ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θα μιλήσω για τον πατέρα μου τον οποίο δεν θέλω να αποκαλώ έτσι.Από μικρό με είχε στη ναφθαλίνη και μόλις κρύωνα ή χτυπούσα με πρόσβαλε και με μείωνε. Μου λέει συνέχεια την ατάκα "στα έλεγα εγώ".Από το πρωί ως το βράδυ κάνει παρατηρήσεις, μη αυτό μη το ένα μη το άλλο. Από τα 1000 που θα πει, στατιστικά, θα βγει σωστός στο ένα και θα μας το χτυπάει συνέχεια. Κρυώσαμε; Φταίγαμε που βγήκαμε από το σπίτι. Χτυπήσαμε για οποιονδήποτε λόγο; Εμείς φταίγαμε, θέλαμε να χτυπήσουμε γιατί είμαστε μαζόχες.Αν είμαστε όλη μέρα κλεισμένοι στο σπίτι είναι η χαρά του αλλά και πάλι αν γίνει κάποιο ατύχημα εντός σπιτιού κάνει σαν τρελός.Βλέπει γνωστούς να αγοράζουν sport αυτοκίνητα και μας λέει "καλά πάνε καλά; τι αυτοκίνητα είναι αυτά; σκοτώστρες είναι δεν είναι αμάξι αυτό".Όταν είχα βρει δουλειά σε γραφείο με 1200 ευρώ το μήνα και έκανα διαδικασίες για να φύγω από το σπίτι έκανες σαν τρελός γιατί είχα ευθύνες στη δουλειά.Τώρα που έμεινα άνεργος και μπορώ να βρω δουλειά μόνο ως εργάτης πετάει την σκούφια του γιατί ξέρει πως με 600 ευρώ θα πρέπει να μένω μαζί με τους δικούς μου.Η μάνα μου η καημένη είναι ανάμεσα μας και δεν ξέρει ποιανού το μέρος να πάρει. Από την μια καταλαβαίνει πως την έχει φυλακισμένη στο σπίτι και προσπαθεί να φυλακίσει και εμένα αλλά από την άλλη δεν μπορεί να κάνει και τίποτα γιατί πλέον εκείνος κάνει κουμάντο με τα λεφτά.Πως μπορώ να γλιτώσω από αυτόν τον καρκίνο και να μένω μόνος μου με δουλειές των 600 ευρώ;Σκέφτομαι να φύγω από την Ελλάδα, σκέφτομαι να κάνω 2 δουλειές.Δεν αντέχω! Σας το ορκίζομαι Δ Ε Ν Α Ν Τ Ε Χ Ω!