ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όπα καμμιά κρίση δεν πέρασα στα 25 μου. Μη κρίνεις εξ ιδίων τα αλλότρια. Δεν περνάμε όλοι τα ίδια. Αρκετά με τα κουτάκια και τους κανόνες.

Μετά τα 30 ως γνωστόν είναι τα 40 και μετά τα 50. Πιο μετά δεν ξερω , δεν έφτασα ακόμα. Ωραίες ηλικίες και οι δυο αλλά δεν συγκρίνονται με τα 30 που προφανώς είσαι ( ή πλησιάζεις). Τι θέλω να πω : Ζήσε το τώρα και να στέκεσαι στις ωραίες στιγμές της κάθε ηλικίας , μικρή είσαι ακόμα Την ζωή εμείς την κάνουμε ωραία.

Λοιπόν... Αρχικά δε διευκρινίζεις αν είσαι 25 κάπου ανάμεσα ή 30 αλλά θα σου πω ότι είμαι σχεδόν 27 και άρα στην ηλικία σου. Οι ζωές μας από αυτά που διαβάζω είναι εντελώς κόντρα ρόλος. Στα μαθητικά και φοιτητικά χρόνια είχα κάποιους καλούς γνωστούς που χαλαρά βγαίναμε μέσο όρο μία φορά το μήνα και τώρα έχω επαφή με δύο από αυτούς και από προσωπικά μόνο δυο φλερτ με συνομίληκες συμφοιτήτριες (προ πλέον 3 ετών και βάλε) που αθροιστικά δε ξεπέρασαν τις 3 βδομάδες. Άρα αν θέλεις μπορείς να μη διαβάσεις το παρακάτω...Θεωρώ ότι μερίδιο ευθύνης είχε η οικογένεια σου (ή οι κηδεμόνες), που φαίνεται να μη μπορούσαν να κοντρολάρουν μια έφηβη. Από εκεί αρχίζουν να στραβώνουν όλα. Σίγουρα φαίνεται ότι επιζητάς την αποδοχή, ασφάλεια και τη σταθερότητα διαπροσωπική και κυρίως προσωπική (όπως νομίζω το τελευταίο το επιζητούν από μικρή ηλικία όλες οι γυναίκες - από όταν συνειδητοποιούν το ερωτικό τους εγώ).Προφανώς αυτή η υπερθετική αξιολόγηση των καλών περιόδων των σχέσεων σου και αμέσως μετά με τη λήξη τους η ψυχική κατάρρευση δείχνει ότι ο μηχανισμός συναισθηματικής εξισορρόπησης που έχεις δεν είναι ακόμη καλά δουλεμένος. Μάλιστα από τη περιγραφή σου δε διευκρινίζεται αν διατηρείς μια κοινωνική ζωή με τη σύναψη των σχέσεων σου ή το παραμερίζεις αυτό το κομμάτι για χάρη αυτών. Από την άλλη δείχνεις να μην αναθεωρείς μοτίβα επιλογών που έχουν αποδειχθεί με έντονο τρόπο απολύτως λανθασμένα. Και αυτό παρ' ότι και ως κοπέλα έχεις ξεφύγει όχι μόνο ηλικιακά αλλά και ως συνήθειες προπολλού από τη κλασσική εφηβεία (που εμείς τα αγόρια περνάμε και στα 20+).Δεν έχεις παρ' όλα αυτά ζήσει και με το πιο ακραίο τρόπο σε σχέση με μία περίπτωση που έχω ακούσει ! Άρα έχεις αποφύγει και τα χειρότερα από ψυχολογικής άποψης. Άρα έχεις ήδη μια χειροπιαστή νότα αισιοδοξίας για το μέλλον. Από την άλλη υπάρχει πολύς δρόμος ψυχικής διαλεύκανσης που πρέπει πολύ άμεσα να διανύσεις, γιατί στα 30 και ιδιαίτερα για τη γυναίκα αρχίζει ένα δρόμος πιο σύνθετος, ανηφορικός αλλά και με ποιοτικότερες στιγμές.Πίστεψε στις δυνάμεις σου, έχεις έστω και από λάθος δρόμο (θεωρητική και πρακτική) γνώση για λάθος ενέργειες και ξεκίνα τον μεγάλο αγώνα του επαναπροσδιορισμού για το δικό σου restart στη ζωή.