σεβασμο στη ζωη μου. Και οχι μονο αυτα αλλα σε δυο πολυ δυσκολες στιγμες της ζωης μου με βοηθησε οσο κανεις. Οσο ουτε οι γονεις μου. Στη μια μαλιστα που εμεινα ανεργη, αρνηθηκε να φυγω απο το σπιτι που του ειπα και οτι θα αναλαμβανε εκεινος τα οικονομικα και με βοηθησε να βρω αλλη εργασια. Και πολλες φορες εχει ξενυχτισει για να με ακουσει και εχει παει απευθειας στη δουλεια του. Εγω παιρνω πολυ λιγα χρηματα ενω εκεινος ειναι χρονια στη δουλεια του, ανηκει πλεον στα στελεχη, πληρωνεται σαν ...ευρωπαιος και η ζωη του ειναι ανετη. Παντα ομως με σκεφτεται, οποτε εχει χρονο βγαινουμε και για φαγητο και γενικα δε με αφηνει μονη μου σπιτι καθως λογο των οικονομικων μου δε θα μπορουσα σχεδον ποτε να ακολουθησω. Στα μπερδεμετα τωρα. Ειμαι πολυ ερωτευμενη μαζι του εδω και τουλαχιστον 3 μηνες. Παρακαλαω να γυρισει σπιτι να τον δω και να συζητησουμε για οτιδηποτε. Το αλλο προβλημα μου ειναι οτι πολλες φορες τον ζηλευω αφορητα για τη ζωη του. Αυτος αυτοδημιουργητος και χωρις βοηθεια απο τους δικους του. Εγω ειχα βοηθεια τοτε. Και ομως τα καταφερε. Και τωρα μπορει να ζει ανετα, να εχει τα ταξιδια του και πραγματικα να μπορει να ρυθμιζει τη ζωη του οπως θελει. Εγω μια ζωη με εξαντλητικα ωραρια και ελαχιστα χρηματα. Ξερω οτι ειμαι λαθος αλλα πολλες φορες τα σκεφτομαι ολα αυτα. Και ζηλευω πολυ. Τις ιδιες σκεψεις εκανα και προχτες, οταν ηρθε σπιτι για λιγο το μεσημερι και μου ειπε αν θελω να ερθω μαζι του σε ενα επαγγελματικο ταξιδι για 4 ημερες (περναω μια φαση ασχημης ψυχολογιας) για να ηρεμησω και να ξεχαστω και να μη με απασχολει το οικονομικο. Οταν εφυγε, ξεσπασα σε κλαμματα πολυ ωρα. Γιατι παντα με σκεφτεται και εγω κανω αρνητικες σκεψεις για εκεινον. Δεν ξερω τι να κανω και με τα δυο θεματα και γιατι αντιδρω ετσι καποιες φορες. Δε μπορω να με καταλαβω. Δεν ξερω τι μου συμβαινει. Βοηθηστε με σας παρακαλω.
9
 
 
 
 
σχόλια
Στα περί ζήλειας συμφωνώ με ΛΑΣΟΥΣΟΥΡΕΛΑ. Νομίζω επιπλέον οτι έχεις "φτιάξει" ήδη τη σχέση σας και προσπαθείς να υπολογίσεις τι θα δώσεις και δε σου βγαίνουν. Αυτό σε χαλάει. Και όμως δεν θέλει αυτά που δεν έχεις. Δεν τα χρειάζεται. Θέλει αυτά που δεν έχει και που μπορείς να του δώσεις.Στα υπόλοιπα και με αφορμή κάποια σχόλια θεωρώ οτι ο άνθρωπος αυτός ετοιμάζεται για το επόμενο βήμα στη ζωή του. 'Οχι δεν έχει ανάγκη τα 150-200 ευρώ που θα γλιτώσει με τη συγκατοίκηση. Από πόλη σε πόλη, από χώρα σε χώρα, κάποια στιγμή διαπιστώνεις οτι πίσω σου δεν μένει τίποτα. Υπάρχει ένα κενό που δεν καλύπτεται. Ο κόσμος των επιχειρήσεων σε απορροφάει. Ειδικά στα στελέχη. Σκληρός και αδυσώπητος, όσο και αν είναι καμουφλαρισμένος με ένα περιτύλιγμα καλού κλίματος, επιτυχίας και καταξίωσης, σε διαλύει. Ειδικά στην Ελλάδα όπου οι περισσότεροι άξιοι και ικανοί έχουν φύγει και τα στελέχη έρχονται πλέον από εξωτερικό, όσοι μπορούν να "κουβαλήσουν" εταιρίες, δεν τους αφήνουν να φύγουν. Κατά μια έννοια τις παντρεύονται. Και η επιτυχία έχει πολλές χαρές. Έχει και αρπαχτές και από όλα. Άλλα κάποια στιγμή κουράζεσαι, θέλεις κάτι άλλο, κάτι που να σε γεμίζει. Αν ψάξει εκεί που θα έψαχναν οι περισσότεροι ξέρει τι θα βρει. Και βρίσκει άλλο τρόπο. Ένα συγκάτοικο αρχικά. Υποψιάζομαι οτι είναι ένας άνθρωπος με πολλούς γνωστούς αλλά ελάχιστους φίλους, όχι από επιλογή, καλύπτει αρχικά την ανάγκη να λέει μια πραγματική καλημέρα, να μιλάει με κάποιον πραγματικά. Και τεστάρει αν αυτός ο άνθρωπος μπορεί να γίνει ο άνθρωπος της ζωής του. Αν όχι θα υπάρξει επόμενη συγκατοίκηση. Έχει χρόνο. Δε βιάζεται. Χαμηλών τόνων γιατί δε θέλει να πλασάρει την οικονομική του άνεση. Θέλει έναν άνθρωπο δίπλα του αληθινό, να τον εμπιστεύεται, να ηρεμεί, να τον αγαπάει αληθινά. Δίνει και τεστάρει. Το οτι 10 μήνες είστε ακόμα συγκάτοικοι είναι καλό!Μη βιάζεσαι λοιπόν. Αν πας με την πεπατημένη απλά θα μιλάς για ανεκπλήρωτο έρωτα. Τα έχει ζήσει αυτά. Τα ξέρει. Έχει υπομονή, αντίληψη, αυτοσυγκράτηση και του κόβει. Και μπορεί να κοντραλάρει συναισθήματα και να διαχειρίζεται καταστάσεις περίπλοκες. Αλλιώς δεν επιβιώνεις και δεν καταξιώνεσαι στον ακραίο ανταγωνισμό που επικρατεί. Και σίγουρα δε βιάζεται να επενδύσει ούτε συναισθηματικά ούτε υλικά σε οτιδήποτε αβέβαιο.Δώσε του πράσινο φως χωρίς υπερβολές αν και θεωρώ οτι έχει καταλάβει το πως νοιώθεις. Πιθανώς να νοιώθει και αυτός έτσι. Αλλά δεν ξέρει αν είναι αληθινό αυτό που βλέπει. Αντί να σε ακούει μόνο, ρώτα τον και εσύ. Επένδυσε στην ανθρώπινη πλευρά του. Με ειλικρίνεια. Για τη ζωή του, για τα συναισθήματά του, για το πως νοιώθει. Για όλα αυτά που κάνουν μια σχέση να αξίζει και να αντεχει στο χρόνο. Να είσαι σίγουρη οτι κάποια στιγμή θα ανοιχτεί. Να είσαι όμως προετοιμασμένη και για το ενδεχόμενο να χρειαστεί να τον ακολουθήσεις και σε κάποια άλλη πόλη ή χώρα.Εύχομαι όλα να σου πάνε όπως τα θέλεις. Και απαλλάξου άμεσα από τις κακιές σκέψεις.
Λοιπόν, άκου τι θα κάνεις. Θα ετοιμάσεις ένα ωραίο δείπνο και θα του πεις ότι είναι για να τον ευχαριστήσεις που σου στάθηκε όλο αυτόν τον καιρό. Καθ' όλη την διάρκεια του δείπνου, θα αφήνεις να πλανάται στην ατμόσφαιρα ένας διάχυτος ερωτισμός. Μετά το επιδόρπιο, βάλε ένα ερωτικό τραγούδι να παίζει και ζήτα του να χορέψετε. Ε, λίγο η όλη φάση, λίγο το κρασί... Δεν μπορεί, θα κάνει κι αυτός μια κίνηση! Καλή επιτυχία. Να μας ενημερώνεις για τις εξελίξεις
Αν δε με προβλημάτιζε αρκετά γιατί ένας άντρας με οικονομική άνεση αναζήτησε μέσα από ένα site συγκάτοικο, θα έλεγα ότι έχει αισθήματα για σένα. Έχω όμως ερωτηματικά!
Εγώ πιστεύω όπως μ χει τύχει και μενα έχεις έναν έντονο συναισθηματισμό γ εκείνον κ αυτό είναι π δεν μπορεις να διαχειρηστεις τη κατάσταση.. έχεις μπλέξει μάλλον χαχα το λεω μεταξύ σοβαρού και αστείου..
Μήπως δεν είναι ζήλεια αυτό που νιώθεις; Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι συγκριτικά αισθάνεσαι "λίγη". Νιώθεις μειονεκτικά. Δεν θα έπρεπε. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Άλλοι έχουν καλύτερες δουλειές άλλοι λιγότερο καλές. Από αυτό που περιγράφεις, ο άνθρωπος αυτός σε νοιάζεται. Τουλάχιστον αυτό καταλαβαίνω εγώ. Μήπως να πας μαζί του στο ταξίδι; Μπορεί κι εκείνος να περιμένει να δεχτείς πως και πώς..

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon