ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
12.5.2019 | 13:51

Τι να υποθεσω?

Ειμαι σε σχεση με εναν ανθρωπο εδω και 6 χρονια.Παντα μου ελεγε οτι δεν θελει γαμους κτλ,μεχρι που αρχισα και εγω να πιστευω οτι ουτε κι εγω ηθελα.Η σχεση απο τα μελια κατεληξε στην ρουτινα και στην απλη συνηθεια.Ειπαμε να κανουμε το επομενο βημα,αυτο της συγκατοικησης.Ξαφνικα κι αυτο δεν εγινε με την δικαιολογια οτι δεν εχουμε αρκετα χρηματα,εγω δεν εχω σταθερη δουλεια.Αυτος μου πεταξε και οτι ειναι απληρωτος(δουλευει σε μεγαλη εταιρια..οποτε μαλλον ασχολιαστο)αλλα δεν εχει κανει κατι ωστε να εξοικονομησει χρηματα.Το σεξ σχεδον ανυπαρκτο,τοσο που προτιμουσε την αυτοικανοποιηση απο εμενα(ετσι ελεγε τουλαχιστον)με αποτελεσμα να αισθανομαι ανικανη ως και ασχημη.Εχουμε μια σχεση λυκειου παρ'ολο που εγω ειμαι 36 κι αυτος 39.Περιμεναμε να φυγουν οι δικοι μας για να βρεθουμε.Σκεφτομαι να τον χωρισω αλλα παντα μενω στις αναμνησεις και στα συναισθηματα.Οποτε βλεπει οτι παει να με χασει,τοτε του ερχεται η ορεξη για σεξ,ξαφνικα.Ακομα και οι συνομιλιες μας ειναι οι τυπικες(πως περασες στην δουλια,ειχε κοσμο κτλ).Με την καρδια μου θεωρω οτι με αγαπαει,αλλα οι πραξεις του δεν δειχνουν οτι θελει να ειμαστε ουσιαστικα μαζι...και τα χρονια περνουν ως εχουν...Τι να υποθεσω?Τι να κανω?
5
 
 
 
 
σχόλια
Θέλεις μια ζωη να ζεις με το αν και οταν; Μονη σου λες οτι σε κρατάει η εικονα του παρελθόντος που εχεις γι αυτον. Οι άνθρωποι αλλάζουν και δεν σου εγγυάται κανεις οτι θα ξαναγινουν αυτο που ηταν καποτε. Δηλαδη η μόνη χαρα σου αυτη τη στιγμή ειναι οι αναμνήσεις; Αυτος αν επαναπαυεται και του αρεσει η μιζέρια, δικαίωμα του. Γι αυτό και παρακινειται μονο οταν απειλείται η συνήθεια. Εσυ αντεχεις και νομιζεις οτι σου αξίζει να ζεις ετσι; Βρες εναν άνθρωπο που θα νοιαζεται, θα επιδιωκει να σε κάνει χαρουμενη, θα σε γουστάρει! Εγω δεν βλέπω καμια εξέλιξη. Τα χρόνια περνούν όπως λες, αλλα οχι λογω ηλικίας! Περνουν οι ευτυχισμενες μερες που θα μπορουσες να ειχες ζησει, οι μέρες που θα σε στηριζε να γινεις λίγο καλύτερη απο πριν. Κατα τη γνώμη μου εχεις βαλτωσει εκει που είσαι και είναι καιρος να κάνεις κάτι για τον εαυτό σου!

ΚΙΝΗΣΗ

Scroll to top icon