ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ανακάλυψα τη στήλη των εξομολογήσεων κάπου γύρω στο 2013. Τη βρήκα εξαιρετικά ευφυή σαν ιδέα... μια διαδικτυακή κοινότητα ανθρώπων από διαφορετικές περιοχές και με διαφορετικές ηλικίες, που μοιράζονται ότι τους απασχολεί... από τις αγωνίες για τα αισθηματικά τους μέχρι τραυματικά βιώματα και οικογενειακά προβλήματα. Απο κοινωνιολογική και μόνο άποψη να το δεις η στήλη έχει τρομερό ενδιαφέρον, είναι ένα δείκτης των προβληματισμών του σύγχρονου ανθρώπου της διπλανής πόρτας. Το ενδιαφέρον και η γοητεία της ενισχύονται, όταν βλέπεις περιπτώσεις, που οι εμπειρίες όλων αυτών των διαφορετικών ανθρώπων ταυτίζονται. Παρά το ενδιαφέρον μου, πολύ συστηματική αναγνώστρια της στήλης δεν ήμουν. Έμπαινα περιστασιακά, διάβαζα τις εξομολογήσεις της πρώτης άντε το πολύ του μισού της δεύτερης σελίδας. Είχα εξομολογηθεί, όμως, με τη λύτρωση της ανωνυμίας πράγματα, που λόγω φόβων, κλισέ οτι θέλετε πείτε το, δεν είχα δηλώσει ανοιχτά ακόμη και σε στενά μου άτομα, λαμβάνοντας πολύ ζεστά και ανθρώπινα σχόλια απο κάτω. Τις τελευταίες μέρες, επειδή έσπασα το πόδι μου, έχω μείνει αναγκαστικά στο σπίτι και έχω συστηματοποιήσει την ανάγνωση της στήλης, που είναι και ένα είδος συντροφιάς μου. Διαπιστώνω, όμως, ότι όλη αυτή η αίσθηση απενοχής και λύτρωσης, που είναι και το βασικό γνώρισμα της στήλης, κινδυνεύει από τον τοξικό σχολιασμό. Πιστεύω στον ρεαλισμό και στην ειλικρίνεια και όχι στην ειρωνεία, η οποία πολλές φορές για μένα απο μέσο καυτηριασμού του αποδέκτη της γυρνά μπούμερανγκ στον πομπό της. Αυτό, ωστόσο, είναι μία καθαρά προσωπική θέση. Δεν κρύβω οτι υπάρχουν σχόλια, που είναι εύστοχα και χιουμοριστικά ειρωνικά και για το λόγο αυτό θεμιτά. Υπάρχουν, όμως, και ορισμένα (υποθέτω υπήρχαν ανέκαθεν), τα οποία περνούν στη σφαίρα της κακεντρέχειας και επιθυμίας επίδειξης των συγγραφέων τους. Αν θεωρείς ανόητη η χαζή μία εξομολόγηση, που στην τελική για τον/την εξομολογούμενο/η την παρούσα στιγμή έχει μεγάλη ή την μέγιστη σημασία, μπορείς απλά να αδιαφορήσεις ή να παραθέσεις τα αντιθετικά επιχειρήματά σου ... ποια η χρησιμότητα του να ειρωνεύεσαι;; Αναφέρομαι π.χ. σε περιπτώσεις, που εξομολογούμενοι εισπράττουν απύθμενη ειρωνεία για ορθογραφικά λάθη ή προβληματική σύνταξη...Σαφώς είναι άσχημο πράγμα η κακοποίηση του λόγου, ακόμη πιο άσχημο όμως είναι η επίθεση, όταν ενδέχεται ο γράφων να έχει δυσκολία στην έκφραση ή και ενδεχομένως να μην έχει μακροχρόνιες σπουδές. Συμπερασματικά, δεν θέλω ούτε να φανώ ηθικοδιδακτική, ούτε να το παίξω ανώτερη, απλά πιστεύω οτι είναι κρίμα αυτή η στήλη ξεκινώντας ως κάτι δροσερό και ελεύθερο στο να επικοινωνήσεις τους προβληματισμούς σου, να καταλήξει σε χώρο κακού δήθεν έξυπνου χιούμορ και επίδειξης γνώσεων κτλ, όπως τα σόσιαλ μίντια.