ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπερα σε ολους. Ειμαι ανθρωπος που δεν παραπονιεται ποτε σε αλλους. Ομως πλεον νιωθω παρα πολυ ασχημα και δεν θελω να τα πω σε καποιον δικο μου ανθρωπο γιατι δεν θελω να τους φορτωσω με τα δικα μου ''προβληματα'' οποτε θα τα γραψω εδω. Πριν αρκετο καιρο χωρισα απο μια σχεση οπου την κοπελα την αγαπουσα με ολη μου την ψυχη. Το πρωτο μας ραντεβου ηταν στον αρχαιολογικο χωρο του Κεραμεικου. Σημερα καθως ηταν δωρεαν η επισκεψη στους αρχαιολογικους χωρους πηγαμε με μια φιλη μου και η ψυχολογια μου επεσε στα ταρταρα. Θελω τοσο πολυ να ξανανιωσω οσα πραγματα ενιωθα τοτε. Να γνωρισω μια κοπελιτσα, να την γνωρισω πραγματικα, να νοιαζομαστε ο ενας για τον αλλον, να μοιραζομαστε τις επιθυμιες,τα ονειρα,τα προβληματα μας, να υπαρχει στοργη,κατανοηση και αγαπη. Δεν το ψαχνω ενεργα, ειμαι επικεντρωμενος αλλωστε σε αλλα πραγματα αλλα μεσα μου ειναι το μοναδικο πραγμα που εχω αναγκη. Ελεγα μπουρδες οτι δεν με ενδιαφερει πλεον να κανω σχεσεις μετα απο οτι περασα αλλα απλα κοροιδευα τον εαυτο μου.