ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ημουν τις προαλλες σε ενα σεμιναριο. Στη διπλανη μου θεση καθοταν ενα παιδι και πιασαμε την κουβεντα, οχι για πολυ, κυριως στο διαλειμμα και για θεματα σχετικα με το σεμιναριο και το αντικειμενο μας γενικοτερα. Καναμε μια ενδιαφερουσα κουβεντα και μ' αρεσε ο τροπος σκεψης του. Μ' αρεσε που φαινοταν να εχει ψαχτει στον τομεα μας και που φαινοταν να το αγαπαει πολυ αυτο που κανει. Και θα ηθελα να τον γνωρισω καλυτερα. Αλλα ρε γαμωτο θα ηταν πολυ αβολο να του ζητησω τηλεφωνο ή facebook τη στιγμη που δεν ειχαμε καμια ιδιαιτερη επαφη περα απο την αναγκαια στα πλαισια μιας απλης γνωριμιας σε ενα σεμιναριο. Δηλαδη ή που θα με περνουσε για καμια λυσσαρα ή για καμια τρελη αν του ελεγα μετα απο μια 5 λεπτη συνολικα συζητηση να μου δωσει το fb του. Δεν ξερω. Κ μενα θα μου φαινοταν περιεργο καποιος με τον οποιο εχουμε μιλησει πολυ λιγο σε ενα μερος που βρεθηκαμε να μου ζητησει τηλ ή fb (ακομα κ αν αυτο το ατομο ηταν γυναικα κ ειχε φιλικες προθεσεις). Φαινεται λιγο περιεργο, ενω μπορει οντως ρε παιδι μου ο ανθρωπος για καποιο λογο να σου κερδισε το ενδιαφερον και να μην εισαι ουτε τρελος/η, ουτε απεγνωσμενος/η για γνωριμιες. Στενοχωριεμαι οταν σκεφτομαι ποσες φορες μπορει να εχει τυχει σε ολους μας να συναντησουμε εναν ανθρωπο στην αναμονη ενος γιατρου, σε μια ουρα σουπερ μαρκετ, σε μια σταση λεωφορειου και να πιασουμε κουβεντα μαζι του, να μας προσελκυσει το ενδιαφερον κ ομως μετα απο λιγο να πουμε ενα "χαρηκα" και να φυγει ο ενας απο δω, ο αλλος απο την αλλη και να μην ξαναβρεθουμε ποτε. Δεν ειναι κριμα? Κ αν με καποιον απο ολους αυτους που εχεις συναντησει σε ενα ακυρο σημειο προεκυπτε κατι ωραιο?Για πειτε ρε παιδια, πως θα μπορουσα μια επομενη φορα να κρατησω επαφη με ενα τετοιο ατομο χωρις να νιωσω αβολα ζητωντας τηλεφωνο, fb κλπ? Εχετε κανει ποτε κατι τετοιο? Και αν ναι τι ανταποκριση υπηρξε απο την αλλη πλευρα? Δεν φρικαρε το ατομο?