ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εγώ πεζή και μπροστά μου μια κυρία με τα δύο παιδάκια της. Ξαφνικά ένα από τα δυο, το μικρότερο, αφήνει το χέρι της κι ορμάει να περάσει μόνο του τη διάβαση. Από τον απέναντι δρόμο ερχόταν αυτοκίνητο... Δεν έβγαλε φλας, πήγε να πάρει τη στροφή στο μονόδρομο. Η μαμά μόλις που πρόλαβε να τραβήξει το παιδί πίσω κι αυτό ούρλιαξε. Από εκεί που βρισκόμουν εγώ, δεν έβλεπα καθαρά και φοβήθηκα ότι το κακό είχε γίνει.Τελικά άκουσα τη συζήτηση και κατάλαβα. Το...παλικάρι που οδηγούσε...βγήκε από το αμάξι αφού το πάρκαρε στη διάβαση και της είπε "να προσέχεις τα παιδιά σου κυρά μου", με ύφος μυαλωμένου ανθρώπου. "Τι τα αφήνεις να τρέχουν στη μέση του δρόμου;""Άκου τι λες" απαντάει εκείνη: "το παιδί μου άφησε το χέρι μου και έτρεξε μόνο του, ναι φταίω. Εσύ μπήκες σε μονόδρομο. Δε φταις εσύ;" Εκείνος επέμενε ότι "τα παιδιά σου και τα μάτια σου κυρά μου, τι μάνα είσαι αν δεν έχεις το νου σου"...Ποιος είχε λάθος τώρα ρε παιδιά; Νομίζω ότι αν ήταν άντρας ο γονιός κι όχι γυναίκα, θα τον είχε σπάσει στο ξύλο τον οδηγό, που το έπαιζε και χαλαρός ο κλαρινόμαγκας.