ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η κολλητή μου επέστρεψε στο χωριό από το οποίο κατάγεται μετά από αρκετά χρόνια απουσίας. Είναι 37 χρονών ελεύθερη, βρήκε δουλειά σε μια πόλη εκεί κοντά και εγκαταστάθηκε μόνιμα νοικιάζοντας στο χωριό της ένα σπιτάκι που βρήκε με χαμηλό ενοίκιο. Στο πατρικό της έχει χώρο αλλά ήθελε να έχει δικό της σπίτι και να είναι ανεξάρτητη. Το έχει φτιάξει πολύ όμορφο, άρχισε να κάνει κανούργιες γνωριμίες και μαζί με κάποιους ανθρώπους που ήξερε από παλιά έφτιαξε τον κύκλο της. Εκεί στο χωριό μένει και μια ξαδέρφη της η Γεωργία, είναι λογίστρια 39 χρονών και μένει με τους γονείς της. Αυτή η Γεωργία δεν έχει καθόλου παρέες και ας μην έχει φύγει ποτέ από το χωριό. Οι γονείς της κολλητής μου όποτε πηγαίνει στο σπίτι τους την πρήζουν να παίρνει και την Γεωργία μαζί όταν βγαίνει η ίδια με την παρέα της. Η κολλητή μου δεν είχε ποτέ σχέσεις με την ξαδέρφη της, δεν ταιριάζουν σαν χαρακτήρες. Επέστρεψε πριν μερικούς μήνες στο χωριό, το λογικό θα ήταν να της γνωρίσει η ξαδέρφη της κόσμο. Πρέπει να την παίρνει μαζί και ας μη την συμπαθεί; Βγήκε τρεις φορές μαζί της αλλά οι δυο τους χωρίς τους γνωστούς της κολλητής μου. Οι γονείς της λένε να την παίρνει μαζί όταν βγαίνει με την παρέα της μήπως προκύψει καμία σχέση. Όμως η κολλητή μου ταίριαξε με τους ανθρώπους που κάνει παρέα, έχουν να πούνε κάποια πράγματα και αυτοί δεν φέρνουν ξεκάρφωτα ξαδέρφια και ανίψια όταν κανονίζουν να βγούνε. Η Γεωργία δεν είναι από τους ανθρώπους που θες στην παρέα σου, έχει περίεργους τρόπους και όταν βγαίνει για καφέ είναι πάντα με τη μητέρα της. Συμφωνώ με την κολλητή μου δεν μπορεί να την πάρει μαζί όταν έχουν κανονίσει να βγούνε πέντε ή έξι άτομα που είναι συνήθως η παρέα της. Όταν έρχεται και κάποιος άλλος πρόκειται για άτομο που έχουν όλοι πάρε δώσε και πάλι κάποιος ή κάποια θα πει δεν λέμε και στον τάδε να έρθει μαζί μας; Έτσι γίνεται συνήθως στις παρέες και όταν πρόκειται για κάποιο πρόσωπο που εμπνέει συμπάθεια κανένας δεν λέει όχι. Η Γεωργία όμως δεν ανήκει σε αυτούς τους ανθρώπους. Ήδη στέλνει συχνά στην κολλητή μου και της λέει να βρεθούνε επειδή βγήκανε οι δυο τους μερικές φορές. Η φίλη μου δεν θέλει να έχει περισσότερες επαφές και να αρχίσει να πηγαίνει η Γεωργία στο σπίτι της. Σήμερα πήγε στους γονείς της και αυτοί άρχισαν πάλι να την πιέζουν να πάρει την Γεωργία μαζί της το βράδι που θα βγει. Τσακώθηκαν γιατί η κολλητή μου είπε αν ήταν ικανή η Γεωργία να κάνει σχέσεις δεν θα ήταν στη θέση που είναι. Υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι στο χωριό στην ηλικία της έχουν έστω ένα δυο φίλους ή φίλες. Δεν υπάρχει περίπτωση να πάει στους γονείς της και να μη μαλώσουν για την Γεωργία, καμιά φορά είναι και η θεία της εκεί και την ρωτάει γιατί δεν πάει στο σπίτι να πάρει την Γεωργία να πάνε κάπου. Από παιδιά που ήταν της λέγανε συνέχεια να πάρει και την Γεωργία επειδή η κολλητή μου είναι κοινωνικός άνθρωπος και κάνει εύκολα παρέες. Με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ότι σκέφτεται να μην ξαναπάει στους γονείς της μερικές εβδομάδες και κάθε φορά που θα πηγαίνει να φεύγει αμέσως αν της μιλάνε για την Γεωργία. Είναι υπερβολική; Ποιό είναι το σωστό; Μου έχει συμβεί και εμένα κάτι ανάλογο και ήταν πολύ ενοχλητικό, δεν ήθελα να κάνω παρέα με τον συγκεκριμένο άνθρωπο που θέλανε να μου "φορτώσουν". Δεν είμαστε παιδιά να μας υποχρεώνουν να κάνουμε παρέα με ανθρώπους που δεν συμπαθούμε και δεν έχουμε τίποτε κοινό. Όταν κάποιος δεν το έχει με την επικοινωνία και δεν είναι ευχάριστη παρέα δεν μπορείς να τον επιβάλλεις στους άλλους. Εσείς πως το βλέπετε έχουμε υποχρέωση; Δεν φτάνει αν βγαίνουμε εμείς οι ίδιοι καμιά φορά με ανθρώπους που δεν μπορούν να ενταχθούν σε μια παρέα με δικές τους πρωτοβουλίες; Δεν είμαστε υπεύθυνοι ο καθένας για τον εαυτό του; Είπαν την κολλητή μου εγωίστρια, τα έχω ακούσει κι εγώ αυτά από τους δικούς μου γονείς. Δεν είμαστε εγωίστριες αλλιώς δεν θα ήμασταν καλές φίλες η μια για την άλλη και για τους υπόλοιπους φίλους μας. Είναι εγωισμός να επιλέγεις με ποιούς θα κάνεις παρέα;Κι εγώ άλλαξα τρεις πόλεις τα τελευταία δέκα χρόνια λόγω δουλειάς και έκανα παντού από την αρχή παρέες. Έχω βαρεθεί να απολογούμαι γιατί έχω παρέες και άλλοι όχι, λες και όπου πάω εμένα περιμένουν χωρίς να χρειάζεται να κάνω προσπάθειες. Εμάς που έχουμε φίλους και μεγάλο κύκλο χωρίς να είμαστε καν στα σόσιαλ μας κοιτάζουνε μερικές φορές με μισό μάτι σαν να κάνουμε κάτι κακό. Ξεκίνησα με την κολλητή μου αλλά κατέληξα σε μένα γιατί αυτό που ζει και οι ευθύνες που θέλουν να της φορτώσουν είναι μια κατάσταση που την έχω ζήσει κι εγώ. Είμαστε τρεις που μας πρήζουν ανά διαστήματα, εμείς οι δυο και ένας φίλος μας που τον ζαλίζουν να βρεί νύφες για δυο ανύπαντρα ξαδέρφια επειδή ο ίδιος ξέρει πολύ κόσμο, αυτοί όμως είναι περιπτώσεις σαν την Γεωργία.Δεν ξέρω πόσοι θα ταυτιστούνε αλλά καλό είναι να βλέπουμε και την οπτική των άλλων. Πρέπει να γνωρίζουμε ποιά είναι τα κουσούρια μας και να τα διορθώνουμε μόνοι μας όχι να τα βάζουμε με άλλους που δεν μας φταίνε. Καμιά φορά διαβάζω εξομολογήσεις που λένε ότι είναι κοινωνικοί και η ψυχή της παρέας αλλά δεν βρίσκουν φίλους επειδή άλλαξαν πόλη, όχι φίλε μου αυτό δε γίνεται. Ή έχεις λάθος εικόνα για τον εαυτό σου γεγονός που συναντάμε πάρα πολλές φορές, ή έχεις πολύ μεγάλες προσδοκίες και περιμένεις να δικτυωθείς μέσα σε ένα μήνα. Ένας άνθρωπος που είναι κοινωνικός και ευχάριστος είναι περιζήτητος όπου και αν βρεθεί και θα αποκτήσει παρέες αργά η γρήγορα. Διαβάζω καμιά φορά σχόλια και εξομολογήσεις πως να γίνουμε πιο θετικοί και να αρέσουμε σε άλλους ανθρώπους, μελετήστε τα όσοι είσαστε μόνοι και ζηλεύετε άλλους που έχουν φίλους και σχέσεις. Διαβάζω και άλλες κάποιες εξομολογήσεις που βγάζουν τόση μιζέρια ώστε τις συζητάμε με την παρέα μου και απορούμε αυτοί που τις γράφουν δεν το βλέπουν πόσο αντιπαθητικοί γίνονται; Προκαλούνε αντιπάθεια και οίκτο δεν υπάρχει περίπτωση να τους δεις και να σκεφτείς τι καλά να τον είχα φίλο αυτόν τον άνθρωπο. Πάρτε το αλλιώς καλοί μου άνθρωποι αν θέλετε να πάψετε να είσαστε μόνοι και μην περιμένετε από κανέναν να σας σώσει,να έχετε και εσείς να δώσετε μη ζητάτε μόνο να σας δίνουν.