ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ήμουν κολλημένη για 2 χρόνια με κάποιον. Τον ήθελα απεγνωσμένα, εξαφανιζόταν κι εμφανιζόταν όποτε του έκανε κέφι. Κάθε φορά που μου έστελνε μήνυμα, ανέβαινε το ηθικό μου και αυξάνονταν οι προσδοκίες μου. Σαν την Πηνελοπη κι εγώ τον περίμενα να αλλάξει. Όχι αγάπες μου. Έπεσα έξω. Τώρα το βλέπω ξεκάθαρα. Όταν ο άλλος σε θέλει, θα κινήσει γη και ουρανό. Δε θα σε παίζει, ούτε θα σου κάνει σκωτσέζικο ντους, ούτε θα σε φλομώνει στα υπονοούμενα. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι έφαγα τα μούτρα μου, αλλά έμαθα το μάθημα μου. Όσες είστε στη θέση μου, μην αυταπατάστε. Ο άλλος δεν σε θέλει αρκετά ώστε να είναι μαζί σου. Αυτά τα ‘μήπως φοβάται τη δέσμευση κτλ’ που λέμε εμείς οι γυναίκες, είναι για να μη μας πέσει βαριά στο στομάχι η χυλόπιτα και η κεραμίδα που φάγαμε.Κάντε μου χάρη ... Φάτε τα μούτρα σας (μας χρειάζεται) αλλά μετά σηκωθείτε πιο δυνατές. Και η μοναξια παλευεται κάποια στιγμή. Η ξεφτίλα πάλι όμως; Μέχρι ποσο ; Γύρισε που λετε ο λεγάμενος ο δικός μου, και μετά από 2 χρόνια είπε (!) να μου δώσει μια ευκαιρία για σοβαρή σχέση! Όχι αγάπη μου, τώρα τι να το κάνω; Ώρα σου καλή! Εγώ με τους ανώριμους, τους μαλ@κες και τους αναποφάσιστους ξεμπέρδεψα.