ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω κρίσεις πανικού, δεν μπορώ καθόλου τους κλειστούς χώρους, ούτε τον πολύ κόσμο. Όταν ήρθε το χαρτί για εφορευτική κόντεψα να βάλω τα κλάματα. Όμως αποφάσισα να πάω. Και πήγα. Και δεν έπαθα τίποτα. Και είμαι πολύ χαρούμενη που προσπαθώ να νικήσω τους φόβους μου.Και τώρα πάμε στα της εφορευτικής. Παιδιά, αν μπορείτε να πάτε, να πάτε. Ούτε εγώ χαίρομαι που δεν πήρα ούτε 1 ευρώ και η δικαστικός αντιπρόσωπος και η γραμματέας πηραν και έκανα σχεδόν την ίδια δουλειά αλλά να πάτε. Αυτή η κοινωνία θα πάει μπροστά μόνο αν βάλουμε λίγο στην ακρη το κ#λοεγώ μας. Γιατί με το να μην πας δεν χτυπας το κρατος αλλα κρεμας αυτόν τον ένα ή δυο που θα πανε στην εφορευριτικη επιτροπη. Δεν "τρεχεις" τον κράτος, τον διπλανό σου τρέχεις. Και μετα τραβα κραξε τον ταδε πολιτικο που κοιταει μονο την παρτη του. Και εσυ το ιδιο κανεις. Και μιλαω παντα για ανθρωπους που μπορουν να πανε και δεν πανε.