ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

;;;;;;;;;;;Γιοκ παρηγοριά;; Καλά ρε καθίκια, ανάγωγα πλάσματα. Πάω να ξεβγάλω την Χένα μην με παρηγορείτε. Σκασίλα μου.

χουχ τώρα είδα το σχόλιο α χα χα χα χα χα χα

Το φως της Αττικής δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο. Εδώ σκοτωνόμαστε κάθε τρεις και λίγο ποιά είναι η ωραιότερη πόλη παγκοσμίως. Το ντέρμπυ παίζει Αθήνα/Θεσσαλονίκη. Συνήθως είμαι μειοψηφία αλλά τέλος πάντων. Έχει πλάκα όταν είναι και ξένοι και λένε για Βερολίνο, Μόναχο, Παρίσι κλπ κι εμείς τους λέμε κάτι σαν "τι να μας πει μωρέ και το Βερολίνο".(:

Και μέχρι να το πούμε, αρχίζουμε να μαλώνουμε μεταξύ μας χα χα χα χα χα χαΔεν είμαι πολύ μακριά. Ούτε 3.000 χιλιόμετρα.

Χαχαχαχαχ δεν τ πιστεύω !!!!!!!!!! Αυτό με τα μαξιλάρια !!!! Νόμιζα ότι μόνο σε εμάς ήταν έτσι !!!!!!! Καλε τι έβαζαν μέσα πέτρες ; Απορία το έχω ακμ. Και τώρα όταν πήγαινω πάλι έτσι είναι. Νόμιζα ότι μόνο εμένα με κυνηγούν αυτά τ μαξιλάρια. Τώρα από πείσμα έχω πάρει ότι πιο μαλακό υπάρχει αλλά νομίζω ότι δεν θα τ συνηθίσω ποτε. Μου λείπουν αυτά τ σκληρά που είχαμε εκεί στο χωριό ... όσο για τ γεύση των φαγητών... είναι απερίγραπτη ίσως απλά να ήταν τόσο νόστιμα επειδή τα μαγείρευε η γιαγιά μου. Τ έκανε με πολλή αγάπη και μεράκι. Μοσχοβολούσαν διαφορα μπαχαρικά και κυρίως αυτό που μου έχει μείνει είναι ο δυόσμος που έβαζε στην πατάτα. Όσες φορές έχω δοκιμάσει να το φτιάξω ποτε δεν το πέτυχα όπως εκείνη !!!

Α μην τα μπερδεύεις και μας κάνεις άνω κάτω! Είπαμε για πόλεις. Τώρα αν είναι και για άλλα μέρη, αλλάζει. Για μένα όσο πιο ερημιά τόσο το καλύτερο και αν είναι για απομόνωση είναι πολύ ωραία και σε Νησί.Γερμανία είμαι.

Για το ορεινό χωριό της γιαγιάς μου με τους ούτε εκατό κατοίκους και τους ανύπαρκτους δρόμους αλλά που έβλεπα έναν ουρανό γεμάτο αστέρια που δεν έχω δει πουθενά αλλού τι να πω. Ψάχναμε και πεφταστερια...Α ρε γιαγιά. :(

Χαμηλά δεν ήταν. Αλλά δεν υπήρχε ούτε μισό φωτάκι το βράδυ και εβλεπα τον πιο γεμάτο ουρανό. Κι ας μην ξεχνάμε το πολύ νόστιμο τρεχούμενο νερό. Φυσικα ξυπνούσα 6 μισή βαριά βαριά να κάνουμε και καμιά δουλειά!

Ποσό ταυτίζομαι με το τελευταίο σχόλιο σου αφτερ μιντναιτ. Έχω ζήσει σε χωριό και εγώ. Την παιδική μου ηλικια εκεί την πέρασα. Όλα αυτά ποσό ωραια. Υπέροχες αναμνήσεις. Ήταν και εμένα σε υψόμετρο σχεδόν πάντα ξαστεριά. Λιγοστά φώτα και τα αστέρια μαζί με το φεγγάρι μας φώτιζαν. Μετρούσαμε ποσα αστέρια έπεφταν κάθε φορά. Δυνατές αστραπές παγωμένο νερό. Καθαρό οξυγόνο. Ωραίο σπιτικό φαγητό.

Και το δικό μου ψηλά ήταν και δύσβατο, απλά τ' άστρα φανταζαν αμέτρητα και έβλεπες άνετα ένα πεφταστερι κάθε βράδυ. Ήταν ένα κόσμημα.Υ. Γ. Εμείς δεν είχαμε ελαφριά σκέπασματα, αλλά κυρίως είχαμε κάτι μαξιλάρια πέτρες. Νομίζω κυκλοφορούσε ένα σχετικά καλό σε όλο το σπίτι και ήμασταν πόσα ξαδέρφια να περιμένουμε τη σειρά μας. Κι οι βροχές, θυμάμαι κάθε φορά που πήγαινα τη πρώτη ή τη δεύτερη βραδιά έριχνε μια βροχή κι οι γάτες έμπαιναν μέσα στο σπίτι να προφυλαχτουν... Τώρα σκορπισαμε. Νομίζω ότι το να πηγαίνω στην γιαγιά στο βουνό ήταν το μόνο κομμάτι που μου άρεσε από τις επιβεβλημενες διακοπές μου. Τι θυμήθηκα τώρα... Αυτό το βουνίσιο πολύ το αγαπώ! Υ. Γ. Για πες για τα φαγητά, τι γεύση είχαν; :)

After Midnight τώρα σε λίγο θα πάω την βόλτα που μου στέλνεις (:Το άλλο link με βγάζει πάλι εδώ σε συτή την Εξομολόγηση χα χα χα μου συμβαίνει ξανά και ξανά με κάποια Link που βάζετε.