Στο θέμα της διαμονής/μετεγκατάστασης, τα αρνητικά της Αθήνας είναι τα θετικά της επαρχίας και τα θετικά της Αθήνας είναι τα αρνητικά της επαρχίας. Επίσης με θάλασσα, ήλιο και φύση δε ζεις! Αν μπορείς να έρθεις Αθήνα έλα. Τα πλεονεκτήματα επαγγελματικά είναι περισσότερα και η αγορά που απευθύνεσαι πολύ μεγαλύτερη. Κάνε τους υπολογισμούς σου, μέτρησε τις αντοχές σου οικονομικά (και για αρχή) και μη σκεφτείς τίποτα άλλο.Στο οικονομικό σκέλος, και ο λογιστής μου που είναι Αθήνα, τα ίδια μου λέει. Πέφτουν πιστόλια! Το πλεονέκτημα είναι οτι έχει τη δυνατότητα να κόβει κόσμο ή/και να κλείνει πιο συμφέρουσες συνεργασίες, λόγο των περισσότερων επιλογών. Ένα από αυτά που είναι δύσκολο να κάνεις στην επαρχία.Με δικό σου γραφείο 8 χρόνια, σίγουρα δεν έχεις αποτύχει εσύ κάπου. Το πρόβλημα βρίσκεται στην ίδια την αγορά και στην εκμετάλλευση της κατάστασης από κάποιους, που δεν πληρώνουν συστηματικά ενώ μπορούν, αναμασώντας τη λέξη "κρίση".Θα σου πρότεινα τα ακόλουθα:Μετεγκατάσταση στην ΑθήναΣπίτι και γραφείο στον ίδιο χώρο (για πολλούς λόγους)Όταν αναλαμβάνεις ένα νέο πελάτη (ιδιώτη ή εταιρεία, ειδικά εταιρεία), μιλάς οπωσδήποτε με τον προηγούμενο λογιστή του (αυτό ισχύει και στους περισσότερους κλάδους). Αν αρνηθεί να σου δώσει στοιχεία με οποιαδήποτε πρόφαση (απεβίωσε, άλλαξε χώρα ή πόλη, κτλ), ζήτα του τα βιβλία να τα ...μελετήσεις, βρες τη σφραγίδα του προηγούμενου λογιστή του και επικοινώνησε μαζί του. Ειδικά όσοι δεν δίνουν στοιχεία προηγούμενων συνεργατών, κάτι δεν πάει καλά. Για οποιονδήποτε ακούσεις οτι δεν πλήρωνε, τον κόβεις χωρίς σκέψη. Κάποιοι έχουν το γνωστό σύστημα. Λαμβάνουν υπηρεσίες, δεν πληρώνουν και έπειτα βρίσκουν τον επόμενο.Μείωσε το χρόνο στις πιστώσεις που κάνεις. Ενδεικτικά θα σου πρότεινα το τρίμηνο. Ελάχιστες εξαιρέσεις εδώ για πολύ συνεπείς πελάτες που έτυχε να δυσκολευτούν κάποια στιγμή. Και μην ντρέπεσαι να ζητήσεις τα λεφτά σου. Πίεσε και απαίτησε.Φρόντιζε όπου είναι δυνατόν, ανάλογα με τους πελάτες, τα ποσά που οφείλονται να είναι τέτοια, ώστε να συμφέρει να γίνουν απαιτητά νομικά. Καλό είναι να υπολογίζεις τον ακριβή χρόνο πίστωσης ανάλογα με τον πελάτη και το οφειλόμενο ποσό. Όσους βλέπεις να μην πληρώνουν συστηματικά, και είναι μικροποσά, σε συμφέρει να τους κόψεις από την αρχή. Και ας χάσεις κάποια ψιλά.Να έχεις πάντα ένα πρότυπο συμφωνητικό, με ισχυρή δόμηση και πλήρη κάλυψη για εσένα. Συνεργάσου οπωσδήποτε με ένα δικηγόρο. Αν δε θέλεις να είσαι πάντα ...τυπική, προτίμησε τους μικρότερους πελάτες για αυτό. Τουλάχιστον στην αρχή. Δεν κλείνεις καμία μεγάλη δουλειά (πολλές ώρες και υψηλές αποδοχές), χωρίς να είσαι κατοχυρωμένη.Κάνε και μια πρώτη διαφημιστική προσπάθεια στο ιντερνετ. Το κόστος είναι ελάχιστο για ένα πρότυπο site. Με λίγο διάβασμα, μπορείς και μόνη σου. Δώσε έμφαση στα tags και στις λέξεις κλειδιά αναζήτησης.Οι συγγενείς και οι φίλοι, συνήθως είναι εξυπηρετήσεις! Προτίμησε αυτούς που είναι πραγματικά κοντά σου. Και όποιος θέλει βέβαια. Εσύ πρέπει να βοηθήσεις τον εαυτό σου.Προχώρα αποφασιστικά και μη φοβάσαι να πάρεις αποφάσεις. Πίστευε στον εαυτό σου και στη δουλειά σου και θα τα καταφέρεις.
13.5.2019 | 10:13
Μεχρι σημερα...
Kαλημερα..Ζω και εργαζομαι επαρχια ,ειμαι 37 και αυτο το οποιο τριγυρναει στο μυαλο μου εντονα ειναι να γυρισω και παλι Αθηνα!!Ειμαι εδω 12 χρονια πλεον εκ των οποιων τα 8 τελ.εχω δικο μου λογιστικο γραφειο..Συνειδητοποιω ομως οτι δεν προχωραει ολο αυτο..Δουλεια υπαρχει,ειναι τετοιο το αντικειμενο που ευτυχως-δυστυχως ειμαστε αναγκαιο κακο...Και οσο και εαν εχω περασει πολλες δυσκολιες σε αυτο το χωρο,με τρελο αγχος και πιεση ,αυτο που με τσακιζει πλεον ειναι οτι ειμαι συνεχως απληρωτη...Δουλευω αλλα λεφτα για τις υποχρωεσεις μου δεν υπαρχουν..Ειμαι με δανεικα τους μισους μηνες και τους υπολοιπους ψαχνω να καλυψω τρυπες..Δεν εχω τη δυνατοτητα για ταξιδι η για δωρα,δεν εχω τη δυνατοτητα για πιο χαλαρα πραγματα εκτος των υποχρεωσεων που τρεχουν..Ζηταω ολη την ωρα τα λεφτα μου ,νιωθω οτι τα ζητιανευω και οταν εντελει καταφερω να παρω κατι παντα ειναι εναντι...Ερχομαι σε δυσκολη θεση με ολη αυτη την κατασταση και δε μου αφηνει περιθωρια να σκεφτω για την προσωπικη μου ζωη ...Εδω δεν εχω σχεση κ ουτε με τις φιλες μου κανουμε πραγματα ..Καμμια βεβαια δε μπορει να κατανοησει ολο αυτο που αντιμετωπιζω ,με θεωρουν ολιγω γκρινιάρα ..Οπως επισης στις ερωτησεις /αποριες που εχουν απευθονται σε μενα ,για την δηλωση στο λογιστη του μπαμπα τους ..Καμμια δε με εχει στηριξει επαγγελματικά..Εκτιμω απεριοριστα ομως το γεγονος οτι με στηριξαν ανθρωποι που δε μου περναγε απ το μυαλο οτι θα μου έδειχναν εμπιστοσυνη..Οπως παρολαυτα συγγενεις η φιλοι απων ...οτι εχω κανει εχω παλεψει πολυ ,παααρα πολυ και με ποναει σαν αποφαση οτι πρεπει να αφησω τον κυκλο να κλεισει...Δε θελω να γυρισω στην απανθρωπη τσιμεντουπολη...Εδω εχω διπλα μου τη θάλασσα ,τον ηλιο ,τη φυση...Τους πιο χαλαρους ρυθμους και τον αδερφο μου...Δε με κραταει κατι αλλο ομως...Ολα αυτα τα χρονια δεν ηθελα να φυγω παρολο που δεν ειναι η πρωτη φορα που φτανω στο τελμα ..Σκεφτομουν τον αδερφο μου,εμενα για εκεινον πισω...Θα δωσει πανελληνιες του χρονου και δεν θελω να μεινει εδω μονος...Ειναι κ η μαμα μου αλλα ειναι λιγο στον κοσμο της...Ειναι δυσκολο να ξεκινησω απ το μηδεν...Ειναι δυσκολο να δεχτω οτι δεν τα καταφερα..Δεν τα καταφερα στην προσωπικη διαχειριση του γραφειου...Αυτο μου χρεωνω..Και αν και καταφερα να ανταπεξελθω απεναντι στην πολυπλοκια της νομοθεσιας κ τις παραλογες απαιτησεις της ,αυτο δε σημαινει κατι...Αυτος που ειναι καλος στη δουλεια του δε χανεται ,ετσι λενε,ετσι πιστευα και γω...Και ηλπιζα ,οτι θα αλλαξει,..Κανε υπομονη ελεγα...Και εκανα...Μεχρι σημερα!
1