ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

*σε χρόνο σχέσης (δηλαδή σε μονάδα μέτρησης σχέσεως δεν είναι πολύ το ένας μήνας)

Παρακαλώ. Δεν χρειάζεται να "δικαιολογηθείς", απόλυτα φυσιολογικό είναι να σε απασχολεί το σεξ και να το επιδιώκεις. Αλλιώς άλλα θα συνέβαιναν. Μην ακούσεις κανέναν που θα ψέξει που σε απασχολεί. Τώρα στα υπόλοιπα. Η στυτική δυσλείτουργία εφόσον υφίσταται έχει είτε παθολογική, είτε ψυχολογική αιτία. Με εντυπωσιάζει που σου δήλωσε εξαρχής ότι υφίσταται και μάλιστα υφίσταται λόγω ψυχολογικών αιτίων. Δηλαδή να συμπεράνεις ότι το έχει ψάξει, δεν είναι ιατρικής φύσης το θέμα, κι είναι ψυχολογικής. Πρώτον, είμαι σχεδόν βέβαιη ότι δεν έχει πάει σε ανδρολόγο και αποκλείει το ιατρικό θέμα κάπως αυθαίρετα επειδή είναι νέος, υγιής και δεν έχει κάποιο άλλο σύμπτωμα. Αυτό όμως δεν είναι αξιόπιστο ιατρικό δεδομένο, είναι αυθαίρετο δικό του συμπέρασμα. Γενικώς να ξέρεις οι άντρες κινητοποιούνται ΠΑΡΑ πολύ δύσκολα για να πάνε στον γιατρό, ακόμη και στον παθολόγο, πόσο μάλλον στον γιατρό της τσουτσούς τους που είναι περιβεβλημένη με τόσο μυστήριο και δέος. Και μένει το ψυχολογικό. Αποκλείοντας το ιατρικό μένουμε με το ψυχολογικό. Και το λέμε σαν να είναι κάτι ανάλαφρο και μη σημαντικό και έλα μωρέ. Όμως συνήθως το ψυχολογικό θεραπεύεται δυσκολότερα, επειδή απαιτεί συνειδητή προσπάθεια από τον πάσχοντα και απαιτεί και μια επαφή με το κομμάτι του εαυτού του που τον δυσκολεύει. Δεν είναι κάτι απλό. Αν πάλι θεωρεί ότι έχει κάτι που τον ζορίζει επειδή το γνωρίζει ήδη ότι είναι αυτό το συγκεκριμένο που τον ζορίζει, προσοχή προσοχή. Μπορεί να έχει κάτι από τα παρακάτω:1.εθισμό στον αυνανισμό2.εθισμό στην πορνογραφία που οδηγεί σε μηχανοποιημένο αυνανισμό με συγκεκριμένο ερέθισμα3.κάποιο φετίχ που δεν σου έχει αποκαλύψει με αποτέλεσμα να μην μπορεί να αποδώσει αλλιώςΌλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν αντικείμενο διαχείρισης από το πουθενά, αν δεν έχουν συζητηθεί ή αν δεν τα αντιμετωπίζει ο ίδιος (το #3 δεν χρήζει αντιμετώπισης/διαχείρισης, χρήζει όμως ενημέρωσης ώστε να μην ενοχοποιείσαι εσύ για κάποια υποτιθέμενη έλλειψή σου -επειδή κρίνοντας από το κείμενο βγαίνει ελαφρώς το "εγώ τις ζαρτιέρες όμως τις φόρεσα!")Γενικώς διαβλέπω μια έλλειψη ουσιαστικής επικοινωνίας για το θέμα. Ξέρεις κι η πολλή κατανοήση τελικά πρόβλημα είναι. Ίσως λιγότερο "κατανοηση" (με την έννοια της ανοχής μιας παγιωμένης κατάστασης) και περισσότερη ενημέρωση με δικό σου homework να είναι πιο αποτελεσματική. Πάντως ξαναλέω, δεν θα λυθεί μόνο του.

Καραβάν' ξανά ευχαριστώ. :-)Είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι έχει επισκεφθεί και ανδρολόγο στο παρελθόν, πριν καταλήξει να επισκεφθεί ψυχολόγο, όπου ανακαλυψε πως προέκυψε όλο αυτό. Ακριβώς επειδή το έχει ψάξει αρκετά, και εφόσον δεν εμφανίστηκε ξαφνικά, του εχει "δημιουργήσει" πρόβλημα και στο παρελθόν, πράγμα το οποίο μαζί μου το συζητάει πολύ ανοιχτά οπότε υπάρχει επικοινωνία στο θέμα. Φοβάμαι μην πω κάτι που δεν χρειάζεται γιατί κάθε μας τέτοια συζήτηση καταλήγει στο να λέει "καταλαβαίνω ότι χαλιέσαι και με ενοχλέι που ενώ θέλω δεν μπορώ να ανταποκριθώ, γιατί εσύ δεν φταις σε κάτι"...Γενικά έχουμε συζητήσει πολύ για τον παράγοντα ψυχολογία και φυσικά δεν θεωρώ ότι είναι κάτι που περνάει μόνο του, και ότι "ελα μωρε δεν εγινε και τιποτα"...θέλω πολύ να τον βοηθήσω να το "ξεπεράσει" και δεν εννοώ να φοράω κάθε μέρα άλλη ζαρτιέρα και ότι γίνει...γενικά νομίζω ότι το να εμφανίζομαι μπροστα του κάθε τρεις και λίγο, με φανερά άγριες διαθέσεις, δεν ειναι αυτό που απαραίτητα θα βοηθήσει με την έννοια ότι του ασκει παραπάνω πίεση για να ανταποκριθει, και το αποτέλεσμα θα είναι ακριβώς το αντίθετο. Στο ότι η πολλή κατανόηση τελικά ίσως είναι πρόβλημα (και σε ότι γράφεις μετά από αυτό) συμφωνώ, και τελικά καταλήγω στο ότι ίσως πρέπει να αλλάξω στάση, να δώσω λίγο χρόνο και να δω πως θα πάει.

Ninjaθαυμάσια, όλα αυτά ακούγονται ωραία.Για το παρακάτω: "καταλαβαίνω ότι χαλιέσαι και με ενοχλέι που ενώ θέλω δεν μπορώ να ανταποκριθώ, γιατί εσύ δεν φταις σε κάτι"...τι σκοπεύει όμως να κάνει; Δηλαδή η συζήτηση πρεπει να επικεντρωθεί στο εξής.Εφόσον εντόπισε τι φταίει πώς δουλεύει προς επίλυσή του; Και το βασικό, για σένα κυρίως δηλαδή: πόσο χρόνο δίνετε να επιλυθεί, έστω μερικώς; Ένα δίμηνο; Ένα χρόνο; Μια δεκαετία; Μια ολόκληρη ζωή; Είναι μια ερώτηση στην οποία πρέπει μέσα σου να απαντήσεις. Επιπκέον μιας και δεν μας αναφέρεις σε τι συνίσταται το ψυχολογικό, είναι και δύσκολο να αποφανθούμε πόσο πιθανό είναι και να λυθεί σχετικά σύντομα (άλλο υον κακοποιούσε σεξουαλικά συγγενής του, πχ., κι άλλο να είδε ένα πορνό βίντεο που ήταν κάπως προχωρημένο στα 13 του)Οπωσδήποτε το να παραμονεύεις να του ριχτείς δεν βοηθά, το καταλαβαίνεις ωραιότατα μόνη σου. Ίσως αν αποσυνδέσετε τον αισθησιασμό και την γενικότερη γύμνια απο το σεξ. Κάντε μπάνιο μαζί, μασάζ ο ένας στον άλλον για απλή χαλάρωση, δουλειές γυμνοί μαζί στο σπίτι, χωρίς καμμία προσδοκία. :)