ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μένω σε αραιοκατοικημένο χωριό και από το πορτόνι του κήπου είδα διαρρήκτες να προσπαθούν να ανοίξουν το απέναντι σπίτι, ένας προσπαθούσε να ανοίξει το παράθυρο, άλλος τον βοήθαγε κι ο τρίτος κράταγε τσίλιες. Πριν 2 ώρες όλα αυτά. Στην αρχή δεν πολυκατάλαβε τι γινόταν γιατί οι ιδιοκτήτες έρχονται μία φορά στα 3 χρόνια, ούτε που θυμάμαι πώς είναι, και σκέφτηκα μήπως ήρθαν με κάποιον μάστορα να δουν αν θα κάνουν τίποτα εργασίες. Τους κοιτάω και φωνάζω «τι κάνετε εκεί;». Μου λέει αυτός που κράταγε τσίλιες «μια μπάλα που πέταξε η κόρη μου ψάχνουμε»... Μην τα πολυλογώ, σηκωθήκανε και φύγανε σαν κυνηγημένοι.Ήμουν μόνη μου και παίρνω αμέσως την αστυνομία να πω τι έγινε και να δώσω τον αριθμό του αυτοκινήτου τους, άσε που πριν μπορεί να έριξαν και καμιά ματιά και στο δικό μου το σπίτι.. Και αφού τα σημειώνει η αστυνομία μετά αρχίζει και με ρωτάει για εμένα ένα σωρό πράγματα, όνομα, αριθμό ταυτότητας, ημερομηνία γέννησης, γιατί στο σύστημά τους φαίνεται ότι μένω στην προηγούμενη κατοικία μου (πού να ξέρω;!), και πότε μετακόμισα εδώ... Ένιωσα λες και μου έκαναν εμένα ανάκριση και σχεδόν μετάνιωσα που πήρα! Μου μίλαγε και με ένα ύφος αυστηρό!Άσε που μου έδωσε ο άνθρωπος στο τηλέφωνο να καταλάβω ότι τίποτα δε μπορούν να κάνουν. Μόνο να φακελώσουν εμένα πήρα δηλ!