ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδω και 1 χρονο εχω μετακομισει Αγγλια για δουλεια και προσφατα ηρθε και η κοπελα μου. Στην Ελλαδα δουλευα αλλα τα πραγματα ηταν ασχημα, κακες συνθηκες εργασιας, καμια πιθανοτητα αυξησης, εξελιξης κλπ, ο μισθος ηταν ψιχουλα, καμια σχεση με το αντικειμενο σπουδων. Με λιγα λογια καμια προοπτικη για τιποτα. Καθε μερα μιζεριαζα την ζωη μου και σκεφτομουν συνεχως ποτε θα φυγω απο εκει για να ασχοληθω με αυτο που θελω και να εχω μια προοπτικη για κατι καλυτερο. Στην Αγγλια μεσα σε 1 χρονο μενω μονος μου σε νεοχτιστη μεζονετα που ποτε στην Ελλαδα δε θα μπορουσα να την νοικιασω, εχω εναν παρα πολυ καλο μισθο, καλο αυτοκινητο δικο μου που Ελλαδα δε θα μπορουσα ποτε να το παρω, ξοδευω χωρις να το πολυσκεφτομαι, πολυ καλη δουλεια με πολλες προοπτικες για εξελιξη και καριερα και γενικα ολα μοιαζουν να ειναι ιδανικα. Εκτος απο τον καιρο, το οτι δεν εχω ουτε εγω ουτε η κοπελα μου παρεες και τα σαββατοκυριακα τα περναμε βλεποντας ταινιες και το οτι μου λειπει η Ελλαδα, η οικογενεια μου και οι γονεις μου που γερνανε και χανω πολυτιμες στιγμες μαζι τους. Μου λειπει που βλεπω τους φιλους μου στα social media να βγαινουν για καφεδες στις παραλιες με τον καλο καιρο, να χαιρονται τα σαββατοκυριακα τους και να ειναι εξω για ποτο και καφεδες και εγω εδω στην δουλεια καθε μερα τα ιδια, χωρις τιποτα διαφορετικο, να περιμενω να ερθει Δευτερα να ξεκινησει αλλη μια βδομαδα και να παω για δουλεια, κυνηγωντας μια καριερα στα 24 μου μολις. Τι κανω;