ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Προσωπικά πιστεύω πως όλοι βαριουνται κάποια στιγμή. Απλά κάποιοι δεν βαριουνται τόσο ώστε να σταματήσουν να προσπαθούν να κρατήσουν όσο το δυνατόν γίνεται ζωντανή μια σχέση. Αν θες κάτι πολύ στην ζωή σου προσπαθείς γι αυτό δεν παραιτείται εύκολα, εκτός αν δεν υπάρχει ανταπόκριση.

Δεν είναι προκαθορισμένη η πορεία μιας σχέσης. Όλα εξαρτώνται από το εκάστοτε ζευγάρι, την ιδιοσυγκρασία του και κατά πόσο είναι αποφασισμένο να είναι ουσιαστικά μαζί. Είναι δουλειά το να κρατήσουν δυο άνθρωποι ζωντανή την σχέση τους σε καθε επίπεδο, αν αυτό το θεωρήσουν δεδομένο εκεί πιστεύω ότι χάνεται το παιχνίδι. Έχω παραδείγματα από πολύ δυνατά και δεμένα ζευγάρια που ο χρόνος δεν ζημίωσε την σχέση τους, ίσα ίσα την δυνάμωσε. Αυτά τα ζευγάρια τα διακρίνει η εκτίμηση που έχουν ο ένας για τον άλλον, ένα κοινό σύστημα αξιών και ο ποιοτικός χρόνος που περνάνε μαζί. Επίσης έχει διατηρήσει ο καθένας ξεχωριστά τον δικό του χώρο, δεν είναι συνέχεια αυτοκόλλητοι στον ελεύθερο χρόνο τους. Για να πετύχει μια σχέση και να αντέξει στον χρόνο χρειάζονται δυο που είναι αποφασισμένοι να το πετύχουν.

"Εννοω λογικο δεν ειναι απο ενα σημειο και μετα η ρουτινα και η συνηθεια να σε κανουν να βαρεθεις λιγακι;"Είναι λογικό μια χαρά αλλά αν είσαι άνθρωπος που γνωρίζει τον εαυτό του και γνωρίζει ότι δεν του αρέσει η ρουτίνα κάνει κάτι για να μη "ρουτινιάσει" ποτέ, πριν φτάσει σε σημείο ρουτίνας.

Από ότι βλέπω από τα σχόλια, αλλά και αυτά που ακούω καθημερινά οταν εχω ξανασυζητησει αυτο το θεμα φαίνεται να είμαι η μόνη που διαφωνώ έτσι; Κατά την γνώμη μου όταν έχουμε μια σχέση που ο ένας εχει βρει "ολόκληρο το πακέτο" στον άλλον (με τον τρόπο του ο καθένας , δεν εννοώ κάτι κουλά που ακουμε για σκαναρισμα από πάνω μέχρι κάτω κλπ ), υπάρχει μια υγιής (σος) σχέση και επικοινωνία, δίνεις -παίρνεις, δίχως εγωισμό, δίχως όρια, δίχως τρίτους κλπ τι άλλο μπορεί να θέλει καποιος; γιατί πρέπει οπωσδήποτε να θέλουμε πάντα και άλλα; γιατι πρέπει να έχουμε ημερομηνία λήξης; δεν ακούγεται τρομακτικό - βάλε τον εαυτό σου να ξέρεις ότι είσαι ερωτευσιμη/μος για κάποιο διάστημα; Τι πάει να πει ότι είναι ο ίδιος/ η ίδια; Εγώ σήμερα ήμουν το ίδιο με χθες; ημουν το ίδιο με πέρυσι; θα είμαι το ίδιο του χρόνου; Και αυτό που πρέπει οοοολοι να το παθαίνουμε. Όλοι όμως. Δεν αντιλέγω ότι είναι κάτι σπάνιο. Μόνο ένα ζευγάρι ξέρω που είναι 31 Χρόνια ερωτευμενοι λες και είναι η πρώτη φορά (και ναι τους ξέρω προσωπικά) και αν υπάρχει 1 ζευγάρι στον κοσμο που το έχει καταφέρει τότε αμέσως ο κανονας σπάει. Πόσο εγωιστικο, πόσο θέλω να τονωσω το εγώ μου , πόσο θέλω επιβεβαιωση διπλή, τριπλή κλπ για να είμαι σίγουρος/η ότι είμαι κάποιος /α . Ποσα ατομα ξερω που δηθεν χαθηκε ο ερωτας τους, μολις πηγαν με αλλον/η ποσο συνηδητοποιησαν οτι ηταν ερωτευμενοι ακομα και απλα τους ειχαν πλασαρει ασυνειδητα οτι πρεπει να περασει. Και εκτιμησαν το ταιρι τους. Δηλαδη ερχεται και φευγει; παιζουμε μηπως.. και ο ερωτας συναισθημα ειναι. Και θεωρω οτι δεν πηγαινοερχονται τα συναισθηματα. Η το νιωθεις ή οχι. Προσωπικά δηλώνω χροοοοονια πολλά μονογαμικη και δεν έχω αλλαξει 1" γνώμη. Δεν θέλω να δείξω τίποτα. Ούτε ξεχωριστή είμαι, ούτε προσπαθώ να παω κόντρα στη κοινή γνώμη. Απλά είμαι ένας άνθρωπος που θεωρώ ότι υπάρχουν ολα. γνώμη μου όλα, έτσι. Εγω μαζί σας θεωρω ότι η πλειοψηφία βαριέται. Αλλά αυτό που επιμένουν ότι είναι έτσι όλοι..

Όχι απλά βαριέσαι,σκυλοβαριεσαι. Όλες οι θεωρίες περί αναζωπύρωσης της φλόγας δε με έπεισαν ποτέ. Αυτή η αγάπη και η αποδοχή όμως που πολύ σωστά είπες είναι που μας κρατάνε σε σχέσεις τελειωμένες. Δεν ξέρω ακόμα τι είναι καλύτερο. Να φεύγεις και να ψάχνεσαι μια ζωή μένοντας στάσιμος ή να υπομένεις και να μαραζώνεις;; Μεγάλο το δίλημμα.

Το πλέον σημαντικό,αρκεί να μπορεί κάποιος/α,να το δει νωρίς...