ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είστε φίλοι απ'τα 12,περνάτε καλά μαζί,βλέπεις όμως ότι κάτι λείπει από αυτόν τον άνθρωπο που έχεις επιλέξει για κολλητό σου.Το ότι αρνείται να προχωρήσει μπροστά,να μεγαλώσει,να ωριμάσει και να ζήσει τη ζωή ενός ενηλίκου.Και κοντά σ'αυτόν μένεις κι εσύ στάσιμος.Έγραψα "βλέπεις";Λάθος.Δεν το βλέπεις ή δε θέλεις να το δεις γιατί φοβάσαι μη χαλάσει αυτή η φιλία.Έρχεται όμως και εκείνη η μέρα-πολλά χρόνια μετά-που ξυπνάς ένα πρωί και αντικρίζεις την αλήθεια κατάματα.Η ημέρα που διαπιστώνεις το λάθος που έκανες επενδύοντας σε φιλίες που δεν έβγαζαν πουθενά.Που μετράς πόσα χρόνια έχεις χάσει από τη ζωή σου και πόσα στερήθηκες κάνοντας παρέα με ανθρώπους που σε "εμπόδιζαν" να προχωρήσεις μπροστά.Και τι κάνεις τώρα που έχεις φτάσει τα 30 και -το χειρότερο- νοιώθεις εγκλωβισμένος σε μία κατάσταση που δε φαίνεται να αλλάζει;Απομακρύνεσαι από αυτόν τον άνθρωπο,με τον οποίο άλλωστε δεν έχεις πλέον τίποτα κοινό,καθώς έχεις κι εσύ ωριμάσει.Πως θα κάνεις όμως νέες παρέες όταν οι συνομήλικοί σου έχουν ήδη τις δικές τους και εκτός αυτού οι ζωές τους είναι διαφορετικές από τη δική σου που έχεις μείνεις πίσω;Πιο πιθανή κατάληξη η μοναξιά καθώς ούτε και με το αντίθετο φύλο μπορείς να κάνεις έστω και τώρα μία αρχή.Συμπέρασμα:Τις επιλογές των ανθρώπων που θα σε περιστοιχίζουν πρέπει να την κάνεις όχι μόνο με κριτήριο το πόσο ταιριαζεις μαζί τους σήμερα,αλλά και βάσει του πως φαίνεται ότι θα εξελιχθούν αυτοί οι άνθρωποι στο μέλλον.ΥΓ. Οι γονείς μου το έλεγαν ότι αυτή η παρέα θα μου έκανε κακό,αλλά δεν τους άκουγα.Τώρα τους ακούω να μου λένε κι οι δύο "στα έλεγα".