ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδώ και 6 μήνες είμαι με κάποιον με τον οποίο περνάω πολύ πολύ ωραία. Ωρες ώρες, όμως, με εκνευρίζουν οι διαφωνίες μας και νιώθω ότι όλο αυτό έχει ημερομηνία λήξης, γιατί  άνθρωποι με τόσο διαφορετική κοσμοθεωρια και τρόπο σκέψης δεν μπορούν να συνυπάρξουν. Εκείνος είναι πολύ παραδοσιακός τύπος, έως συντηρητικός θα έλεγα. Εγώ από την άλλη, πολύ πιο προοδευτική στις πεποιθήσεις μου. Αναρωτιέμαι αν πρέπει να το τελειώσω τώρα που είναι νωρίς γιατί αργά ή γρήγορα οι διαφωνίες μας θα μας οδηγήσουν στο χωρισμό ή να μείνω σε αυτήν την σχέση γιατί δεν έχω ξαναυπαρξει τόσο ερωτευμένη με κάποιον. Πως συνδυάζονται αυτά τα δύο; Συνδυάζονται κι όμως. Ας ξεκινήσω από τα θετικά του με βάση το τι διαπίστωσα πρώτο.  Καταρχάς είναι πάρα πολύ ωραίος και αρρενωπός άνδρας.  Ηλικίες 23 εγώ 31 εκείνος, δεν με ενοχλεί καθόλου η διαφορά, μου αρέσει κιόλας. Επίσης τον θαυμάζω πολύ για όσα έχει καταφέρει στη δουλειά του αν και αρκετά νέος. Ξέρω ότι παρεξηγείται αυτό που είπα. Θεωρώ τον θαυμασμό πολύ σημαντικό σε μια σχέση. Προφανώς και δεν είναι προϋπόθεση η επαγγελματική επιτυχία για να θαυμάζω κάποιον. Όμως όλα αυτά που τον οδήγησαν εκεί, και η ικανότητα και η νοοτροπία, δηλ η εργατικότητα, η πειθαρχία, είναι πράγματα που κάνουν τον άλλο γοητευτικό. Μου άρεσε επίσης πολύ το πόσο σεβάστηκε ότι στα πρώτα μας ραντεβού δεν ήθελα να κάνουμε σεξ. Όχι φυσικά γιατί το βρίσκω ανήθικο ή κάτι τέτοιο. Απλώς θέλω να νιώθω οικειότητα για να πάω με κάποιον, δεν νιώθω άνετα αλλιώς. Δεν με πίεσε καθόλου, ίσα ίσα κατάλαβε από μόνος του ότι εκείνη τη στιγμή δεν ένιωθα και πολύ έτοιμη και μου είπε πως δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιέζομαι, ότι θα προχωρήσουμε μέχρι εκεί που νιώθω έτοιμη εγώ και να μην αγχωθω ότι θα ξενερώσει ή κάτι τέτοιο. Με έβγαλε και από τη δύσκολη θέση να του το πω εγώ. Γενικά δείχνει αυτούς τους μήνες ερωτευμένος μαζί μου, είναι πολύ τρυφερός, με φροντίζει και με νοιάζεται πραγματικά. Δεν είναι καθόλου παρτάκιας. Έτσι είναι καθ γενικά στην συμπεριφορά του και στο σεξ, το οποίο είναι τέλειο. Τέλος, νιώθω ασφάλεια μαζί του. Νιώθω ότι αν δεν είμαι καλά, περνάω ή περνάμε μαζί κάποια δυσκολία κλπ θα είναι εκεί. Όσες φορές τον χρειάστηκα ήταν και παρατηρώ ότι το ίδιο κάνει και για τους φίλους του. Πολύ σημαντικό για εμένα. Είναι το ακριβώς αντίθετο από τον μπαμπά και τον αδερφό μου, οι οποίοι σε κάθε πρόβλημά του σπιτιού γινόταν καπνός. Οι διαφορετικός τρόπος σκέψης μας αφορά κυρίως θέματα όπως η θρησκεία και η οικογένεια. Εκείνος είναι βαθιά θρησκευομενος, νηστεύει, εξομολογειται, πηγαίνει όταν μπορεί στην εκκλησία. Εγώ πάλι πιστεύω πως υπάρχει μια ανώτερη δύναμη, ένας θεός, ο οποίος όμως δεν είναι όπως τον περιγράφει ο χριστιανισμος. Δεν σχολίασε ποτέ τις πεποιθήσεις μου, εγώ δεν του ανέλυσα ποτέ με τι ακριβώς διαφωνώ με την θρησκεία, γιατί δεν ήθελα η προσπάθεια μου να εξηγήσω τα πιστεύω μου να ερμηνευοταν ως προσπάθεια να του δημιουργήσω αμφιβολίες για την πίστη του. Την σαρακοστή όταν ήμασταν μαζί έτρωγα θαλασσινά γιατί θεώρησα ότι δεν είναι εύκολο να νηστεύεις και δίπλα σου ή άλλη να τρώει το σνίτσελ. Όλα καλά μέχρι εδώ, ο ένας έδειχνε σεβασμό στα πιστεύω του άλλου. Ως που κάναμε μια συζήτηση για την οικογένεια. Εκείνος θεωρεί την οικογένεια το σημαντικότερο πράγμα που μπορεί να πετύχει ένας άνθρωπος και εννοείται πως θέλει πολύ στο μέλλον να κάνει. Την βλέπει ως τον σκοπό κάθε ανθρώπου. Εγώ του είπα πως ναι μεν είναι όντως πολύ σημαντική αλλά να μην την αναγουμε σε αυτοσκοπό. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι φτιαγμένοι για οικογένεια και εγώ δεν θέλω να κάνω παιδιά. Του φάνηκε παράξενο γιατί λέει πως το σημαντικότερο πράγμα που μπορεί να κάνει μια γυναίκα είναι να γίνει μητέρα. Του εξήγησα πως εγώ δεν το βλέπω έτσι, δεν μου ταιριάζει η μητρότητα, θέλω να κάνω καριέρα και πως αν γίνει κανείς γονιός μετά η ζωή του πρέπει να περιστρέφεται γύρω σου το παιδί και εμένα αυτό δεν μου ταιριάζει. Μου είπε ότι αυτά είναι μαλακιες και τα λέω γιατί είμαι μικρή. Έγινα έξαλλη και τσακώθηκα ε. Δεν είχε ξανασυμβεί να δείξει τόση ασέβεια προς κάτι που του λέω. Τελείως διαφορετική άποψη έχουμε και για τα διαζύγια. Ένα άλλο θέμα διαφωνίας είναι ο θρησκευτικός γάμος. Αυτός εννοείται υπέρμαχος, εγώ να λέω ότι δεν θα κάνω αφού δεν πιστεύω στο Χριστό και δεν πρόκειται να κάνω ενώ ξέρω τις θέσεις της εκκλησίας γύρω από τη συζυγια και τη θέση της γυναίκας στο γάμο και γενικά. Δεν μπορούσε να δεχθεί ότι η θρησκεία υποτιμά τη γυναίκα. Του ανέφερα ένα σωρό λόγους για τους οποίους το λέω. Δεν δεχόταν τίποτα. Το ένα το ερμηνευα με λάθος τρόπο, στο άλλο ήμουν υπερβολική κλπ. Άκρη δεν βγήκε φυσικά. Λέει πως δεν θα ήταν με μια κοπέλα που έχει πάει με πολλούς, ενώ ο ίδιος για αρκετά χρόνια την είχε δει σπαλιαρας. Λέει ότι αυτός καλά έκανε γιατί τώρα δεν έχει απωθημένα. Του εξηγούσα ότι είναι σεξιστικός ο τρόπος που σκέφτεται και απάντησε πως δεν μπορεί να το δει αλλιώς. Θέλει να πληρώνει μόνο αυτός ενώ εγώ δεν θέλω γιατί έτσι του έμαθε ο πατέρας του. Και άλλα πολλά στο ίδιο μήκος κύματος. Σε άλλα θέματα βέβαια, πως οι δουλειές του σπιτιού και η φροντίδα των παιδιών, δεν είναι καθόλου σεξιστης. Όλα αυτά όμως αργά ή γρήγορα θα τα βρούμε μπροστά μας. Τι να κάνω;