ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ζήτω προκαταβολικά συγνώμη, που θα «μαυρίσω» το γιορτινό κλίμα της μέρας, αλλα κατι τέτοιες μερες σου έρχονται και σκοτεινές αναμνήσεις απο το παρελθόν.Στη δίκη μου περιπτωςη το πρόβλημα ειναι ο πατέρας μου. Απο τη μερα, που θυμάμαι τον εαυτό μου είμαι μια μόνιμη πηγή άγχους στη ζωή μου. Παντοτε με το παραμικρό και για γελοίες αφορμές είχε απίστευτες εκρήξεις θυμού, σε σημείο να φοβάσαι για την ακεραιότητα σου, και εννοείται ένα απίστευτο και άκρως χυδαίο υβρεολόγιο προς ένα μικρό παιδί και την γυναίκα του. Θυμάμαι χαρακτηριστικά να είμαι μικρή και επειδη δεν ήθελα να πάρω αντιβίωση να εχει πάθει υστερία και να με βρίζει με τον χειρότερο τροπο. Φόβος, άγχος και θλίψη ηταν τα μόνα συναισθήματα, που ειχα ως παιδί για τον πατέρα μου. Η συμπεριφορά του αυτή συνεχίστηκε και την εφηβεία μου. Ποτε μου δεν ήθελα να γνωρίσει τους φίλους μου, γιατι και σε αυτούς δεν φερόταν καλά με την εννοια οτι ηταν απίστευτα ψυχρός. Ποτε στην ζωή μου δεν το επιζητησα σε σημαντικές στιγμές μου. Ευτυχώς για μενα λόγω δουλειάς έλειπε συχνά και αντικειμενικά δεν μπορούσε να ειναι. Στις ελάχιστες, που βρέθηκε, ηταν προφανέστατο το οτι έπληττε. Εκτός σπιτιού η συμπεριφορά του ηταν υποδειγματική. Μεγάλα ποσά είχαν φύγει για ανόητες επιδείξεις (δώρα σε γάμους, κεράσματα κτλ) και για την τροφοδοσία επιτήδειων συγγενών του, που με επέβαλε να τους «λατρεύω», ενώ ηταν προφανέστατο οτι μας είχαν γραμμένους. Φυσικά κσι η μάνα μου, την οποία λατρεύω, είχε μερίδιο ευθύνης. Ποτε στη ζωή μου δεν θα της συγχωρήσω οτι δεν χώρισε. Χαλκιδευτηκε και αυτή στις ανόητες αντιλήψεις της προηγούμενης εικοσαετίας, που όριζαν σε μια εύπορη γυναίκα να γίνει νοικοκυρά και μαμά και φυσικά να μην χωρίσει ποτε, για να μην στεναχωρησει τους γονείς της, τον κόσμο κτλ. Δεν ξέρω αν ο πατέρας μου, δεδομένης της αντιφατικής στάσης του, είχε κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα (αν κάποιος αναγνώστης ξέρει, θα εκτιμούσα να μου πει). Καταλαβαίνω οτι μεγάλωσε σε δύσκολες συνθήκες, και σε μια εποχή που η πεζοδρομιακη ψευτομαγκιά ηταν αξίωμα. Ετσι, όμως μεγάλωσαν και άλλοι χωρίς να βρίζουν τα παιδιά τους. Τα τελευταία χρονια εχει αλλάξει ριζικά , θες οτι μεγάλωσε, θες οτι είχε κάποια προβλήματα υγείας. Ξέρω οτι δεν ηταν κακός άνθρωπος και εκτιμώ οτι δούλεψε σκληρά για να εχω τα παντα. Να τη βράσω όμως την αλλαγή του... είμαι 27 κρι μεχρι τα 23 περίπου μου φερόταν χάλια. Συμπερασματικά, καλά παιδικά χρονια δεν εχω, θέματα αυτοεκτίμησης ειχα, θέματα στη σχέση μου με το αλλο φύλο είχα, ενώ χρήματα για ψυχανάλυση δεν εχω. αν διαβάζεται αυτήν την ανάρτηση και φέρεστε έστω και άθελα σας ετσι στο παιδί σας σταματήστε το. Δεν καταλαβαίνετε ποσό το καταστρέφετε.