ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
26.4.2019 | 02:01

Ντάξει εγώ είμαι τελικά και μάλλον δεν άλλαξα

Απώλεια γονέα, μόνιμη επιστροφή στο πατρικό, καρκίνος σε εμένα και όλα αυτά μέσα σε δύο μήνες. Έπειτα βομβαρδισμός με χημειοθεραπείες, αγωνία για την κάθε μέρα και πρακτικά ζόρια σε καθημερινότητα και διαδικασίες.Και ποιος να σε νιώσει και να σε δώσει κουράγιο; Αυτό διαφέρει σε κάθε περίπτωση. Στη δική μου περίπτωση, ο εαυτός μου και η μάνα μου. Μόνο εσύ ξέρεις το πρόβλημα σου. Και μέσα σε όλο αυτό το σωματικό και ψυχολογικό κουπί που τραβάς, καταλήγεις σε συμπεράσματα πολλά. Κάποια λάθος, άλλα σωστά, στην πορεία αλλάζεις και τουλάχιστον μαθαίνεις ή αναθεωρείς όσα νόμιζες ότι ήξερες.Μετά από 1 χρόνο και 1 μήνα που τελείωσαν όλα τα άσχημα, νιώθω σαν να μην συνέβησαν ποτέ. Και πάλι η παλιά έγνοια του πότε θα βρω δουλειά, πότε θα βρεθώ να κάνω σεξ με την δικιά μου, πόσο μου αρέσουν όλες οι γυναίκες, πόση βενζίνη έχω για να κάνω βόλτα, τι ώρα θα πιώ καφέ, πότε θα έχει ήλιο να πάω στο δάσος και να περπατήσω μέχρι να βγάλουν φουσκάλες τα πόδια μου, τί θα κάνει η ομάδα μου στο ποδόσφαιρο, θα είναι η γάτα στην είσοδο για να την χαιδέψω;Απλά ρε γαμώτο, θα ήθελα να νιώσω ξανά ένα Πάσχα ανέμελο με τον πατέρα μου μαζί και να φάμε όλοι μαζί, να μπορέσω να πιώ και να καπνίσω.Με τα στραβά μου και τα καλά μου τουλάχιστον είμαι ξανά ο εαυτός μου.
3
 
 
 
 
σχόλια
Έχασα τον πατέρα μου από τροχαίο . Εκείνος που τον σκότωσε μένει σχεδόν στην διπλανή πόρτα . Τότε ήταν ανήλικος και δεν δικάστηκε. Έχω ένα θέμα υγείας και τα τελευταία τρία χρόνια μπαινοβγαίνω στα νοσοκομεία. Τον Νοέμβριο θα χειρουργηθώ πάλι. Κάθε τρεις μήνες η γιατρός μου δίνει πασαπόρτι για την ζωή. Ο καρκίνος καραδοκεί πάνω από το κεφάλι μου. Σε κάθε αποτέλεσμα, των εξετάσεων, λέω μέσα μου, τη γλυτώσαμε πάλι. Έχω υπό την προστασία μου τρία άτομα. Αν πάθω κάτι θα βγουν στον δρόμο όλοι. Οικονομικά είμαι αποδεκατισμένη λόγω των νοσοκομείων, των φαρμάκων που χρειάζονται κατά καιρούς και τους γιατρούς. Το ένα μου παιδί έχει σαλτάρει, δεν ξέρω πως να το ελέγξω . Κατά τα άλλα όλα καλά Όπως σου είπε και η μαμά σου, μόνο εσύ ξέρεις το πρόβλημα σου. Το μόνο που μετράει είναι η υγεία κι αν έχεις και καποιον να σ' αγαπάει είσαι πολύ τυχερός.Αναγκαστικά συνεχίζουμε να παλεύουμε και να επιβιώνουμε γιατί δεν υπάρχει κάτι άλλο να κάνουμε.
Κρίμα ρε φίλε ..Πέρασες πολλά βάσανα .. Συγχαρητήρια που είσαι ακόμα γερός..Να θυμασε ότι κάθε δυσκολία και στεναχώρια είναι για να ξεπερνιέται...Να είσαι γερός ..Και εγώ έχασα τον πατέρα πριν 3 χρόνια ..Ήμουν 2α Γυμνασίου...Και θα το παραδεχτώ,στην αρχή δεν στεναχωριομουν γιατί δεν το είχα συνηδειτοποιησει όλο αυτό ...Μετά από μέρες όταν ένιωσα την απωλεια του άρχισα να κλαίω ...Κατέληξα να πιω εν μπουκάλι κρασί με το ζόρι γράφοντας του ταυτόχρονα ένα μήνυμα στο Facebook ..Έκανα πολλές βλακείες...Αλλά ξέρεις τι κατάλαβα ? Ότι ήμουν λάθος ..Έκανα κακό στον εαυτό μου Και ο πατέρας αυτό δεν το ήθελε ... Και έπρεπε να συνεχίσω την ζωή μου ...Θέλω να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι Ο Πατέρας σου δεν θα ήθελε να σε βλέπει στεναχωρημένο...Ζήσε την ζωή σου και κάνε αυτό που σε κάνει ευτυχισμένο... Δυσκολίες,εμπόδια θα εμφανίζονται πάντα ..Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να παραμείνεις δυνατός ..Και να τα ξεπεράσεις...Εξάλλου υπάρχουν 1002 λόγοι για να χαίρεσαι ...Λοιπόν,ελπίζω να βοήθησα ...
Scroll to top icon