ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 22 χρονων, καταγομαι απο Θεσσαλονικη και ζω με τους γονεις μου στην Μελβουρνη τα τελευταια 5 χρονια. Οταν ηρθα τους πρωτους μηνες γνωρισα ενα παιδι ελληνας κ αυτος απο θεσσαλονικη και ειμαστε μαζι απο τοτε δηλαδη σχεδον 5 χρονια. Δεν εχω φιλες εδω καθως προσπαθησα να πιασω παρτιδες αλλα δυστυχως ολο και κατι γινοτανε και στραβωνε απο μερια μου κ εκοβα παρτιδες μαχαιρι! Κ ετσι δεν εμπιστευομαι ξανα καμια για φιλη παρα για ενα καφε 1 φορα στους 6 μηνες. Εχω μια κολλητη στην ελλαδα που ειμαστε απο το δημοτικο φιλες. Οταν ξεκινας απο το 0 (απο 1 βαλιτσα κ ενα αδειο σπιτι) η ζωη προφανως δεν ειναι ευκολη. Εγω κανω χαζοδουλειες απο δω κ απο κει, η μητερα μου λογω αγγλικων δεν μπορει να βρει δουλεια και ο πατριος μου εχει σταθερη δουλεια αλλα χαμηλομισθος. Σκεφτομαστε να γυρισουμε στην ελλαδα εφοσον ηρθαμε για κατι καλυτερο μακρυα απο τους δικους μας ανθρωπους, γιατι μετα απο τοσο καιρο δεν βλεπουμε προκοπη αλλα εγω δεν ειμαι σιγουρη αν θελω να φυγω λογω σχεσης αλλα και δεν νομιζω να ειμαι ετοιμη να ζησω εγω στην αυστραλια και οι δικοι μου στην ελλαδα. Εσεις τι λετε; Διαφωτιστε με γιατι αγχωνομαι διχως λογο και αιτια!