ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
3.10.2019 | 17:58

Bullying

Από μικρό παιδί ήμουν πολύ κλειστή σαν άνθρωπος δεν μιλούσα πολύ μου άρεσε να χαλαρώνο στο σπίτι με μουσική να διαβάζω τα βιβλία μου και να χαζευω στα social .. Δέχτηκα πολύ bullying στα παιδικά μου χρόνια όχι γιατί υπήρχε κάποιος συγκεκριμένος λόγος απλά άρχισαν της προσβολές πολύ συμμαθητές μου και συμμαθήτριές μου να μου φέρονται άσχημα να με κλωτσάνέ να με χτυπούν και εννοείται ζήτησα βοήθεια. Τα πράγματα δεν πηγενανε καλά δεν είχα υποστήριξη από δασκάλους και καθηγητές στην πορεία κανεις δεν με ακουγε ... Μια Μέρα ήμουν γυμνάσιο σαν τώρα το θυμάμαι με ρίξανε κάτω αγόρια συμμαθητές μου και άρχισαν να με χτυπούν να μου κατεβάζουν το παντελόνι και να μέ φτύνουν... Έβαλα της φωνές μαζεύτηκαν όλοι τότε η καθηγητες με πήραν στα σοβαρά ένα αγόρι με είχε χτυπήσει χαμηλά στην ευαισθητη περιοχή υπεφερα από τον πόνο και αιμοραγουσα με πήγανε στο νοσοκομείο αλλά ήμουν καλά χρειαζομουν ξεκούραση έμαθα πως αυτά τα παιδιά τα αποβαλανε για 5 μέρες για να βάλουμε μυαλό... Όμως αυτό ποτέ δεν έγινε. Γύρισα πίσω συνέχιζαν τα ίδια και η καθηγητες δεν μιλούσαν δεν με βοήθησαν!!! Αυτό το μαρτύριο τελιωσε οταν έφτασα επιτέλους στο λύκειο και εκεί κάνεις δεν τολμούσε να μου μίλησει.. Δεν ξέρω πως ξαφνικά σταμάτησε όλο αυτό μετάνιωσαν γιαυτα που μου έκαναν είδαν ότι δεν τους επερνε αλλο ? Πότε δεν έμαθα.. Αυτό που ξέρω μόνο είναι ότι μονη μου το πάλεψα δεν λύγισα πότε... Όσα μαρτυρία και να μου έκαναν γιατί σαν πάιδι σαν μαρτύριο το βιωνα ολο αυτό δεν έκλαψα ούτε μια στιγμή μπροστά τους ακόμη και τώρα που με βλέπουν στο δρόμο έφτασα στα 21 μου και ακομη από πίσω μου γελάνε τους βλέπω αλλά το μόνο που σκέφτομαι και με παρηγορεί για τότε είναι ότι κάποια στιγμή θα το βρουν μπροστά τους τον πόνο που ένιωσα θα τον νιώσουν και η ίδιοι! Όσοι το έχουν βιώσει αυτό το ξέρω δεν είναι εύκολο δεν είναι εύκολο να μιλήσεις αλλά πρέπει εγώ δεν είχα υποστήριξη αλλά τώρα τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν θα πρέπει να μιλήσετε να σταθείτε στα πόδια σας να δείξετε την εσωτερική δύναμη που κρύβετε μην αφήσετε κανέναν να σας πληγώσει δεν σας αξίζει όλο αυτό!
4
 
 
 
 
σχόλια
Αληθεια απορω πως γινονται τετοια πραγματα απο παιδια.Δε μπορω να το χορεσω στο κεφαλι μουολοι εχουμε δει σκηνικα bullying αλλα σε τετοιο βαθμο ουτε που θα το φανταζομουν.Ειδικα σε κοπελα
Έχω περάσει παρόμοια θέματα αλλά όχι τόσο ακραία επίσης όμως άσχημα στην ηλικία των 11 και 12 που ήμουν δημοτικό. ΄Ήμουν ένα απλό και ήσυχο κορίτσι που του ασκούσαν βία ψυχολογική και είχα το πολύ δυο κορίτσια να μιλώ στα διαλείμματα. Θυμάμαι πως βία είχα υποστεί και από δασκάλα που μου τραβούσε τα μαλλιά και με τρομοκρατούσε στο πίνακα. Σε άλλα παιδιά πετούσε βιβλία στο πρόσωπο και ξεσπούσε πάνω της. Με είχαν ρίξει και μένα κάτω κάτι αλητάκια και γελούσαν, είχα ματώσει τότε στο γόνατο. Δεν ήθελα να πηγαίνω σχολείο και ένιωθα απαίσια. Μίλησα στη μαμά μου και έκανε παράπονα. Μεγάλη ιστορία που αφήνει άσχημες αναμνήσεις στο ψυχισμό ενός παιδιού. Μετά μεγαλώνοντας, σταμάτησαν να με ενοχλούν. Τώρα αν ήμουν σε αυτή την ηλικία θα τους έδινα πολλές γερές μπάτσες αν συνέβαινε κάτι παρόμοιο. Τότε ήμουν αδύναμη και με κακομεταχειρίζονταν έτσι γιατί ένιωθαν υπεροχή. Άλλο να είσαι 11 και άλλο 34. Συμφωνείς;
Scroll to top icon