ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το θέμα είναι, πως και να του το πει θα υπάρχουν και ρήξεις. Ίσως το αποτέλεσμα να μην αρέσει σε κανέναν. Κάνεις, κάνεις υπομονή, μαζεύεις θυμό μέσα σου. Στο τέλος γίνεται το μεγάλο "μπαμ" και τότε τα διαλύεις όλα. Δεν συζητάς με ανθρώπους που δεν ξέρουν να συζητούν και κρύβονται, ίσως η κοπέλα να το ξέρει αυτό. Γι αυτό και γράφει εδώ . Προσπαθεί να αποφύγει το μεγάλο μπαμ.

Ακριβώς, "Sweet Dreams." Εκείνος μπορεί να πάρει αμυντική στάση και να κατηγορήσει την εξομολογούμενη ότι τα παίρνει όλα προσωπικά. Εκτός αυτού, όμως, προσωπικά θεωρώ ότι η κουβέντα δεν έχει νόημα αν δεν πηγάζει η στοιχειώδης ευγένεια από τον άλλον. Αν η αυθόρμητη συμπεριφορά του είναι αυτή, το να μην κάνει, δηλαδή, κοπλιμέντα στην κοπέλα του, παρά μόνο να εκδηλώνει το θαυμασμό του για άλλες, μία κουβέντα δεν έχει νόημα. Δεν γίνεται ν' αλλάξει συμπεριφορά κατά παραγγελία, δεν θα είναι ειλικρινές και αυθόρμητο. Καλύτερα να του εκφράσει το παράπονο αυτό στο χωρισμό τους. Για να δει εκείνος πού έχει κάνει λάθος και ότι τέτοια συμπεριφορά έχει ως συνέπεια να χάσει τη σχέση του.

Συμφωνώ κατα το ήμισυ με την ανινα!Αν η κοπελα δεν μπορεί να συνεννοηθεί μαζι του επειδή ο αλλος μπορει να μην καταλαβαίνει ή να το παρει στραβα, τοτε περα οτι μαζεύει θυμο μεσα της μονο απο αυτη την πράξη του συηκεκριμενου, τοτε δεν θα μπορούν να μιλήσουν σοβαρα και για αλλα πράγματα που μπορει να την ενοχλήσουν... Και σε μια σχέση αν δεν συζητας τα προβλήματα και τα αφήνεις να αιωρούνται, ειναι δεδομενος ο χωρισμός και κατα πασα πιθανοτητα θα ειναι και άσχημος...

Aνινα η ευγένεια υπάρχει πιστεύω σε όλους τους συνανθρώπους μας. Ορισμένοι συνομιλητές μας όμως, έχουν το κακό συνήθειο να μην σέβονται τα όρια και την ιδιοτηκότητα των συνανθρώπων τους, εκμεταλλεύονται την ανέχεια των συνομιλητών τους κάνοντας τη ζωή αυτών δύσκολη, με συνέπεια να μην υπάρχει ούτε αυτή η στοιχειώδης ευγένεια που υπογραμμίζεις και αναζητάς.

Δεν είναι ακριβώς μόνο η ευγένεια. Είναι τα λεγόμενα "αντανακλαστικά," δηλαδή αυτό που βγαίνει αυθόρμητα στον άλλον να κάνει ή να πει. Αν η εξομολογούμενη ήταν καμία που εκείνος θα την έβλεπε "θεά" μεν, απαιτητική ή "δύσκολη" στον εντυπωσιασμό δε, τότε δεν πιστεύω να φερόταν έτσι. Θα φοβόταν μην τη χάσει και θα την είχε "στα πούπουλα" που λένε. Θέλω να πω ότι, πολύ απλά, ίσως η κοπέλα δεν είναι ο τύπος γυναίκας του ή ο άνθρωπός του, γι' αυτό και ο ίδιος δεν προσέχει τη συμπεριφορά του σε κάτι αρκετά βασικό.

Ανινα να υποθέσουμε κάτι; Υπάρχει περίπτωση να την αγαπάει, να την θέλει, να είναι ο άνθρωπος του, αλλά ακριβώς επειδή η γυναίκα αυτή είναι πολύ δύσκολη στον χαρακτήρα να προσπαθεί να κάποιον τρόπο να την κουμαντάρει ας πούμε. Ίσως γιατί φοβάται ο ίδιος τον χαρακτήρα της και φοβάται μην τον πληγώσει. Ας πούμε υπάρχει μια πιθανότητα να είναι ένας τρόπος προκαταβολικής άμυνας ;

Δεν απορρίπτω αυτή την ερμηνεία, "Sweet Dreams," γιατί όχι... Μα αν ισχύει, πάλι τον υποτιμά αυτή η παθητικό-επιθετική συμπεριφορά.

Ανινα καλημέρα, εάν λοιπόν δούμε την υπόθεσή μου ως πραγματική, τότε δεν θα τον έκρινα. Θα το έπαιρνα ως δεδομένο του χαρακτήρα του. Θα το υπολόγιζα ως συν ή πλην και αναλόγως τον δικό μου χαρακτήρα θα έπραττα. Εάν εγώ ήμουν στην θέση της εξομολογουμένης, επειδή ο χαρακτήρας μου είναι πιο, θα έλεγα, συμπαγής και άκαμπτος, θα το προσπερνούσα. Με την σιωπή μου και την στάση μου θα του έδειχνα ότι θα πρέπει να βρει άλλον τρόπο, αν θέλει, να με ελέγχει. Επειδή λοιπόν τυγχάνει να γνωρίζω καλά πολλά κομμάτια του χαρακτήρα μου θα του υποδείκνυα και τον τρόπο.