ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ευχαριστώ όλους καταρχάς για τα σχόλια/συμβουλές.Όταν έγραφα την εξομολόγηση ήμουν λιγάκι φορτισμένος από ένα συμβάν, γενικά δεν αφήνω το πρόβλημά μου με τις κοπέλες να με παίρνει από κάτω, απλά όλοι έχουν τις κακές στιγμές τους :(Τώρα για να απαντήσω σε κάποια από τα σχόλια:1) Έχω σκεφτεί το θέμα να δοκιμάσω να πάω με επαγγελματία του είδους αλλά δεν με ενθουσίασε ιδιαίτερα2)Με μικρότερες ηλικίες 17-18 έχω σκεφτεί επίσης να πάω και είχα προσπαθήσει να κάνω κάτι, αλλά η ιδέα ότι έχω αδερφή στην ίδια ηλικία με κάνει να νιώθω αρνητικά στο όλο σκηνικό, ξέρω ότι είναι δικό μου κόμπλεξ αλλά τι να κάνω χαχαχαχαχ, επίσης η ανωριμότητα με ψιλοεκνευρίζει :(3)Τα λίγα κονέ που είχα δεν δούλεψαν όπως θα ήθελα, τα 2/3 από τις φίλες μου ήταν κονέ που κατέληξαν friendzones οπότε έχω χάσει λίγο την ελπίδα μου με αυτά. Και κάποιες ευκαιρίες που είχα πιό παλιά με κοπέλες που ήθελαν να γίνει κάτι, δυστυχώς και για μένα και για αυτες,τις είχα απορρίψει καθώς ήμουν για 8 χρόνια κολλημένος με μιά κοπέλα και οι ευκαιρίες συνέπεσαν εκεί μέσα :(Τέλος όταν έλεγα ότι δεν θα καταφέρω τίποτα αν δεν κάνω κάτι με κοπέλα, φυσικά και ξέρω ότι ακουγεται χαζό, απλά είναι κάτι που σιγά σιγά μαζεύεται, βρίσκω τον εαυτό μου να αποκτάω κόμπλεξ,να ζηλεύω υπερβολικά καταστάσεις, να έχω νεύρα και γενικά να γίνομαι χειρότερος σαν άνθρωπος , κάτι που με κάνει να αισθάνομαι άσχημα για αυτό που μετατρέπομαι σε σχέση με αυτό που μέχρι στιγμής πιστεύω ότι είμαι . Ελπίζω κάποτε να καταφέρω να αποβάλλω όλη αυτή την αρνητικότητα από πάνω μου :)

Φίλε μου καλησπέρα. Θα σου μιλήσω ως κάποιος άγνωστος σχεδόν συνομήλικος σου (είμαι 26) αλλά ομοιοπαθών. Και εγώ στην ηλικία σου και μέχρι τα 23,5 έντονα το σκεφτόμουν αυτό το "πρόβλημα". Τουλάχιστον δεν άφησα πίσω τις σπουδές μου για να έχω μια προοπτική να βρω θέση στην εργασία που πάντα ήθελα (και δόξα το Θεό σε αυτό έστω το κομμάτι είμαι πάρα πολύ καλά πια για τα δεδομένα της ηλικίας μας και της Ελλάδα του σήμερα). Οπότε προσπάθησε να κάνεις και εσύ το ίδιο αν σπουδάζεις κάτι που σου αρέσει. Αυτό είναι το πρώτο βήμα για να σταθείς στα πόδια σου σα προσωπικότητα. Τώρα όσον αφορά στις κοπέλες μεγάλη πληγή. Αρχικά χαίρομαι που δε τις κατηγορείς και δεν τις τσουβαλιάζεις. Κανένα από τα δύο φύλα δεν είναι συνολικά σκάρτο. Είναι λογικό όταν είσαι σε παρέες συνομίληκων όπου μονοπωλεί το ενδιαφέρον συζήτησης τα ερωτικά να ακούγονται πολλά αλλά και υπερβολές. Μάθε να απομονώνεις ό,τι σε κάνει να πέφτεις ψυχολογικά. Το ότι κάποιος στο κόσμο είναι πλούσιος, ταλαντούχος και όμορφος πολύ λίγα μπορείς να κάνεις για να το ανατρέψεις - και δε σε απασχολεί κιόλας. Κάποιοι λοιπόν γεννήθηκαν με το ταλέντο της επικοινωνίας με το άλλο φύλο έμφυτα, άλλοι το εξέλιξαν, ενώ άλλοι όπως εμείς μέχρι τώρα αδυνατούμε.Πρακτικά μιλώντας δεν υπάρχει κάποια φίλη σου με καλή καρδιά να σου γνωρίσει κάποια κοπέλα σε αντίστοιχη φάση (που να μη θέλει το 30αρη για να της μάθει τα κόλπα); Αλλιώς στην Ελλάδα χωρίς κονέ γενικά δε κάνεις και πολλά. Θα χαρώ πολύ να μας ξαναγράψεις και να διαβάσω ότι σου συνέβη κάτι καλό στα προσωπικά. Και ναι... για να χτίσεις πρέπει να μπαζώσεις ! Ακούγεται πολύ αγοραίο αλλά ισχύει σε όλους τους τομείς. Υ.Γ.1: Η εύκολη λύση να απευθυνθείς ερωτικά σε αρκετά μικρότερες ηλικίες (17-18)κρύβει μεγάλες παγίδες θεωρώ. Δεν είναι πια το μέσο 17χρονο όπως θυμόμαστε εμείς από τις συμμαθήτριες μας στα μαθητικά χρόνια. Τα πράγματα έχουν αλλάξει. Πολλές πια τις κάνεις και από άποψη εμφάνισης αλλά και συνηθειών - συμπεριφορά πολύ μεγαλύτερες. Οπότε αν βρεθεί κάποια μεγαλύτερη που της αρέσεις, εξηγήσεις τη κατάσταση, έχει κατανόηση και υπομονή για να σε μάθει κάποια πράγματα για το πως λειτουργούν οι σχέσεις μπαίνεις ανεπιφύλακτα. Είναι άλλο να βρεθείς να μη μπορείς να λειτουργήσεις με το μικρό που θα σε βγάλει βούκκινο σε όλες τις φίλες της άλλο με μια γυναίκα στα 28-30. Διαφορετική ψυχολογική διαχείριση.Υ. Γ. 2: Μακάρι να τελειώσεις και να βρεις δουλειά άμεσα ! Αλλά μη κάνεις το λάθος όπως εγώ να ρίξεις όλος σου το βάρος σε αυτήν και δεν υπάρχει κανένας άλλο τομέας στη ζωή σου. Εγώ μετά από δύο χρόνια δηλώνω ευθέως ότι για μένα η εργασία είναι ψυχοθεραπεία και ζω (δεν εννοώ οικονομικά μόνο) μέσα από αυτήν. Και αυτό είναι αρνητικό και πρέπει να το αποβάλλω άμεσα. Βλέπω συναδέλφους με πολλά λεφτά, 40-45 ρηδες που μόνο δούλευαν μια ζωή (σε υπερθετικό βαθμό) γιατί δεν είχαν τι άλλο να κάνουν και πρέπει να σκοτώνουν την ώρα τους. Γυρνάνε τα βράδια μόνοι σε ένα άδειο σπίτι που δεν τους περιμένει κανείς και τίποτε. Πλέον το έχουν αποδεχτεί αλλά αυτό είναι θέμα. Περιμένουν να πάει 06:00 το πρωί για να ξαναφύγουν για τη δουλειά και να ξαναγυρίσουν απλά για ύπνο στις 00:00. Και τη Κυριακή δε τους χωράει το σπίτι.

το να λες ...ότι αν δεν γίνει κάτι σύντομα σε αυτόν τον τομέα, δεν θα μπορέσω να κάνω ποτέ τίποτα στη ζωή μου το θεωρω αλλα κ ειναι πολυ τραβηγμενο.συμβουλη δεν θα σου δωσω σαν αντρας ομως στα 47 θα σου δωσω λιγο απο την εμπειρια μου κ θα σου πω οτι εχεις πολλα να κανεις ακομα...κ οτι η ζωη σου (η ερωτικη) ακομα δεν εχει αρχισει.δεν εχω καμια σχεση με αυτον που ηταν στα 30...ουτε καν στα 40 μου...οποτε τζαμπα το αγχος.απολαυσε την ζωη σου αφησε κ λιγο τον εαυτο σου,θα δεις οτι δεν εχεις να χασεις κατι,ακομα κ η απορριψη θα σου διδαξει πραγματα κ τροπους για να γινεις καλυτερος στην προσεγγιση σου προς το αλλο φυλλο...κ μην αγχωνεσαι.δεν εχεις να χασεις απολυτως τπτ!!αυτα θα ελεγα στον 20χρονο εαυτο μου.

Έχω μερικές συμβουλές να σου δώσω, αλλά είναι σε κάπως πιο θεωρητικό επίπεδο από ότι μάλλον θα ήθελες. Καταρχάς να σου πω ότι είμαι στην ηλικία σου, ελάχιστα μικρότερη και έχω πολλά αγόρια στον περίγυρο μου στα χρόνια σου, που δεν έχουν κάνει ακόμα κάτι. Και μιλάμε για αγόρια που εγώ τουλάχιστον πιστέυω ότι θα ήταν φοβεροί σύντροφοι και ότι γενικά αξίζουν. Το θέμα είναι, ότι εφόσον έτυχε να μην έχουν κάνει κάτι με κοπέλα ακόμα, τους ρίχνει πολύ την αυτοπεποίθηση και αυτό φαίνεται πολύ έντονα προς τα έξω και απωθεί. Μετά νομίζουν ότι είναι ντροπή που δεν έχουν κάνει κάτι ακόμα και η αυτοπεποίθηση τους πέφτει όλο και πιο πολύ με αποτέλεσμα να γίνονται όλο και λιγότερο γοητευτικοι. Αυτό πρέπει να αποφύγεις και όλα θα έρθουν. Σου προτείνω λοιπόν το εξής. Μην εστιάζεις στο ότι δεν έχεις κοπέλα γιατί διαιώνιζες την κατασταση ετσι. Σκέψου όλα όσα έχεις να προσφέρεις σε μια κοπέλα, όλα αυτά που θα μπορούσες να κάνεις για να την κάνεις χαρούμενη, όλα αυτά που σε κάνουν γαμάτο, όλα αυτά για τα οποία νιώθεις περήφανος και γενικά γίνε ο άντρας που θέλει μια γυναίκα δίπλα της. Αυτό δεν έχει να κάνει με εμφάνιση ,ούτε με τις ως τώρα εμπειρίες σου, αλλά με την ψυχολογία σου. Αν αυτην την στιγμη θεωρείς οτι δεν έχεις να δώσεις τοσα, προσπάθησε να γινεις καλυτερος, πιασε την σχολη παλι, βγες κλπ κλπ. Πρέπει να κάνεις την κοπέλα να νιώσει ότι αν τα φτιάξει μαζί σου, θα βγει κερδισμένη, όχι να νιώσει ότι κάνει ψυχικό αυτό είναι το κλειδί.