ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
11.8.2019 | 17:24

Δεν αντεχω αλλο πια!

Δεν αντέχω αλλο τους γονείς μου! Απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτό μου ανυπομονούσα να ενηλικιωθω γιατι νομιζα σα χαζη οτι τοτε θα σταματησουν να με καταπιέζουν, να με ελέγχουν για τα παντα, να μου απαγορεύουν να διασκεδάσω. Και τωρα ειμαι 19 και ακομη θεωρουν οτι πρέπει να κανω ο,τι ακριβώς μου λενε. Εξαιτίας της καταπιεστικής συμπεριφοράς τους και της υπερβολή τους με ανάγκασαν να χωρίσω πριν απο μερικούς μηνες οταν τόλμησα να σους ενημερωσω οτι ειμαι με κάποιον (τοτε για περιπου 6 μηνες), και ο τροπος που χρησιμοποίησαν ηταν να μου φέρονται λες και δεν ειμαι πλεον παιδι τους ή οτι εκανα κατι υπερβολικά αισχρό. Εδω και πολυ καιρο θελω να βρω δουλειά και δε μου το επιτρέπουν, να μεινω με τη φιλη μου ή με την αδελφη μου και ουτε αυτο μου το επιτρέπουν. Δεν μπορω να βγαινω εξω μετα τις 11 και θεωρούν τρελό να παω διακοπές για 2-3 μερες με παρέα. Το μόνο που θελουν και περιμένουν απο μενα ειναι να πηγαινω στη σχολη μου και μετα να γυρναω σπιτι να διαβασω. Τιποτα αλλο. Δεν μου επιτρεπουν να ζήσω. Και εγω νιωθω κομπλεξ, κατώτερη.. μικρή νόμιζα οτι ειμαι κατι χειρότερο απο τα αλλα παιδια, οτι δεν αξιζω τπτ.. και αν τολμήσω να τους το πω θα με βρισουν πολυ ασχημα και θα μου πουν οτι προσπαθώ να τους στεναχωρήσω. Δεν αντεχω αλλο !!
3
 
 
 
 
σχόλια
Ή που κάνεις υπομονή και λες στον ευατο σου οτι μεχρι να τελειώσω την σχολή θα πρέπει να ζω σ αυτή την κατάσταση και να πηγαινω με τα νερά τους, ή βρισκεις οποιαδήποτε δουλεια εστω κ λιγες ωρες να μαζέψεις λεφτά και να σηκωθείς να φύγεις με την πρώτη ευκαιρία.
Όπως είσαι μπαίνεις στις αγγελίες και βρίσκεις δουλειά. Μείνε σε κανα γνωστό για αρχή και βρες σπίτι να μείνεις. Συγνώμη που στο λέω έτσι ωμά, αλλά γονείς σαν τους δικούς σου δεν σταματάνε ποτέ τον έλεγχο, ακόμα και αν φτάσεις 50. Η απόφαση είναι δική σου. Είσαι ενήλικη πια. Ή θα πάρεις τη ζωή στα χέρια σου, ή θα ζεις πάντα με έναν κηδεμόνα πάνω από το κεφάλι σου να σου λέει τι να κάνεις.
Scroll to top icon