«Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα πρέπει να αναμετρηθεί με την ίδια του την πολιτική οικογένεια αν θέλει να επιτύχει», γράφει σε ένα σύντομο, αλλά πυκνό σχόλιο ο Economist, χθες. «O κύριος Τσίπρας αποδείχτηκε πιο ευέλικτη φιγούρα από ό,τι θα περίμενε κανείς, βοηθώντας τη χώρα να επανέλθει σε μια ομαλότητα. Έχουν να γίνουν πολλά όμως...» αναφέρει επίσης το άρθρο
Ξεκινώντας από την ανταπόκριση της προεκλογικής εμφάνισης του Κυριάκου Μητσοτάκη στις «παραδοσιακές, πατριωτικές» Σέρρες εν μέσω «εκπροσώπων της συντηρητικής Ελλάδας», το άρθρο του Economist τονίζει την απόλυτη ανάγκη να τα βάλει ο «πιθανός επόμενος πρωθυπουργός» με το κατεστημένο του οποίου αποτελεί γέννημα-θρέμμα.
«Οι οικογενειακές διαμάχες μπορούν να γίνουν άσχημη υπόθεση... Κατά καιρούς όμως είναι απαραίτητες. Ο κύριος Μητσοτάκης θα χρειαστεί να εμπλακεί σε κάποιες αν θέλει να οδηγήσει την Ελλάδα μπροστά. Μένει να φανεί αν έχει το κουράγιο να επιμείνει».
Ο τίτλος του άρθρου στην εικονογράφηση του οποίου ο Κυριάκος Μητσοτάκης απεικονίζεται ως κάτι σαν τον Κινγκ Κονγκ και επιχειρεί να πνίξει έναν (ατάραχο πάντως) εκπρόσωπο της βαθιάς συντήρησης, όπως υποθέτει κανείς από το πνεύμα του κειμένου, είναι "Family Trouble", δηλαδή «Οικογενειακά προβλήματα».
Και στο συγκεκριμένο πλαίσιο του άρθρου, οικογένεια του Κ. Μητσοτάκη είναι το «παλιό ελληνικό κατεστημένο που δεν καθοδήγησε σωστά τη χώρα... αφήνοντάς την μη ανταγωνιστική, διοικητικά δυσλειτουργική και εν τέλει, χρεωκοπημένη. Μετά τη σεισμική επανεκλογή του το 2015, ο κύριος Τσίπρας αποδείχτηκε πιο ευέλικτη φιγούρα από ό,τι θα περίμενε κανείς βοηθώντας τη χώρα να επανέλθει σε μια ομαλότητα. Έχουν να γίνουν πολλά όμως...».
Σύμφωνα πάντα με την προσέγγιση του άρθρου του Economist, ο κύριος Μητσοτάκης «θα πρέπει να σπάσει αρκετά πιάτα» αν επιθυμεί πραγματικά να μην επιστρέψει η χώρα «στο καθεστώς της προ – Τσίπρα εποχής»:
«Η επιτυχία του ή όχι θα εξαρτηθεί από την προθυμία του να αναμετρηθεί με συμφέροντα της παλιάς Ελλάδας – να αναμετρηθεί, με άλλα λόγια, με στοιχεία της ίδιας του της πολιτικής οικογένειας. Κάτι που δεν έπραξε στη μάχη γύρω από την αλλαγή ονόματος της Μακεδονίας. Ομοίως, αντιτέθηκε στην παραχώρηση δικαιωμάτων υιοθεσίας στα γκέι ζευγάρια και στην αναγνώριση των γκέι γάμων. Οι υποστηρικτές του δηλώνουν ότι αυτό ήταν απαραίτητο για την συγκράτηση ψηφοφόρων που υπήρχε κίνδυνος να στραφούν στην άκρα δεξιά. Τέτοιες δικαιολογίες περί κανακέματος της βάσης της ΝΔ δεν μπορεί να τις χρησιμοποιεί ως πρωθυπουργός... Ο κύριος Μητσοτάκης είναι πολύ πιθανό να κερδίσει την αυτοδυναμία την Κυριακή...αποκτώντας έτσι σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο, το οποίο πρέπει να χρησιμοποιήσει».
Και το άρθρο καταλήγει ως εξής:
«Οι οικογενειακές διαμάχες μπορούν να γίνουν άσχημη υπόθεση... Κατά καιρούς όμως είναι απαραίτητες. Ο κύριος Μητσοτάκης θα χρειαστεί να εμπλακεί σε κάποιες αν θέλει να οδηγήσει την Ελλάδα μπροστά. Μένει να φανεί αν έχει το κουράγιο να επιμείνει».
σχόλια