Θα σου πω... Προσωπικά όσο ήμουν μόνη από στενούς φίλους και σχέση και ύπο πίεση, ένιωθα σε πάρα πολύ ευάλωτη θέση και προσπαθούσα να είμαι όσο πιο καλή με τον εαυτό μου γίνεται. Τις μέρες που έλειπα από το σπίτι 10ώρο ,έκανα κουλά πράγματα όπως το να αγκαλιάζω τον εαυτό μου, να φτιάχνω λίστες με τα πράγματα που θέλω να κάνω και τρόπους για να τα κάνω και γενικά προσπαθούσα να κρατάω το ηθικό μου ψήλα. Τώρα που δεν είμαι μόνη, έχω μπει λίγο στον αυτόματο, κάνω ότι είναι να κάνω σχεδόν ρομποτικά και μετά χαλαρώνω. Νιώθω πολύ πιο ασφαλής και πλήρης και σχεδόν με τρομάζει το πως μόνο ένα άτομο κάνει τέτοια διαφορά στην ζωή μου.Βέβαια αυτή είμαι εγώ, ξέρω άλλους που είτε μόνοι είτε με παρέα νιώθουν απόλυτα εντάξει και νιώθουν να έχουν τον απόλυτο έλεγχο χωρίς να κομπιάζουν όπως εσύ η έγώ. Προσωπικά τους ζηλέυω που είναι τόσο ανεξάρτητοι συναισθηματικά, αλλά γνωρίζω πως δεν θα γίνω ποτέ έτσι.
23.5.2019 | 11:43
Διαφορές
Διαφορές ψυχολογίας σε 10ωρη δουλειά.Άμα έχεις κάποια/ον (σχέση) μετά τη δουλειά να σε περιμένει σπίτι να κάνετε πράγματα μαζί αυτές τις λιγοστές ώρες ελευθερίας μπορεί μεν να υπάρχει κούραση αλλά σκέφτομαι τι θα με περιμένει σπίτι και παίρνω δύναμη και σκάω που και που κανα χαμογελάκι στη δουλειά.Άμα είσαι μόνος σου χωρίς κανέναν να σε περιμένει αισθάνεσαι ένα βάρος ψυχολογικό , μια κούραση μια απελπισία που πας σπίτι και πέφτεις στο κρεβάτι μόνο για να κοιμηθεις και να κλαίες από τον ψυχολογικό κα σωματικό στρές... Νομίζω πως άμα συνεχίσω έτσι με αυτό το ωράριο και χωρίς να έχω κάποιον άνθρωπο κοντά μου θα πάθω κατάθλιψη βαριάς μορφής...Κοντά είμαι. Κλαίω και τρομάζω σε κάθε σκέψη και κάθε θόρυβο ακόμα και μικρό.Πείτε γνώμες.
2
