Η συντροφικότητα είναι πολύ όμορφο συναίσθημα. Να νιώθεις ότι κάποιος σε καταλαβαίνει και ότι είστε μια ομάδα. Να μοιράζεστε τις σκέψεις, τα όνειρα, τα προβλήματα σας. Αλλά δεν είναι το παν και δεν έρχεται κατά παραγγελία. Θα έρθει όποτε έρθει, αβίαστα από εκεί που δεν το περιμένεις. Μέχρι τότε ποιος ο λόγος να σου λείπει κάτι που δεν εχεις;
12.10.2019 | 12:05
.
Αισθανομαι εντονα την αναγκη για συντροφικοτητα και ειναι κατι που με στεναχωρει που δεν εχω. Ειχα γνωρισει καποιον που ειχα αρκετα συναισθηματα γι αυτον κ ηταν κ πρωτη φορα που μου συνεβαινε κατι τετοιο. Αλλα δεν συνεχισε κ πολυ για διαφορους λογους κ κατα καποιο τροπο ειχε γινει παρεξηγηση. Περασαν μηνες και αποφασισα να κανω μια δοκιμη κ ειναι να βγουμε ξανα οπου να ναι. Δεν το προσεγγιζω καθολου σεξουαλικα το θεμα οσον αφορα το τι νιωθω οτι μου λειπει κ χρειαζομαι. Ουτε θεωρω απαραιτητο να υπαρχει συγκεκριμενη ερωτικη αλληλεπιδραση για να με γεμιζει συναισθηματικα ενας ανθρωπος. Βλεπω πολυ ανοιχτα το ολο θεμα κ χωρις καποιο πρεπει η προυποθεση. Απλα οσο περναει ο καιρος με στεναχωρει αυτη η κατασταση. Δεν ειχα κ ποτε κατι τετοιο στη ζωη μου μην εχοντας εμπειριες. Ισως αυτο να μην ειναι παραξενο λογω του οτι ειμαι αρκετα μικρη σε ηλικια. Αλλα αυτο δεν εχει να πει κατι ουτε αλλαζει τον τροπο που αισθανεσαι. Δυσκολευομαι αρκετα κ στις σχεσεις μου με τους ανθρωπους και δεν αισθανομαι απολυτα καλα με το πως ειναι η ζωη μου ως τωρα
1
