ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θα ήθελα εδώ να πω την ιστορία μου με το αγόρι μου. Θα βγει λίγο μεγάλο αλλά έχω ανάγκη κάποιος να τα δει. Όταν τα βρήκαμε πριν 2 χρονια, ήμουν μια τελείως διαφορετική κοπέλα, στους πρώτους μήνες μαθαίνοντας ότι με απάτησε χάθηκαν ολα, η εμπιστοσύνη κτλ αλλά του έδωσα δεύτερη ευκαιρία γιατί φάνηκε μετανιωμένος. Έπειτα ολα άλλαξαν, ζήλευε υπερβολικά πολυ και ήταν χειριστικος απέναντι μου, εγώ εγινα θύμα και καθόμουν να μου μιλάει ασχημα και να με υποβιβάζει, έχοντας ο ίδιος ανασφαλειες. Η οικογένεια μου δεν τον ήθελε, φτάνοντας στο σημείο να με έχει αποκόψει από όλους και να με έχει κανει να παρατήσω ότι εκανα για τον εαυτό μου με χώρισε, (στο ενδιάμεσο μου έστειλε βρισιες ή με κατηγορούσε και ρωτούσε γιατί το εκανα και χωρισαμε) εκεί τα εχασα ολα. Δεν ήμουν πια εγώ, δεν έτρωγα και δεν μιλούσα σε κανέναν για 7 μήνες που ήμασταν χωρίς, απευθύνθηκα σε ψυχολόγο αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Μετά από 7 μήνες με έτρωγαν οι τύψεις, ενώ δεν είχα κανει κατι, σκεφτόμουν ίσως αν άλλαζα κάτι, ίσως αν, ίσως να πήγαινε καλα η σχέση. Γιαυτο λοιπόν αποφασίσαμε να βγούμε, με τα λίγα βγήκαμε, συζητήσαμε ότι είχαμε λαθος σχέση και είπαμε να ξαναπροσπαθησουμε, στις αρχές, πρώτοι μήνες ήταν ολα τόσο τελεια, ήμασταν καλα και ήμουν απλα σίγουρη ότι άλλαξε αν και δεν πιστεύω ότι οι άνθρωποι αλλάζουν, ειδικά τόσο γρήγορα. Ήμουν χαρούμενη μαζί του, και αλήθεια η αγάπη μου για αυτόν είναι αληθινή. Από τον προηγούμενο μηνα, χρειάστηκε να φύγω σε κάποια άλλη πόλη για τις σπουδές και από τότε μου μιλάει απαίσια, βρίσκει θέματα που δεν υπάρχουν για να μαλώνουμε, ζηλεύει τόσο πολυ, και με κατηγορεί για τα πάντα ενώ δεν έχω κανει κάτι και συνεχίζει ότι του φέρομαι σκάρτα. Τώρα καταλαβαίνω ότι μάλλον δεν άλλαξε, η μαμά μου ανησυχεί πολυ για εμένα, ήδη με έχει καταστρέψει εσωτερικά, αλλά από εμένα υπάρχει μόνο αγάπη για αυτόν δεν μπορώ να σκεφτώ να τον αφήσω γιατί έχουμε τόσο όμορφες στιγμές. Όμως πάλι σε ένα τόσο σημαντικό θέμα στη ζωή μου προσπαθεί να το χαλάσει, και ρωτώ, ο άνθρωπος που σε αγαπάει δεν προσπαθεί να σε κανει όσο πιο καλα μπορεί; Γιατί με κατηγορεί για τα πάντα; Νιώθω ότι ποτε δεν θα καταφέρω να το ξεπεράσω αυτό, είναι η πρώτη μεγάλη σχέση μου, αλλά νιώθω μέσα μου πολυ ασχημα. Δεν ξέρω τι να κανω, κάθε μερα μαλώνουμε και φτάνω στα όρια μου και δεν μπορώ να συγκεντρωθώ σε τίποτα