ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 30 χρονων η μεσαια κορη. Μεγαλωσα σε μια οικογενεια με εναν μεγαλυτερο κατα 10 χρονια ετεροθαλη αδερφο και μια μικροτερη αδερφη 4 χρονια. Το πρωτο παιδι απο 2ο γαμο και των δυο, δεχτηκα επανω μου ολα τα ψυχολογικα των γονιων μου. Οι γονεις μου με κακοποιουσαν (ξυλο) μεχρι τα 17. Κατι το οποιο εκανε και ο αδερφος μου σε συνεργεια με την μανα μου. Θυμαμαι τον πατερα μου μια ζωη με γυναικες και στο σπιτι ενας χαμος. Απο το αγχος και την στεναχωρεια ειχα τασης αυτοκαταστροφης και ξεκινησα το καπνισμα απο τα 15. Τωρα ολα αυτα τα μετανιωνω. Ημουν παιδι με πολλες δυνατοτητες αλλα δεν βρηκα ηρεμο περιβαλλον να της αξιοποιησω. Λοιπον τα 2 μου αδερφια ειχαν τελειως διαφορετικη ζωη απο εμενα. Σπουδασαν εξωτερικο ιατρικη και τα βρηκαν ολα ετοιμα. Πουληθηκαν περιουσιες και η μανα μου εκανε και 2 δουλιες για να σπουδασουν.Εγω αντιθετα δεν ημουν αξια να παω στην ιατρικη στο εξωτερικο κατα τα λεγομενα τους. Εν τελει πηγα στα τει. Αλλα μετα εδωσα κατατακτηριες και περασα ιατρικη στην ελλαδα.Τωρα την τελειωσα. Παντα θυμαμαι να κυνηγανε ολες μου τις σχεσεις και να μου καταστρεφουν καθε χαρουμενο πραγμα στην ζωη μου. Εκανα υπομονη γιατι εξαρτιομουν οικονομικα. Επαιζα τον 'μαλακα' μεχρι να πατησω στα ποδια μου.Θυμαμαι παντα που μου ελεγαν οτι δεν ειμσι αξια για τιποτα. Τωρα που μεγαλωσα ομως και ανεξαρτοποιηθηκα και γυρησα στο σπιτι μου και μαζευτηκαμε τα αδερφια, ειδα μια κατασταση που με γυρησε χρονια πισω. Επανω σε μια φασαρια με την μανα μου πηγε ο μεγαλος μου αδερφος να με χτυπησει και με εβγαλε εξω απο το πατρικο μου. Θυμηθηκα τα παιδικα μου χρονια. Μονο που τωρα φωναξα την αστυνομια και το θεμα πηρε διαστασεις. Ειδα την μικρη μου αδερφη να θελει να με βγαλει απο την περιουσια, να μου κλεβει τα πραγματα μου και να με κατηγορει πισω απο την πλατη μου σε ολον τον κοσμο. Ετοιμαζομαι να της κανω μυνηση για διασυρμο ονοματος.Οσο για την περιουσια τους αφηνω τα παντα. Καπως ετσι κοπηκαν οι σχεσεις και απελευθερωθηκα. Η μανα μου αρρωστησε απο καρκινο πριν 2 χρονια το ιδιο και ο πατερας μου. Καθηλωθηκαν στο σπιτι. Εγω τωρα στα 30 αρχιζω να ζω. Ετοιμαζομαι να παρω το πρωτο μου σπιτι και περιμενω να βρω τον συντροφο της ζωης μου που θα τον επιλεξω μονο απο ερωτα,να φτιαξω μια ομορφη οικογενεια και να δωσω ολη την αγαπη και ηρεμια που στερηθηκα απο τους γονεις μου. Δυστυχως στα ματια τους βλεπω 2 ηλικιωμενους αρρωστους ανθρωπους που μεχρι και τωρα βγαζουν μισος και εχθρα. Τιποτα παραπανω.Τις προαλλες με καταραστηκε η μανα μου. Αλλα πλεον δεν με νοιαζει γιατι η ζωη ειναι ομορφη. Ο θεος εχει για ολους. Καντε υπομονη. Μην αφηνεται τοξικους ανθρωπους να σας χαλανε την υγεια σας και την ζωη σας.