λοιπον, θα στο εξηγήσω με έναν διαφορετικό τρόπο, αλλά λίγο πιο απλό από τον εσωτερικό σου κόσμο.Πες οτι δουλεύεις και βγάζεις 1000 ευρώ το μήνα. Σου αρκουν για να ζήσεις και δεν σε ενοχλεί καθόλου αυτό το ποσό.Με τα χρόνια αυτό το ποσό αυξήθηκε και βγάζεις 3000 τώρα. Δεν σε χαλάνε και τα 1000 αλλά αυτά που παίρνεις τώρα είναι περισσότερα. Γιατί να γυρίσεις στα 1000;Απέκτησες φίλους,εμπειρίες , ανθρώπους, ίσως αισθήματα , που δεν είχες πριν και σου αρέσουν περισσότερο απο τη μοναξιά. Και κατά ένα τρόπο τα συνήθισες και δε θες πια τη μοναξιά. Άλλο να μην σε πειράζει η μοναξιά , άλλο να την αναζητάς. Την είχες κάνει φίλη σου,γιατί αυτή είχες και δεν σε ενοχλεί. Τώρα όμως δεν είναι η μόνη σου επιλογή.
11.10.2019 | 12:21
Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει.
Πάντα μου άρεσε να περνάω χρόνο μόνος μου. Έχω χόμπυ, μου αρέσει το διαβασμα και ποτέ δεν βαριόμουν. Αυτό εφτασε στο αποκορύφωμα του πριν κάποια χρόνια όπου είχα μείνει χωρίς παρέες επειδή μετακόμισα και για ένα αρκετά μεγάλο διάστημα κοντά στα 2 χρόνια δεν είχα κανέναν φίλο και δεν είχα βγει ούτε μια φορά, πήγαινα απλά γυμναστήριο,σχολή,σπίτι. Δεν με ένοιαζε,δεν με απασχολούσε δεν το σκεφτόμουν καν,πέρναγα καλά. Πριν 3 χρόνια σταδιακά έτυχε να κάνω φίλους και μάλιστα αρκετό κόσμο. Αλλά ακόμα προτιμούσα την μοναξιά μου. Πλέον ομωςδεν μπορώ να κάτσω ειδικά σπίτι μόνος μου. Δεν με νοιάζει τόσο αν θα έχω παρέα, αν και το προτιμώ, αλλά στο σπίτι ειδικά πνίγομαι. Βγαίνω μόνος μου βόλτες, πάω σε βιβλιοπωλεία,αναγνωστήρια,καφετέριες μονάχα για να μην είμαι σπίτι. Δεν έγινε τίποτα απολύτως απλά νιώθω ότι πνίγομαι εκεί μέσα. Που μπορεί να οφείλετε αυτό γιατί όπως σας είπα δεν είναι ότι δεν μου αρέσει η μοναξιά...
3
