ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όταν γνωριστήκαμε είχα δεύτερες σκέψεις δεν ήμουν σίγουρη ότι είχα ξεπεράσει κάτι από το παρελθόν μου και δεν ήθελα να ενθουσιαστώ και μετά να μην προκύψει κάτι. Δεν γνωριζόμασταν, αλλά υπήρχε ενδιαφέρον ανάμεσα μας μήνες πριν. Κοιταζόμασταν μου άρεσε σαν παιδί, όμως στην καρδιά ήμουν αλλού και δεν ήθελα κανέναν. Πέρασε όμως ο καιρός επουλώθηκαν κάποιες πληγές και εκεί που αποφάσισα μέσα μου να κάνω το βήμα μπροστά, εμφανίστηκε! Γνωριστήκαμε και επίσημα λοιπόν, τα πηγαίναμε πολύ καλά, προέκυψε το πρώτο ραντεβού σε γενικά πλαίσια ήταν πολύ όμορφα, μου είπε ότι θα ήθελε να κάνουμε σχέση και μου ανοίχτηκε σε κάποια πράγματα που εγώ δεν γνώριζα για εκείνον όπως π.χ αντιμετωπίζει κάποια προβλήματα με το σχολείο. Έχει μείνει στην ίδια τάξη λόγω απουσιών δύο φορές, μου έκανε εντύπωση αυτό επειδή δεν είναι από τα παιδιά που δεν ενδιαφέρονται και που δεν τους αρέσει το διάβασμα. Ο ίδιος ήταν πολύ καλός μαθητής, ειδικά στα μαθηματικά που του άρεσαν πάρα πολύ αλλά του τα έσκασε έτσι η εφηβεία μάλλον που έχασε το σκοπό του. Εγώ είμαι ένα χρόνο μεγαλύτερη και δίνω πανελλήνιες δεύτερη φορά μιας και η σχολή που πέρασα ένιωθα να μην με καλύπτει. Είχαμε μια μικρή παρεξήγηση εκείνο το βράδυ λόγω κάποιον πραγμάτων που με πείραξαν και έφυγα φανερά εκνευρισμένη. Προσπαθούσε να μου ζητήσει συγγνώμη όμως εγώ ήμουν κάθετη. Με συνόδευσε και μου κάλεσε ταξί. Ήταν πολύ απογοητευμένος με την εξέλιξη όπως κι εγώ απλά εγώ είχα υψώσει τις άμυνες. Το ζήτημα λήθηκε! Την επόμενη μέρα μου ζήτησε συγγνώμη, του ζήτησα και εγώ και μου είπε ότι θα ήθελε πολύ να το δούμε πάλι. Το πάλι όμως άργησε να έρθει και όταν ήρθε τελικά του είπα που βρισκόμαστε και αν θα ήθελε τελικά να το προσπαθήσουμε. Στο διάστημα που δεν μιλούσαμε μου εκμυστηρεύτηκε ότι δεν έβγαινε καν από το σπίτι του. Ούτε τα social χρησιμοποιούσε, ήταν κάπως απομονωμένος. Εγώ δεν ήξερα πως να αντιδράσω. Αρχίσαμε δειλά δειλά εκείνος μου έλεγε πράγματα του στυλ "φύγε όσο είναι καιρός γιατί μετά θα είναι αργά" όμως εγώ ήθελα να μείνω! Όμως δεν κυλούσε το έβλεπα, εκείνος χανόταν εγώ στενοχωριόμουν επειδή δεν ήθελα να τον πιέζω όμως συγχρόνως με ενοχλούσε που δεν μπορούσα να επικοινωνήσω μαζί του για να πάμε έστω μια βόλτα στη θάλασσα. Όπως καταλαβαίνετε δεν μπόρεσε να προχωρήσει το μεταξύ μας. Το καταλάβαινα ότι δεν μπορούσε να αφεθεί, λογικό μου φαίνεται. Παραδόξως πρώτη φορά ένιωσα πως κάτι ήταν αμοιβαίο με κάποιον. Συνήθως ή ένιωθα ή ο άλλος ένιωθε. Με αυτό το αγόρι όποτε ήμασταν μαζί η χημεία μας και το μεταξύ μας ήταν μαγικό. Έχω περάσει πολύ όμορφες στιγμές μαζί του. Ξέρω ότι νοιαζόταν για εμένα, συζητούσε για εμένα με την οικογένεια του και τους φίλους του,ήταν τρυφερός μαζί μου, είχαμε πολλή καλή οικειότητα, μου ανοιγόταν, μου έλεγε πράγματα που τον προβληματίζουν και το πόσο χαμένος αισθάνεται αυτή τη περίοδο. Πέρασε λίγος καιρός και αποφασίσαμε να σταματήσουμε. Μαζί. Η δική του οπτική ήταν ότι είναι κλεισμένος στον εαυτό του και δεν μπορούσε να δώσει και η δική μου ότι εφόσον δεν μπορούσε και εμένα με στενοχωρούσε αυτή η κατάσταση δεν ήθελα να με βάλω σε διαδικασια να πληγώνομαι. Χωρίσαμε πολύ όμορφα, με ρώτησε αν θα μετανιώναμε το τελευταίο φιλάκι και με νάζι του είπα τσου! :p. Πάει ένας μήνας πλέον από τότε που έχω να τον δώ. Είπαμε δεν θα μιλούσαμε πάλι για προφανείς λόγους. Όμως εμένα σαν να μου λείπει το μούτρο του.. Σε όλες τις γιορτές δεν τον είδα καθόλου, τυχαία μόνο τους φίλους του και τα αδέρφια του. Οι φίλοι του φάνηκαν με αναγνωρίζουν ειδικά ένας που ήξερα πως μιλούσαν περισσότερο. Ανησυχώ μήπως δεν τον δω πάλι ποτέ :( . Δεν έχω γνωρίσει πάλι τόσο καλό παιδί.. είναι αυτό που λένε στήθος μάρμαρο καρδιά μάλαμα, γενναιόδωρος, ευαίσθητος,ειλικρινής. Αυθεντικός όμως και μπλοκαρισμένος. Θα ήθελα πολύ να το βλέπαμε πάλι κάποια στιγμή. Έχω αρχίσει να αισθάνομαι έντονα για εκείνον.. δεν ξέρω τι να κάνω..πρώτη φορά αισθάνομαι πως κάτι έκλεισε χωρίς να κάνει τον κύκλο του. Θα ήθελα τόσο να το δούμε πάλι..