ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η μητέρα μου είναι καθηγήτρια πανεπιστημίου, με έργο και αναγνώριση στον τομέα της. Διδάσκει ανθρωπιστικό μάθημα με έντονο κοινωνικό ενδιαφέρον. Της παρουσίασα προχτές τον φίλο μου ένα παιδί που δουλεύει σε ένα σούπερ μάρκετ. Η μητέρα μου τον καλοδέχτηκε και του μίλησε με τα καλύτερα λόγια. Το ίδιο και ο πατέρας μου. Όταν όμως έκλεισε η πόρτα μου πρότεινε να πάμε μια βόλτα με το αυτοκίνητό της για να συζητήσουμε. Εγώ χαρούμενη για την πρότασή της και με πήγε στον Υμηττό σε ένα ξέφωτο για να δούμε τη θέα. Εκεί άρχισε να φωνάζει με όλη τη δύναμη της ψυχής της πως αν δεν ξεκόψω αμέσως με αυτόν θα με εκδικηθεί με κάθε τρόπο και θα με αποκληρώσει. Μου είπε ότι χωρίς λεφτά δεν είσαι ευτυχισμένη και να την ακούσω γιατί είναι "ογκόλιθος της σκέψης και της διανόησης στην Ελλάδα". Δεν αμφισβητώ τη μόρφωσή της αλλά μου φαίνεται γελοία εντελώς. Της το είπα και μπήκε στο αμάξι και έφυγε για να μου δείξει ότι είναι αποφασισμένη. Αναγκάστηκα να καλέσω ταξί για να γυρίσω σπίτι. Νομίζω ότι η μητέρα μου έχει ανάγκη από ψυχίατρο.