ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ημουν σε σχεση με ενα παιδι 5 μιση χρονια..δεν ηταν με τιποτα ευχαριστημενος μονιμα με κατεκρινε γενικοτερα δεν του αρεσε τιποτα...Θα φερω ορισμενα παραδειγματα οπως οντας 19 τοτε δεν ηξερα να μαγειρευω εκανα καποιες αξιοπρεπεις προσπαθειες και μονιμα μ ελεγε ωραιο αλλα η ταδε μαγειρευει καλυτερα..μονιμα με γειωνε μονιμα καποια θα εβγαινα παντα μπροστα απο εμενα..ο χωρισμος μας ηταν οδυνηρος τουλαχιστον απο πλευρας μου καθως εξαφανιστηκε δεν μ ειπε ποτε τελος απλα σταματησε να μ απανταει στ μυνηματα μετα απο δυο μηνες εκανε πισωγυρισμα και μ ειπε οτι θα ηθελε να τα ξαναβρουμε εγω βεβαια του ειπα οταν γυρισει να μιλησουμε δεν αισθανομουν ετοιμη να τ ξαναβρω ηθελα να μαθω τους λογους που με αφησε με αυτον τον τροπο..βεβαια μετα απο δυο μερες χωρις να εχει προηγηθει κατι αρχισε να μου λεει οτι ειμαι οτι χειροτερο..με τα πολλα βρεθηκαμε κ χωρισαμε απο κοντα (μεγα λαθος π πηγα να τον ξαναβρω για να μιλησουμε απο την στιγμη που οταν επρεπε να εξηγησει δεν το εκανε)..Τελος παντων περασα φαση καταθλιψης και αυτο γιατι εμαθα εν τελη οτι ειχε αλλη κοπελα με την οποια προφανως και παιζουαν κατι πριν με χωρισει..ειχα δει καποια μυνηματα αλλα μου ελεγε οτι ειναι φιλοι καθως ειχαμε βγει κ ολοι μαζι μ τν κοπελα καποιες φορες...(να σύμπληρωσω οτι η κοπελα ειναι κατω του μετριου οχι οτι εχει καποια σχεση αυτο)... βεβαια βγηκα δυνατη απο την μαχη που εδινα μ τν ιδιο μ τον εαυτο και καταφερα να μην τον σκεφτομαι να τον ξεπερασω..Το καλοκαιρι ετυχε να βρεθουμε σε απεναντι μαγαζια και με κοιτουσε εντονα εγω δεν του εριξα βλεμμα..ειχα καταφερει να τν ξεπερασω..Ομως εδω κ δυο μερες τον σκεφτομαι εντονα κ εχει περασει σχεδον κ ενας χρονος δεν ξερω γιατι το παθαινω αυτο φοβαμαι μην γινω οπως πρωτα δεν θα το αντεξω