ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπον... απο που να αρχισω..ειμαι 21 και μενω μονιμα στο εξωτερικο εδω και 3 χρονια. Φετος που ειχα ερθει Αθηνα για διακοπες, γνωρισα εναν φιλο-φιλης-φιλου και βγηκαμε καποιες φορες. Το πραγμα ηταν πολυ φιλικο το οποιο μου αρεσε γιατι δεν θα αρχιζα και καμια σχεση στην Ελλαδα, συν το οτι δεν μου φαινοταν περιεργο να βγω μονη με εναν τυπο φιλικα, το κανω πολυ συχνα στη χωρα μου και εχω αγορια φιλους. Τελος παντων την 5η φορα πηγαμε σπιτι του να φαμε και αφου ειδαμε και ταινια, περασε η ωρα και εκλεισαν τα μετρο (εμενε σε περιοχη 2 ωρες μακρια απο μενα) μου λεει σιγα ρε μεινε εδω και πας με το μετρο νωρις. Εγω του λεω ευχαριστω και κοιμηθηκα ολα καλα, παω σπιτι μου στις 9 το πρωι. Λιγες μερες μετα μου ξαναλεει να βγουμε, βγαινουμε και παμε σε ενα μπαρ. Πινουμε, χορευουμε, περναει η ωρα εγω ειχα αρχισει να νιωθω πολυ περιεργα, και δεν ειχα πιει καν πολυ, (σε σχεση δηλαδη με το ποσο πολυ πινω οταν ειμαι στην αλλη χωρα, που κατεβαζω λιτρα) μου λεει παμε σπιτι της γιαγιας μου γιατι ηρθε η αδερφη μου στο αλλο σπιτι, εκει δεν ειναι κανεις. Εγω ηθελα να κανω εμετο, δεν εβλεπα τη τυφλα μου, ενιωθα σαν να παθαινω κριση πανικου, ηθελα να παω σπιτι μου και μου λεει οκ θα σε παω με τη μηχανη. Εγω μες στον πανικο δεν ξερω καν πως το καταφερα, πηγα κρυφα σε εναν τυπο και του ειπα κατι σαν μην τον αφησεις να με παρει μαζι του κατι τετοιο. Ο αλλος τυπος ο "φιλος" μου ειχε αρχισει να φερεται φουλ περιεργα, εγω να προσπαθω να μιλησω σε καποιον οποιονδηποτε κρυφα. Ο αλλος που του ειχα ζητησει βοηθεια με κοιτουσε πολυ εντονα αλλα δεν εκανε κατι. Με παιρνει ο αλλος απ το χερι και μου λεει ελα παμε θα σε παω σπιτι με τη μηχανη. Εγω να μην μπορω να σταθω καλα καλα, και ερχεται ο τυπος που ειχα μιλησει πριν και τον σταματαει εκει λεω ευχαριστω συμπαν και οτι αλλο, αρχιζει να ρωταει ερωτησεις κλπ, εγω δεν ακουγα καλα σε καποια φαση αρχιζουν και φωναζουν και οι 2 μαζευτηκε κοσμος γυρω, με πηρε μια κοπελα συνομιληκη πρεπει να ηταν, μου λεει τι εχεις παρει;; εκει με το ζορι προσπαθουσα να της εξηγησω οτι δεν εχω παρει ναρκωτικα, μετα με βοηθησαν τοσο πολυ τα αλλα ατομα εχω να πω απλα ενα μεγαλο ευχαριστω, δεν ξερω τι θα ειχε γινει αν δεν με ειχαν βοηθησει, ειδικα ο πρωτος αντρας που μιλησα....αυτα και να προσεχετε δεν θα πηγαινε ποτε ο νους μου οτι θα εκανε κατι τετοιο, φαινοταν απο τα πιο καλα παιδια που εχω γνωρισει......ναι κατι μου ειχε ριξει στο ποτο..