ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
30.4.2013 | 01:56

Είμαι κοπελα 22 χρονων και βαρεθηκα να μενω με τους γονεις μου...

Και τι δεν θα δινα για να μενω μονη μου ρε παιδια...Δεν ειναι οτι δεν αγαπαω την οικογενεια μου αλλα ειμαι φοιτητρια ρε γαμωτο,θελω να μεινω μονη μου να αραζω με την παρεα μου και το αγορι μου χωρις να εχω κανεναν πανω απο το κεφαλι μου αλλα τα χρηματα δεν επαρκουν για να νοικιασω κατι. Βγαζω καποια χρηματα απο κατι ιδιαιτερα μαθηματα αλλα μεχρι εκει, ε και μετα οτι μου δινουν και οι γονεις μου αλλα αυτα δεν φτανουν για να μεινω σε δικο μου σπιτι,εστω κατι μικρο. Γαμημενη κωλοκατασταση, μας κοβεις τα φτεραΚαι μετα σου λενε γινε φοιτητης ειναι τελεια!Ναι ειναι τελεια, αλλα αν εχεις περασει στην Αθηνα που ειναι και η οικογενεια σου ειναι epic fail.Τι λετε? Μηπως καλυτερα επαρχια? Αλλα και παλι δεν ειναι πολλα τα εξοδα και εκει? Οποτε? Τι?ΜΠΑΜΜΜΜ ! ΤΑ ΕΒΓΑΛΑ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ!
4
 
 
 
 
σχόλια
Δυστυχώς φίλη μου ακόμα και αυτό, η ανεξαρτησία ενός νέου ανθρώπου δηλαδή, θεωρείται πλέον κάτι απαγορευτικό. Πλέον ακόμα και να το σκέφτεσαι θεωρείσαι ονειροπόλος και υπερβολικός! Μια φίλη μου που μένει Φινλανδία, σπουδάζει και μένει μόνη της από 17,5 χρονών! Όταν την είχα ρωτήσει πως τα βγάζει πέρα, μου είχε πει πως παίρνει κάποια επιδόματα από το κράτος που προορίζονται για τους νέους ανθρώπους. Μάλιστα αυτό που μου είχε κάνει εντύπωση είναι πως μου είχε πει την εξής ατάκα: "δεν μπορώ καν να φανταστώ τον εαυτό μου χωρίς αυτά τα επιδόματα". Φαντάσου, δεν μπορούν καν να φανταστούν τον εαυτό τους να ζουν σαν εμάς! Σε ένα κράτος που ξέρει μόνο να παίρνει να παίρνει να παίρνει με τους πιο αισχρούς τρόπους και να καταστρέφει τους νέους του... Τι να πεις...
Δε θέλω να σε απογοητεύσω, αλλά είμαι 37 χρονών και μετα από 20 χρόνια επέστρεψα στους γονείς μου με τη γυναίκα μου και τα δύο παιδιά μου..Τα πράγματα είναι πιο δύσκολα απ'ότι φαντάζεσαι. Σίγουρα θα ήταν γαμώ να μένεις μόνη σου, αλλά ρωτα και τους γονείς σου αν μπορούν να το αντέξουν οικονομικά. Μη νομίζεις ότι εγώ χαίρομαι, ευνουχισμένος αισθάνομαι, αλλά τι να κάνεις. Απλά, παλεύουμε για ένα καλύτερο αύριο. Σου εύχομαι ότι καλύτερο.
Mέχρι πέρυσι ήμουν και εγώ φοιτήτρια και είχα αυτές τις σκέψεις αλλά φέτος συνειδητοποίησα πόσο τυχερή είμαι που έχω κάπου να μείνω έστω με τους γονείς μου..Υπάρχουν πολλοί άστεγοι εκεί έξω..Αλλά και να μην πάρουμε την χειρότερη περίπτωση, σκέψου πόσοι 30αρηδες και 40ηδες μένουν με τους γονείς τους και δεν βγάζουν ούτε 1 ευρώ δικό τους(εσύ και εγώ βγάζουμε κάτι απο ιδιαίτερα και πρέπει να είμαστε ευγνώμονες).Σκέψου πόσες ολόκληρες οικογένειες μένουν με την γιαγιά και τον παππού για να μην πληρώνουν νοίκια κλπ. Περνάμε μια δύσκολη περίοδο και είμαστε από τους τυχερούς που όχι μόνο έχουμε τα βασικά αλλά και μπορούμε να βγούμε και για ένα ποτό ή καφέ..Κάνε ό,τι μπορείς με τις σπουδές σου,διάβασε,πάρε το πτυχίο σου,κοίτα για μεταπτυχιακό και κάνε υπομονή....Κάποια στιγμή θα φτιάξουν τα πράγματα εδώ αλλά και να μην φτιάξουν πάντα έχεις την επιλογή του έξω..Ό,τι και να κάνεις,το μόνο σίγουρο είναι ότι κάποια στιγμή θα καταφέρεις να μείνεις μόνη σου,αν το προσπαθήσεις πραγματικά.
υπομονη...πετυχες την κακη την εποχη.τι να πω..στην επαρχια σιγουρα ειναι καλα.και πιο φθηνα.απλα προσπαθησε να πηγαινεις σε φιλους με σπιτια..μπορεις να κατσικωθεις σ αυτους!υπομονη!
Scroll to top icon