ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δάκρυα στα μάτια καθώς περπατούσα στο δρόμο.. Μπήκα στο μετρό και κάποιος φορούσε την κολωνια σου. Μου χει λείψει η μυρωδιά σου, η αγκαλιά σου, τα γέλια μας, οι συζητήσεις μας. Μου έχει λείψει ο άνθρωπος μου. Αυτός ήσουν και το χάσαμε..αποτυχαμε ματια μου.. Και αυτό πονάει όσο τίποτα άλλο. Μπορεί να νομίζεις ότι για μένα είναι εύκολο. Δεν κατάφερα να σε μισήσω παρ ότι το είπα πολλές φορές μέσα στα νεύρα μου. Και ξέρεις γιατί δεν το κατάφερα? Γιατί σε αγάπησα και σε αγαπώ ακόμα βαθιά.. Προσπάθησα να προχωρησω όμως πως να το κάνω όταν σε σκέφτομαι εσένα όταν μου λείπει η δική σου αγκαλια?όλες οι άλλες είναι ξένες και κρύες.. Είναι όλα δύσκολα πλέον όμως νομίζω ότι δε μπορώ να κάνω τίποτα πια για να κλείσουν οι πληγές μας. Σήμερα ημουν πολύ κοντά στο να έρθω να σε βρω αλλά δεν θέλω να σε πάω πίσω πάλι.. Είναι που σήμερα μου λείπεις πολύ... :(