ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δίνω δεύτερη φορά πανελλήνιες, στην πρώτη δεν διάβαζα καθόλου, όπως και αυτή τη φορά το ίδιο. Δεν είμαι παιδί χωρίς όνειρα, δεν θέλω να "χωθώ" σε μια σχολή απλά για να πάρω ένα πτυχίο ενώ δεν μου αρέσει το αντικείμενο. Μου αρέσει το διάβασμα, να σκέφτομαι με ανοιχτό μυαλό, μου αρέσει η τέχνη, η οικολογία. Ασχολούμαι πολύ με αυτά για την ψυχική μου υγεία, το είχα ανάγκη. Ξέρω ότι δεν θα περάσω κάπου, δεν πήγαινα ούτε φροντιστήριο φέτος, νόμιζα ότι θα τα καταφέρω μόνη μου, αλλά το άφηνα για μετά πάντα. Δεν νιώθω τύψεις για τις επιλογές μου απλά αισθάνομαι πως θα με δείχνουν με το δάχτυλο μετά. Δεν μου αρέσει η παπαγαλία, το βαριέμαι ρε παιδί και χάνω το νόημα μετά, δεν είμαι "λαικό κορίτσι" δεν ξέρω αν αυτός είναι ο σωστός όρος μην με παρεξηγήσετε εννοώ ότι δεν είναι πως με ενδιαφέρουν μόνο να φτιάξω τη ζωή μου με κάποιον, να βρω μια δουλειά να βγάζω τα προς το ζην κτλ. Έχω όνειρα και θέλω να κάνω πράγματα. Απλά δεν αντέχω το διάβασμα για τις πανελλήνιες, δεν με εμπνέει, μου δημιουργεί άγχος δεν αποδίδω, νιώθω μια ματαίωση. Ειλικρινά δεν ξέρω τι θα κάνω. Θα συζητήσω με τη μαμά μου όταν έρθει σπίτι !