ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
27.8.2019 | 16:31

Γονείς...

Βγήκαν οι βάσεις σήμερα και οι περήφανοι γονείς γέμισαν τα μέσα δικτύωσης με τη χαρά τους για την επιτυχία των παιδιών τους. Είκοσι χρόνια πριν η μάνα μου πήρε τηλέφωνο όλους τους συγγενείς, φίλους και γνωστούς να υπερηφανευτεί για τη φοιτήτρια κόρη της που φυσικά τα κατάφερε χάρη σε εκείνη. Με είχε κάνει να αισθανθώ τόσο αμήχανα, άβολα και άσχημα που είναι σαν να το ζω τώρα. Τα χρόνια πέρασαν. Το μόνο που άλλαξε είναι ο τρόπος μετάδοσης των νέων.
11
 
 
 
 
σχόλια
Ρε συ όμως δε τα κατάφερες και χάρη σε εκείνη; Δε λέω μονο εκείνη προφανώς αλλά σκέψου τις θυσίες που έκανε για να σε στείλει φροντιστήριο ή ιδιαίτερο ή αν όχι αυτά ακόμα και να σε βοηθήσει να διαβάσεις, τι θα φας τι θα πιεις.Αλλοι αναγκάζονται να δουλεύουν ενώ πανε σχολείο και δεν έχουν χρόνο για διάβασμα και πανελληνιες. Αυτοί είναι σε μειονεκτική θέση πριν καν προσπαθήσουν για πανελληνιες.Εγώ καταλαβαίνω τους γονείς και χαίρομαι για τη χαρα τους γιατί αυτοί αγχώνονται πιο πολύ και απ τα παιδιά μονο επειδή τα υπεραγαπούν. Εγώ πραγματικά χάρηκα όταν η μαμά μου έκλαιγε που έμαθε τα αποτελέσματα και πήρε τους πάντες για να μοιραστεί τη χαρα και τον ενθουσιασμό της. Πραγματικά ένιωσα ότι damn έκανα κάτι σωστό. Πρώτα για εμενα εννοείται αλλά με αυτή την επιτυχία έκανα χαρούμενο και έναν άλλο άνθρωπο που είχε κάνει τα πάντα για να με βοηθήσει ακόμα και αν γινόταν λίγο σπαστικός κάπου κάπου. Πλέον ως φοιτήτρια που ζω μόνη μου σε άλλη πόλη, τώρα αρχίζω να καταλαβαίνω τις θυσίες που κάνουν πι γονείς μας καθημερινά. Σκέψου το..
Πραγματικά είναι ωραίο να εκτιμάς αυτά που σου παρέχουν και να αντιλαμβάνεσαι ότι δεν παρέχονται σε όλους.Δεν είχαν όλοι φροντιστήρια, δεν είχαν όλοι ησυχία, δεν είχαν όλοι ενδιαφέρον για το τι και αν θα πετύχουν, δεν είχαν όλοι κατανόηση, δεν είχαν όλοι κάποιον να τα μάθει να διαβάζει μικρά, να τους εμψυχώνει όταν πέφτουν ή να ανατροφοδοτει το θετικό αποτέλεσμα. Για καποιους μπορεί να είναι αδιάφορο το αν θα πετύχει η όχι το παιδί τους όπως και γενικότερα τι θα καταφέρει, όχι λόγω ουσιαστικών κριτηρίων, αλλά από απλή αδιαφορία. Πόσα παιδιά δεν πήγαν φροντιστήρια,πόσα μπορεί να είχαν πολυτέλεια το διάβασμα αφού άλλες ήταν οι υποχρεώσεις τους;Υ. Γ. Δεν λέω για μένα. Εγώ είχα μια μαμά υποστηρικτική όσο επέτρεπαν οι καταστάσεις που ζούσαμε να είναι μαζί μου. Δεν επέκρινε ποτέ επίσης. Κατανοώ και τα παιδιά που νιώθουν υποχείρια των γονιών και τη ζημιά κάνει όλο αυτό, όπως εκείνοι που λέει η Σνουπι, κρίμα. Πάντως σίγουρα το οικογενειακό περιβάλλον μπορεί όντως να βοηθήσει ή να κάνει ακόμη και ζημιά.Όχι ότι είναι κάτι τόσο σημαντικό, ούτε μειώνεται η αξία του ανθρώπου ή αυξάνεται από την επιτυχία αλλά είναι μια σημαντική μάχη χωρίς να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν πολλές άλλες σημαντικές και μάλιστα σημαντικότερες.
Συμφωνω απόλυτα. Ωστόσο αυτό που με προβληματίζει λίγο είναι ότι το ατομο της εξομολόγησης δεν είναι ούτε 18 ούτε 20 βάση αυτών που λέει. Έχει βγει απ το κλειστό οικογενειακό περιβάλλον και έχει δει τι παίζει στον κόσμο και κατά τ αλλά γράφει σοβαρά αυτό το κείμενο.
Πάντα τέτοιες μέρες συμπάσχω με τα παιδιά που δεν πέρασαν. Δυστυχώς πολλοί γονείς δεν διαθέτουν ίχνος τακτ και όσο θεοποιούνε τα παιδιά τους που πέρασαν, τόσο μερικοί υποβιβάζουν μέχρι και προσβάλλουν τα παιδιά που έμειναν απέξω. Είναι τραγικό και με πιάνει όρεξη να μοιράσω σφαλιάρες.
Έλα που δε θεοποιούν τα παιδιά τους. Τον εαυτό τους θεοποιούν. «Περάσαμε» λένε. Μακάρι να ήταν περήφανοι για την επιτυχία των παιδιών τους.
Ναι, σωστά, τον εαυτό τους χρησιμοποιώντας τα παιδιά. Λένε και "περάσαμε";; Πάντως επικρατεί χάλι σε μεγάλο βαθμό. Δύσκολα να βρεις ισορροπημένη νορμάλ αντίδραση. Όσο πιο μεγάλα τα κενά τους, τόσο μεγαλύτερη η υστερία. Κι ας πέρασε το παιδί σε Σχολή που ήδη μετράει χιλιάδες άνεργους. Πολλά παιδιά πάλι περνάνε και είναι να σκάσουν γιατί δεν δήλωσαν εκεί που θέλουν (είναι οι μπαμπούλες βλέπεις). Και άλλα που δεν πέρασαν αλλά είναι πολύ αξιόλογα παιδιά και από τώρα ακτιβιστές δεν ακούνε κανένα μπράβο από τους γονείς. Το βρίσκω απαράδεκτο.
Πολλοί έχουν φορτώσει στα παιδιά τους δικά τους απωθημένα. Συμφωνώ μαζί σου ότι σήμερα πρέπει να δώσουμε όλη την αγάπη μας στα παιδιά που δεν πέρασαν. Και να αφήσουμε τα παιδιά που πέρασαν να χαρούν την προσωπική τους επιτυχία.

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon