ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι φορές που τον σκέφτομαι ασταμάτητα. Ίσως αυτή η τρυφερότητα και αυτό το άγγιγμα που με μουδιάζει. Μου λείπει τόσο πολύ αλλά δεν υπάρχει μέλλον στην σχέση μας. Ίσως πριν λίγες εβδομάδες που ξανά βρεθήκαμε Περάσαμε αυτά τα τελευταία αγγίγματα που τώρα πλέων δεν θα τα ξανά ζήσω. Δεν είχαμε μέλλον γιατί εκείνος ήθελε να ζήσει τη ζωή του χωρίς δεσμεύσεις και ταμπού, χωρίς να υπάρχω στη ζωή του να τον ελέγχω, ήθελε κάτι άλλο, κάτι νέο και αυτό έγινε. Έτσι κι αλλιώς από άλλες πόλεις είμαστε και οι δύο, μακριά εγώ μακριά και εκείνος και πάντα μου έλεγε ότι δεν βλέπει κάτι στο μέλλον μεταξύ μας. Τις τελευταίες μας μέρες τις περασαμε μαζί, αγκαλιά, μεν υπήρχαν και οι εντάσεις μεταξύ μας, αυτό το μπέρδεμα του τι γίνεται. Όμως τώρα καταλάβαινω ότι ίσως με θεωρεί δεδομένη και με παίζει στα δάχτυλα του τόσο καλά. Ξεσπάω ανά διαστήματα και κλαίω ασταμάτητα γιατί δεν μπορώ να καταλάβω το λόγο που χωρίσαμε, θέλω απλά να κλείσω το μάτια μου και να είμαστε σπίτι μας μαζί, όπως και τότε. Δεν μπορώ να προχωρήσω, η θλίψη και ο θυμός με διακατέχουν. Προχθές μιλήσαμε στα μύνηματα, μου έδειξε φωτογραφίες του απ' το ταξίδι που πήγε και εγώ έκοψα τη συζήτηση μας τόσο απότομα γιατί δεν μπορούσα άλλο, είπα την δικαιολογία ότι δεν νιώθω ότι έχουμε κάτι άλλο να πούμε ενώ είχα τόσα πολλά να του πω και να μου πει, απλά δεν άντεξα άλλο να μιλάω μαζί του. Με πνίγει τόσο πολύ που δεν είμαι στη ζωή του, που μιλάμε ανά διαστήματα και λέμε τα νέα μας, που με το καιρό θα τον συναντήσω ξανά στα μέρη που πηγαίναμε και θα τον δω να κρατάει άλλη. Δεν το αντέχω. Είναι φορές όμως που νιώθω δυνατή και ότι θα καταφέρω να φύγει απ' τη καρδιά μου και θα είναι καλά. Αλλά είναι τόσο λίγες φορές που νιώθω αυτό το συναίσθημα τις ελευθερίας. Είχα μια συζήτηση με έναν φίλο, και του είπε ότι όταν ασχολούμαστε με κάτι συνήθως δεν σκεφτόμαστε τα προβλήματα που έχουμε και τα αφήνουμε πίσω μόνο και μόνο επειδή κάνουμε μια ασχολία. Εκείνος μου απάντησε ότι αυτό δεν το βλέπει καθόλου σωστό, γιατί καλό είναι όλα μας τα προβλήματα πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε όπως έχει κι όχι να κρυβόμαστε πίσω απ' τα δάχτυλα μας ότι όλα είναι καλά. Εγώ αυτό κάνω, λέω θα ασχοληθώ με αυτό, θα ασχοληθώ με εκείνο και θα τον ξεχάσω, και το μόνο που καταφέρνω είναι να λέω ψέματα στον εαυτό μου , τίποτα άλλο, γιατί όταν πάω σε αυτό το κρεβάτι να κοιμηθώ δεν μπορώ γιατί πάλι θα μου έρθεις εσύ στο μυαλό, και στις ασχολίες που κάνω πάλι εσένα σκέφτομαι. Δεν μπορώ αλλλοοοοο, θα χάσω το μυαλό μου...αν δεν το έχω χάσει δηλαδή.