ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 18,5. Όλοι γύρω μου έχουν μεθύσει έστω 1 φορά στη ζωή τους . Και στην ηλικία μου, αλλά κυρίως μεγαλύτεροι. Σκέφτομαι πως δε θέλω ούτε μια φορά να μέθυσω. Το θεωρώ επικύνδινο και χωρίς ουσία . Μου αρέσει πολύ να διασκεδάζω αλλά χωρίς να ρισκάρω την υγεία μου και χωρίς να χάνω τον έλεγχο. Δεν το θεωρώ "απλά μια εμπειρία" το να μην ξέρεις τι κάνεις. Μπορεί να συμβεί οτιδήποτε. Ποιους εμπιστεύεσαι δηλαδή; Όταν στα κλαμπ όλοι εινια μεθυσμένοι , το απεχθάνομαι. Πέρα από το παρόν, Στο μέλλον τι θα έχω να διηγούμαι στο παιδί μου για τα φοιτητικά μου χρόνια; Γιατί ν μη έχω να λέω ευχάριστα πράγματα; μετά δηλαδή θα φοβάμαι αν αυτό μεθύσει; όχι δεν είναι απλά μια ανάμνηση. Είμαι κάθετη σε μερικά θέματα. Θα βγω, θα πιο ένα ποτό και αν γυρίσω κατά τις 6-7 θα πάρω χυμό πχ. , όχι δεύτερο ποτό. Θα κάνω ναργιλέ, ένα τσιγάρο μια στο τόσο, αλλά ποτέ κάτι που να με βγάλει εκτός εαυτού. Θέλω κιόλας να είμαι ειλικρινής με τους ανθρώπους γύρω μου. Το να μέθυσω δεν είναι κάτι που θα πω στο παιδί μου με όλο το θαρρος και θα έχω εντάξει τη συνείδηση μου. Οι γονείς μου μου στέλνουν κάθε μήνα λεφτά που στερούνται από τον κόπο και τον ιδρώτα τους, προκειμένου να γίνω καλύτερος άνθρωπος. Το να δώσω ένα μέρος των χρημάτων αυτών για να προκαλέσω κάτι τέτοιο στον εαυτό μου , το θεωρώ εκμετάλλευση προς τους ίδιους. Θα λένε ότι εμπιστεύονται το παιδί τους και εγώ θα κάνω αλλά; λυπάμαι, όχι.