ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μέχρι τώρα από το Δημοτικό που με θυμάμαι το μόνο που κατάφερνα καλά είναι τα μαθήματα και στη συνέχεια οι σπουδές (ποτέ δε χρώσταγα μαθήματα, στόχευα όποτε μπορούσε σε βαθμούς στο πανεπιστήμιο). Κατά τα άλλα η κοινωνική ζωή υποτυπώδης (μέχρι ένα καφέ ή σινεμά μία στο τόσο με κανέναν γνωστό), η προσωπική ζωή με τις κοπέλες ανύπαρκτη. Έφτασα πια 26. Ε δε με λες και πιτσιρικά που έχω όλο το χρόνο μπροστά μου για να μάθω τα κατατόπια. Γνωστοί όσοι υπάρχουν σε ανάλογη κατάσταση μη πω και πολύ χειρότερη, γιατί τουλάχιστον έχω μια πολύ καλή δουλειά η οποία λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά πάνω μου, αφού ασχολούμαι με κάτι που μου αρέσει πολλές ώρες την ημέρα και ξεχνιέμαι.Έχω ακούσει ότι υπάρχουν κάποιες σχολές επικοινωνιακής υποστήριξης που σου μαθαίνουν να προσεγγίζεις κοπέλες. Τελευταία έχω σκεφθεί να απευθυνθώ αν και θεωρώ πως μάλλον είναι χάσιμο χρόνου και χρημάτων στη τελική. Από την άλλη δε βλέπω και άλλη λύση. Τουλάχιστον ένα δυο πράγματα που ίσως ακούσω εκεί να πιάνουν πρακτικά και να βοηθήσουν. Ελπίζω μόνο να κρατιέται ανωνυμία, έστω και σε μία αρχική γνωριμία με αυτούς, διότι λόγω της κοινωνικής φύσης της δουλειάς μου δε θέλω να διαρρεύσει κάτι. Έχει δοκιμάσει κανείς; Ποια ήταν η εμπειρία και τα οφέλη που αποκόμισε;